Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Protokolant Referent stażysta Marta Kubiak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 września 2014 r. sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 października 2013 r., nr. [...], w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku celowego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Nysy z dnia 29 kwietnia 2013 r., nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącego M. M. kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Wnioskiem z dnia 2 kwietnia 2013 r. J. M. wystąpiła do Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie o przyznanie zasiłku celowego dla syna M. M. na pokrycie kosztów zakupu żywności, leków, leczenia, odzieży. Podała, że M. M. przebywa w Domu Pomocy Społecznej [...], jest osobą samotną, samodzielnie prowadzącą gospodarstwo domowe, niepełnosprawną i niezdolną do pracy z powodu długotrwałej i przewlekłej choroby. Z tego powodu nie dysponuje jakimikolwiek własnymi środkami pieniężnymi i jest zdany na pomoc z opieki społecznej. Ponadto, M. M. w piśmie z dnia 25 kwietnia 2013 r. zwrócił się do Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie o udzielenie pomocy finansowej z przeznaczeniem na zakup bielizny.
Decyzją z dnia 29 kwietnia 2013 r. nr [...], Zastępca Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie, działający z upoważnienia Burmistrza Nysy, odmówił przyznania M. M.i pomocy w formie zasiłku celowego na zakup bielizny, odzieży, żywności, leków i leczenia. Jako podstawę prawną wydanej decyzji wskazał przepisy 104 i art. 62 K.p.a. oraz art. 2, art. 8 ust. 1 i ust. 3, art. 39 i art. 41 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2013 r., poz. 182), zwanej dalej ustawą. W uzasadnieniu stwierdził, że w świetle art. 62 K.p.a. uzasadnione było prowadzenie jednego postępowania w celu rozpatrzenia wniosków z dnia 2 i 25 kwietnia 2013 r. Następnie, organ przytoczył treść przepisów powołanych w podstawie prawnej decyzji, wskazując na cele pomocy społecznej i zasady przyznawania świadczeń w postaci zasiłków celowych. Podał też, że na mocy rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 2012 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U. z 2012 r., poz. 823), zwanego dalej rozporządzeniem, kryterium dochodowe dla osoby samotnie gospodarującej wynosi 542 zł. Dalej organ wskazał, że od dnia 14 września 2012 r. J. M. została przez Sąd Rejonowy w Wieluniu ustanowiona kuratorem syna M. M., który od dnia 4 marca 2013 r. przebywa w Domu Pomocy Społecznej w [...]. Dochód wnioskodawcy stanowi zasiłek stały, przyznany decyzją organu z dnia 17 grudnia 2012 r., aktualnie wynoszący 529 zł, a także zasiłek pielęgnacyjny, przyznany decyzją organu z dnia 25 marca 2013 r. na okres od 1 stycznia 2013 r. do 31 marca 2014 r., w wysokości 153 zł, co stanowi łącznie kwotę 682 zł, która o 140 zł przekracza kryterium dochodowe. Z tego względu M. M. nie kwalifikuje się do otrzymania pomocy w formie zasiłku celowego. Organ rozważył ponadto możliwość przyznania zasiłku specjalnego celowego na podstawie art. 41 ustawy. W tym zakresie wskazał, że zasiłek ten jest przyznawany w razie zaistnienia nietypowych okoliczności lub zdarzeń występujących okazjonalnie, a użyte w tym przepisie sformułowanie, iż zasiłek ten "może być przyznany" oznacza, że ustawodawca nie nakłada na organ obowiązku jego przyznania i jest to świadczenie fakultatywne, w ramach uznania administracyjnego. Zdaniem organu, wnioskodawca nie kwalifikuje się do kręgu osób znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji, gdyż Dom Pomocy Społecznej zapewnia wyżywienie (cztery posiłki dziennie), a także bezpłatną opiekę medyczną. Wnioskodawca nie musi kupować leków ani żywności. Z posiadanego dochodu może zabezpieczyć środki na zakup bielizny i odzieży, a ponadto nie musi ponosić kosztów związanych z utrzymaniem mieszkania takich jak gaz, czynsz, energia elektryczna, woda czy środki czystości, co korzystnie wpływa na jego sytuacje materialną. Końcowo, organ przedstawił preferencje, jakimi kieruje się przy rozpatrywaniu podań oraz przedstawił analitykę rozdysponowania posiadanych środków finansowych.