Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski (spr.) Protokolant Referent stażysta Marta Gajowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2019 r. sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Lewinie Brzeskim z dnia 23 stycznia 2019 r., Nr [...] w przedmiocie wniesienia jako wkładu w formie cywilnoprawnej użyczenia nieruchomości wchodzącej w zasób gminy 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, 2) zasądza od Gminy Lewin Brzeski na rzecz Wojewody Opolskiego kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu jest uchwała Nr [...] Rady Miejskiej w Lewinie Brzeskim z dnia 23 stycznia 2019 r. w sprawie wniesienia jako wkładu w formie cywilnoprawnej użyczenia nieruchomości wchodzącej w zasób Gminy [...].
W uchwale tej Rada Miejska w Lewinie Brzeskim wyraziła zgodę na wniesienie przez gminę - jako partnera publicznego - wkładu poprzez oddanie w użyczenie dla partnera prywatnego - X. Y., prowadzącej działalność gospodarczą pod nazwą: "A" z siedzibą w [...] przy ul. [...], lokali użytkowych o powierzchniach [...] m2, [...] m2, [...] m2, położonych w [...] w budynku stanowiącym zasób komunalny Gminy [...] przy ulicy [...], usytuowanym na działce gminnej nr a arkusz mapy [...], obręb [...], dla której Sąd Rejonowy w [...] Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW [...]. Ponadto wyrażono zgodę na oddanie przedmiotowej nieruchomości w użyczenie na czas oznaczony od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia 31 grudnia 2019 r. partnerowi prywatnemu, którego "celem jest działanie w sferze zadań własnych gminy tj. wspieranie rodziny i systemu pieczy zastępczej; polityki prorodzinnej, ochrony zdrowia, a także realizacji przez gminę z udziałem partnera prywatnego celów określonych ustawą z dnia 4 lutego 2011 roku o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3". W § 2 zaskarżonej uchwały Rada Miejska w Lewinie Brzeskim wyraziła zgodę na zawarcie przez Gminę [...] ze wskazanym partnerem prywatnym odpowiedniej umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym.
Wojewoda Opolski w dniu 22 maja 2019 r. zaskarżył powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu. Powołując się na art. 93 ust 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506) - dalej powoływanej jako u.s.g., wniósł o stwierdzenie jej nieważności oraz zasądzenie na rzecz Wojewody Opolskiego kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu skargi organ nadzoru zarzucił, że uchwała w sposób istotny narusza prawo, tj. art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a, art. 30 ust. 2 pkt 3 i art. 31 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zwrócono uwagę, że normy przywołane w podstawie prawnej skarżonej uchwały nie stanowią podstawy do wyrażenia przez radę gminy zgody na użyczenie nieruchomości gminnych. Z art. 18 ust. 1 u.s.g. wynika domniemanie kompetencji na rzecz organu stanowiącego gminy. Przepisy art. 18 ust. 2 tej ustawy zawierają natomiast katalog spraw zastrzeżonych do wyłącznej właściwości rady, przy czym punkt 15 przywołanego ustępu nie może stanowić samodzielnej podstawy do podjęcia uchwały. Organ nadzoru, zwracając uwagę na treść art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a u.s.g., który upoważnia radę gminy do określenia zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony (o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej), podkreślił, że uchwała podjęta na jego podstawie może dotyczyć tylko i wyłącznie czynności prawnych objętych tym przepisem, a nie jakichkolwiek innych z zakresu gospodarowania gminnym zasobem nieruchomości. Z kompetencji rady gminy zostały wyjęte sprawy, o których mowa m.in. w art. 30 ust. 2 pkt 3 u.s.g. Zgodnie z tym przepisem do zadań wójta należy w szczególności gospodarowanie mieniem komunalnym. Znajduje to również potwierdzenie w art. 25 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 2204 z późn. zm.) - dalej jako u.g.n., który przyznaje kompetencje do gospodarowania gminnym zasobem nieruchomości wójtowi. Zgodnie natomiast z art. 23 ust. 1 pkt 7a w związku z art. 25 ust. 2 tej ustawy wójt może w ramach swoich uprawnień wydzierżawiać, wynajmować i użyczać nieruchomości gminne. Ustawodawca dokonał podziału kompetencji między radę a wójta. Dlatego rada, jako organ stanowiący, który ma wpływ na kształtowanie spraw majątkowych gminy i który jest upoważniony do ustanawiania zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz wyrażania zgody na enumeratywnie określone w ustawie czynności, powinna w sposób jasny i precyzyjny określać podstawy swojego działania, co nie miało miejsca w niniejszej sprawie. Nie mogą to być ogólne przepisy regulujące zadania własne gminy (art. 7 ust. 1 pkt 5, 6, 6a u.s.g.), których nie sposób uznać za przepisy kompetencyjne. Podstawy do podjęcia kwestionowanego aktu nie może stanowić również art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a u.s.g., ponieważ katalog czynności prawnych wskazanych w tym przepisie nie obejmuje swym zakresem czynności użyczenia.