Zaskarżona uchwała Rady Powiatu w Oleśnie połączyła zadania Domu Dziecka w Sowczycach oraz Środowiskowego Domu Samopomocy dla Dzieci i Młodzieży z Zaburzeniami Psychicznymi w Sowczycach w Dom Pomocy Dziecku i Rodzinie.
Zgodnie z art. 6 pkt 5 ustawy z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004r., Nr 64, poz. 593 ze zm.) obie wyżej wymienione placówki uznane zostały przez ustawodawcę za jednostki organizacyjne pomocy społecznej. Ustawodawca wskazał bowiem w tym przepisie, że jednostki organizacyjne pomocy społecznej to regionalny ośrodek polityki społecznej, powiatowe centrum pomocy rodzinie, ośrodek pomocy społecznej, dom pomocy społecznej, placówka specjalistycznego poradnictwa, w tym rodzinnego, placówka opiekuńczo-wychowawcza, ośrodek adopcyjno-opiekuńczy, ośrodek wsparcia i ośrodek interwencji kryzysowej. Każda z wymienionych placówek działa w oparciu o inną podstawę prawną oraz przypisany jej został inny zakres celów i zadań, a także w sposób odmienny zostały określone przesłanki przyznawania pomocy.
Ustawa o pomocy społecznej w art. 51, na który powołuje się zaskarżona uchwała, przewiduje możliwość przyznania usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych w ośrodkach wsparcia osobom, które ze względu na wiek, chorobę lub niepełnosprawność wymagają częściowej opieki i pomocy w zaspokajaniu niezbędnych potrzeb życiowych. Ustawowymi przesłankami przyznawania pomocy w ośrodku wsparcia jest wiek, choroba lub niepełnosprawność. Zauważalnym w powyższym przepisie jest także i to, że ustawodawca posłużył się w nim sformułowaniem osoba, co oznacza, że adresatem tego przepisu są zarówno osoby pełnoletnie jak i nie. Zakres podmiotowy adresatów tego przepisu jest zatem szerszy niż wynikający z art. 80 ustawy o pomocy społecznej. W art. 80 ustawy ustawodawca nie tylko określił byt prawny placówek opiekuńczo-wychowawczych, ale też i wskazał na zadania tych placówek oraz w sposób węższy określił krąg podmiotów, do których jest adresowany.
Art. 80 ust. 1 ustawy stanowi bowiem, że dziecko pozbawione częściowo lub całkowicie opieki rodzicielskiej może być umieszczone w placówce opiekuńczo-wychowawczej następującego typu:
1) interwencyjnego
2) rodzinnego
3) socjalizacyjnego.
Zauważyć warto w tym miejscu, że podział placówek opiekuńczo-wychowawczych na różne typy ma charakter raczej elastyczny, bowiem placówka opiekuńczo-wychowawcza może przyjmować formę placówki wielofunkcyjnej.
Zadaniem placówki opiekuńczo-wychowawczej jest zapewnienie dziecku całodobowej opieki lub okresowej opieki i wychowania (art. 80 ust. 3). Opieka jest rozumiana jako pomoc indywidualna, oparta na dogłębnej analizie potrzeb dziecka w celu przezwyciężenia trudności jednostki, która nie potrafi samodzielnie rozwiązać swoich problemów, a której istotą jest odpowiedzialność za losy podopiecznego. Wychowanie natomiast to oddziaływanie całokształtu specyficznych pedagogicznych bodźców i doświadczeń przynoszących względnie trwałe skutki w rozwoju jednostki ludzkiej w jej sferze fizycznej, umysłowej, społecznej, kulturowej i duchowej (por Encyklopedia Pedagogiczna, pod red. W. Pomykało, Warszawa 1995, s. 918). Placówki opiekuńczo-wychowawcze zaspokajają zatem niezbędne potrzeby życiowe, rozwojowe i społeczne, przygotowując dzieci do samodzielnego życia. Takie zadania nie dotyczą natomiast ośrodków wsparcia. W świetle powyższego nie sposób zgodzić się z organem, iż zadania obu placówek nie są odmienne.