Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 9 listopada 2020 r. sprawy ze skargi G. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 27 maja 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.
Przedmiotem niniejszego postępowania jest skarga G. P. (dalej również jako: "skarżąca"), reprezentowanej przez pełnomocnika adwokata K. G., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu (dalej też jako: "organ odwoławczy" lub w skrócie: "SKO") z dnia 27 maja 2020 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Strzelcach Opolskich, działającego z upoważnienia Burmistrza Strzelec Opolskich (dalej również jako "organ I instancji"), z dnia 24 marca 2020 r., nr [...], odmawiającą przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111 ze zm.), dalej w skrócie: "u.ś.r", wnioskowanego na J. P.
Skarga została wniesiona w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Pismem z dnia 28 lutego 2020 r., skarżąca reprezentowana przez pełnomocnika, zwróciła się do Ośrodka Pomocy Społecznej w Strzelcach Opolskich o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad niepełnosprawnym ojcem - J. P. ur. [...] oraz o przeprowadzenie rodzinnego wywiadu środowiskowego w celu ustalenia sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej wnioskodawczyni i jej ojca. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik G. P. powołał się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13, którym TK uznał za niekonstytucyjny art. 17 ust. 1b u.ś.r. w zakresie w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności u osoby wymagającej opieki oraz na obowiązek alimentacyjny wnioskodawczyni wobec ojca. Do wniosku dołączono dokumenty wykazujące, że ojciec skarżącej jest osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności oraz jej oświadczenie, że matka A. P. nie posiada orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, lecz ze względu na wiek ([...] lat) i stan zdrowia nie może sprawować opieki nad mężem - J. P. Pełnomocnik skarżącej opisał we wniosku również wszystkie czynności, które wykonuje ona opiekując się ojcem, a na ich potwierdzenie oraz rzeczywistego stanu rzeczy domagał się przeprowadzenia wywiadu środowiskowego.
Organ I instancji decyzją z dnia 24 marca 2020 r. odmówił przyznania wnioskowanego świadczenia na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 u.ś.r. W uzasadnieniu zacytował treść przepisu i stwierdził, że J. P. pozostaje w związku małżeńskim, dlatego na żonie A. P. ciąży w pierwszej kolejności obowiązek alimentacyjny wobec męża, gdyż nie legitymuje się ona orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Wnioskodawczyni jest natomiast osobą zobowiązaną do alimentacji w dalszej kolejności, wobec czego nie przysługuje jej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego. Organ I instancji całkowicie pominął wniosek dowodowy pełnomocnika skarżącej o przeprowadzenie wywiadu środowiskowego.
Organ I instancji ponadto wskazał, że przesłanką odmowy jest również data powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki. Zgodnie bowiem z treścią art. 17 ust. 1b u.ś.r. świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18 roku życia (pkt 1) lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia (pkt 2). Z orzeczenia o stopniu niepełnosprawności J. P. wynika, że daty powstania niepełnosprawności nie można ustalić. Następnie organ odniósł się do przytoczonego wyroku TK i stwierdził, że wyrok ten nie powoduje definitywnego i jednoznacznego usunięcia art. 17 ust. 1b u.ś.r. z obrotu prawnego, co oznacza, że przepis dotyczący wieku powstania niepełnosprawności pozostaje nadał aktualny.