Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik (spr.) Asesor sądowy Elżbieta Naumowicz Protokolant Sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2006 r. sprawy ze skargi R. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zaliczki alimentacyjnej 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Decyzją z dnia [...], Nr [...], Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. działając na podstawie art. 104 Kpa oraz art. 2 ust. 5 pkt 1, art. 18 ust. 2, art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 22 kwietnia 2005r. o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej (Dz. U. Nr 86, poz. 732 z późn. zm.), a także w oparciu o Zarządzenie Wójta Nr [...] Gminy [...] z dnia 1 lipca 2005r. w sprawie upoważnienia kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. do prowadzenia postępowania wobec dłużników alimentacyjnych oraz przyznawania zaliczki alimentacyjnej odmówił przyznania zaliczki alimentacyjnej na D. Z. i J. Z.. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że na podstawie złożonego wniosku przez R. Z. w dniu 5 września 2005r. oraz załączonych dokumentów stwierdzono, że nie została spełniona jedna z przesłanek uprawniających do przyznania zaliczki alimentacyjnej, a mianowicie przesłanka samotnego wychowywania dzieci. Organ podkreślił, że wnioskodawca nie jest osobą samotnie wychowującą dzieci, gdyż pozostaje w związku małżeńskim z Panią A. Z., a zatem nie spełnia również przesłanek z art. 29 ust. 1 ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej i tym samym dzieci wnioskodawcy nie spełniają warunków osób uprawnionych do wnioskowanej zaliczki.
Odwołanie od tej decyzji złożył R. Z., zarzucając błędne zastosowanie przez organ art. 3 pkt 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Podkreślał nadto odwołujący, iż nie zgadza się z zapadłą decyzją, gdyż nie wychowuje dzieci wspólnie z ich biologiczną matką. Jego obecna żona nie jest nawet upoważniona do podejmowania istotnych decyzji o wychowywaniu jego dzieci i nie ma obowiązku łożenia na ich utrzymanie. Obowiązek w zakresie utrzymania dzieci ciąży na nim oraz matce dzieci to jest D. J.
Decyzją z dnia [...], Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity z 2000 r. - Dz. U. Nr 98, poz. 1071) oraz art. 1 i 18 ustawy z dnia 12.12.1994r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (Dz. U. z 2001r., Nr 79, poz.856, z póżn. zm.) utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W jej uzasadnieniu podniosło, iż organ I instancji prawidłowo uznał, że osobom uprawnionym do zaliczki alimentacyjnej - D. i J. Z. nie przysługuje do niej prawo, gdyż aby dzieci mogły uzyskać zaliczkę muszą być wychowywane przez osobę odpowiadającą definicji osoby samotnie wychowującej dziecko zawartej w ustawie o świadczeniach rodzinnych, do której odsyła art. 18 ust. 2 ustawy o postępowaniu wobec dłużników alimentacyjnych oraz zaliczce alimentacyjnej. Samo spełnienie kryteriów z art. 2 w/w ustawy jest niewystarczające do przyznania zaliczki. Argumentował nadto organ, że żona wnioskodawcy nie przebywa w zakładzie karnym, ani też nie jest ubezwłasnowolniona i stąd też R. Z. nie odpowiada kryterium osoby, o której mowa w art. 2 pkt 5 lit b ustawy.
Skargę na powyższą decyzję wniósł R. Z. Zaskarżonej decyzji skarżący zarzucił błędną interpretację przepisów ustawy, a także naruszenie art. 31 pkt 1 i 2, art. 32 pkt 1 i 2 oraz art. 18 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Skarżący argumentował, iż zaskarżona decyzja narusza interes prawny strony skarżącej, poprzez odmowę przyznania zaliczki alimentacyjnej na dzieci J. i D. Z. Zdaniem skarżącego fakt, że ponownie wstąpił w związek małżeński nie zmienia tego, że dzieci nie są wychowywane wspólnie ze swoją matką biologiczną. Skarżący podkreślał nadto, że jego obecna żona nie adoptowała jego dzieci, a tym samym każde z nich jako małżonek ponosi odpowiedzialność za własne dzieci z poprzednich związków. Niezgodne z prawem i nie do zaakceptowania jest stanowisko organów, iż jego obecna żona, z uwagi na jego stan zdrowia, zobowiązana jest do łożenia własnych środków oraz środków pozyskanych na swoje dzieci pochodzące z poprzedniego małżeństwa na jego dzieci, których biologiczna matka nie poczuwa się do obowiązku łożenia na ich utrzymanie.