W rozpoznawanej sprawie organ wykonawczy gminy nie miał żadnych ustawowych uprawnień do wydania regulaminu strefy płatnego parkowania. Nie ma odpowiedniej normy kompetencyjnej. W szczególności taką normą nie jest przepis art. 13b i art. 13f u.d.p. Podstawa prawna do podjęcia aktu musi być natomiast skonstruowana w sposób jasny, a nie domniemany i nie może budzić jakichkolwiek wątpliwości. Granice władztwa organów gminy są określone normami ustawowymi, a tych w rozpatrywanym przypadku niewątpliwie nie dochowano. Zgodnie z art. 40 ust. 1 u.s.g., gminie przysługuje prawo stanowienia aktów prawa miejscowego wyłącznie na podstawie upoważnień ustawowych. W sytuacji gdy organ wychodzi poza wytyczne zawarte w upoważnieniu bądź działa bez upoważnienia, mamy do czynienia z przekroczeniem kompetencji, co niewątpliwie miało miejsce w niniejszej sprawie.
Z powyższych przyczyn Sąd uznał, że Burmistrz wydając zaskarżone zarządzenie naruszył wynikającą z art. 94 Konstytucji RP zasadę stanowienia aktów prawa miejscowego wyłącznie na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie. W konsekwencji działanie Burmistrza uchybia też zasadzie działania organów publicznych na podstawie i w granicach prawa (art. 7 Konstytucji RP).
W tym stanie rzeczy Sąd stwierdził w całości nieważność zaskarżonego zarządzenia wraz z załącznikami jak w pkt 1 wyroku, na podstawie 147 § 1 P.p.s.a. Orzeczenie o kosztach postępowania, obejmujących uiszczony przez J. W. wpis od skargi w kwocie 300 zł, zawarte w pkt 2 wyroku, uzasadnia art. 200 P.p.s.a.
Natomiast orzeczenie o odrzuceniu skarg wniesionych przez M. K. i J. W., zawarte w pkt 3 wyroku wydane zostało na podstawie art. 220 § 3 P.p.s.a. Skarżący ci nie uiścili bowiem wpisu od skargi, pomimo prawidłowego wezwania do jego uiszczenia w terminie 7 dni od pod rygorem odrzucenia skargi. Stosownie do art. 220 § 3 P.p.s.a. skarga od której pomimo wezwania nie został uiszczony należny wpis podlega odrzuceniu.
W stosunku do skarżącego M. K. podstawę odrzucenia skargi stanowił również przepis art. 58 § 1 pkt 3 P.p.s.a., w związku z nieuzupełnieniem przez skarżącego w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi.