Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie: sędzia WSA Krzysztof Bogusz asesor sądowy Grażyna Jeżewska Protokolant st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2005 r. sprawy ze skargi Wojewoda Opolski na decyzję Rady Miejskiej w Wołczynie z dnia 27 października 2004 r. Nr XXVII/224/2004 w przedmiocie usług opiekuńczych 1) stwierdza nieważność paragrafu 1 punkt 1 zaskarżonej uchwały, 2) określa, że paragraf 1 punkt 1 zaskarżonej uchwały nie podlega wykonaniu.
Wojewoda Opolski działając na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U, z 200l r. Nr 142, poz. 1491 ze zm.) wniósł skargę na uchwałę Nr XXVII/224/2004 Rady Miejskiej w Wołczynie z dnia 27 października 2004 r. w sprawie określenia szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze oraz szczegółowe warunki częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat i trybu ich pobierania z powodu istotnego naruszenia prawa.
Wskazał, że jak wynika z regulacji wprowadzonej przez Radę Miejska w Wołczynie w § 1 zaskarżonej uchwały przyznanie usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych ma następować na wniosek zainteresowanej osoby lub członka rodziny. Krąg podmiotów uprawnionych do składania wniosków o udzielenie świadczeń z pomocy społecznej został określony w art. 102 ustawy o pomocy społecznej i zgodnie z tym przepisem z wnioskiem takim mogą występować:
* osoba zainteresowana
* jej przedstawiciel ustawowy
- inne osoby, za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego. Natomiast według art. 102 ust. 2 ustawy o pomocy społecznej pomoc taka może być udzielana z urzędu.
Usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, uznane za świadczenia z pomocy społecznej na mocy art. 36 pkt 2 lit. 1 i m ustawy o pomocy społecznej, mogą być przyznawane na wniosek podmiotów wymienionych w art. 102 cyt. ustawy o pomocy społecznej. Postanowienia § 1 zaskarżonej uchwały regulują te kwestie odmiennie niż przepisy ustawy, nie przewidziano bowiem możliwości złożenia wniosku przez przedstawiciela ustawowego osoby zainteresowanej oraz przez inne osoby za zgodą osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego. Ze sformułowania kwestionowanego § 1 uchwały "przyznanie (...) następuje na wniosek (...0 wynika, ze nie ma możliwości przyznania przedmiotowych usług z urzędu.
Ponadto w uchwale dopuszczono przyznanie świadczeń na wniosek członka rodziny, bez konieczności uzyskania przez niego zgody osoby zainteresowanej lub jej przedstawiciela ustawowego.
W uzasadnieniu skargi Wojewoda Opolski również podał, że zaskarżona uchwała w paragrafie 1 podjęta została z istotnym naruszeniem prawa poprzez zignorowanie przepisów § 137 w zw. z § 143 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie zasad techniki prawodawczej, z powodu powtórzenia zapisów ustawy o pomocy społecznej. Tym bardziej sprzeczne z prawem jest dokonywanie zmian w przepisach ustawowych i regulowanie niektórych kwestii w sposób odmienny niż w ustawie. W
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w Wołczynie wniosła o jej odrzucenie, w uzasadnieniu podnosząc zarzuty merytoryczne. Jej zdaniem przepis art. 50 ust. 6 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64 poz. 593, Nr 99 poz. 1001) jest przepisem szczególnym, w którym ustawodawca przekazuje radzie gminy uprawnienie dotyczące określenia szczegółowych warunków przyznawania i odpłatności za usługi opiekuńcze i specjalistyczne usługi opiekuńcze, z wyłączeniem specjalistycznych usług opiekuńczych dla osób z zaburzeniami psychicznymi oraz szczegółowe warunki częściowego lub całkowitego zwolnienia od opłat, jak również tryb ich pobierania. Wobec czego Rada Miejska w Wołczynie uznała, ze cytowana delegacja ustawowa obejmuje również prawo do wskazania przez nią kręgu podmiotów uprawnionych do składania wniosku o przyznanie usług opiekuńczych i specjalistycznych usług opiekuńczych.