Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik (spr.) Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 października 2020 r., nr [...] w przedmiocie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję w części, w jakiej ustala początkową datę przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na dzień 16 października 2020 r.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez Z. P. (zwaną dalej: "skarżącą") jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu (zwanego dalej "SKO" lub "Kolegium") z dnia 30 października 2020 r., nr [...], którą uchylono w całości decyzję wydaną przez Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w Prudniku, działającego z upoważnienia Burmistrza Prudnika z dnia 23 czerwca 2020 r., w przedmiocie odmowy przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, wnioskowanego na ojca i przyznano skarżącej prawo do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym ojcem - P. M. na okres od dnia 16 października 2020 r. bezterminowo.
Skarga została wniesiona w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Wnioskiem z dnia 22 czerwca 2020 r., Z. P. wystąpiła do Burmistrza Prudnika o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad niepełnosprawnym ojcem P. M., posiadającym orzeczenie Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w [...] z dnia 8 kwietnia 2010 r., [...]. Ustalony stopień niepełnosprawności jest znaczny i istnieje od 1 marca 2010 r., tj. od [...] roku życia, a orzeczenie wydano na stałe. Łącznie z wnioskiem skarżąca złożyła datowane na dzień 19 czerwca 2020 r. oświadczenie, że w przypadku przyznania jej świadczenia pielęgnacyjnego rezygnuje z pobieranego zasiłku dla opiekunów z data przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.
Działając z upoważnienia Burmistrza Prudnika, decyzją z dnia 23 czerwca 2020 r., nr [...], Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w Prudniku odmówił przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na ojca - P. M. Decyzja wydana została na podstawie art. 20 ust. 3, art. 17 ust. 1 pkt 4, ust. 1b, ust. 5 pkt. 1 lit. b, art. 27 ust. 5 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 111, ze zm.- zwanej dalej ustawą), rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 lipca 2017r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o przyznanie świadczeń rodzinnych oraz zakresu infromacji, jakie mają być zawarte we wniosku, zaświadczeniach i oświadczeniach o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1466). W uzasadnieniu organ wskazał, że materialnoprawną podstawę rozpatrzenia wniosku stanowi art. 17 ustawy, który w swej treści określa przesłanki warunkujące przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. Przytaczając następnie brzmienie art. 17 ust. 1b oraz powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. wydany w sprawie o sygn. akt K 38/13, w którym stwierdzono, że art. 17 ust. 1b w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 2 ust. 1 Konstytucji, uznał, że rozstrzygnięcia tego nie można odczytywać w oderwaniu od treści uzasadnienia wyroku, w którym wyraźnie wskazano, że skutkiem wejścia w życie wyroku TK nie jest ani uchylenie art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, ani uchylenie decyzji przyznających świadczenia, ani wykreowanie "prawa" do żądania świadczenia dla opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, jeżeli niepełnosprawność podopiecznych nie powstała w okresie dzieciństwa. Trybunał Konstytucyjny orzekł ostatecznie o niekonstytucyjności jedynie części normy wynikającej z art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych. Ustawodawca do dnia wydania przedmiotowej decyzji nie zrealizował zalecanej korekty stanu prawnego, co powoduje, że organ nie może zastępować ustawodawcy ani też wydać orzeczenia, które wykraczałoby poza zakres wyroku Trybunału Konstytucyjnego i stąd też wnioskodawczyni na dzień wydania przedmiotowej decyzji nie należy do tej kategorii opiekunów dorosłych osób niepełnosprawnych, o których mowa w art. 17 ust. 1b ustawy. Wyjaśnił nadto organ, wskazując na brzmienie art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy, że kolejną negatywną przesłanką uniemożliwiającą przyznanie wnioskowanego świadczenia pielęgnacyjnego jest fakt pobierania przez ww. zasiłku dla opiekuna z tytułu opieki nad ojcem P. M., co wynika z akt sprawy. Wnioskodawczyni Z. P. decyzją z dnia 16 grudnia 2014 r., nr [...], wydaną przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu przyznano od dnia 1 czerwca 2014 r. - bezterminowo - zasiłek dla opiekuna, z którego to świadczenia Z. P. nie zrezygnowała, składając stosowne oświadczenie w tej sprawie w dniu 19 czerwca 2020 roku. Skoro w obrocie prawnym pozostaje ww. decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 16 grudnia 2014 r., to złożenie tego rodzaju oświadczenia strony należało uznać za wybór dokonany w trybie art. 27 ust. 5 ustawy, co obligowało organ do odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.