Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska - spr. Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2007 r. sprawy ze skargi Wojewody [...] na uchwałę Rady Miejskiej w U. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasad przyznawania diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowej 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, 2. określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu.
W dniu [...] Rada Miejska w U. podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie ustalenia zasad przyznawania diet oraz zwrotu kosztów podróży służbowej przewodniczącym organów wykonawczych jednostek pomocniczych gminy [...]. Akt został wydany na podstawie art. 37 b ustawy z dnia 8 marca 1990r.o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142, poz.1591 ze zm.).
Pismem z dnia 2 lipca 2007 r. Wojewoda [...], działając na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), zaskarżył powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu. Wnosząc o stwierdzenie jej nieważności, podniósł zarzut istotnego naruszenia prawa, tj. art. 37 b ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. nr 142 poz. 1591 ze zm.). Wskazał, iż z powołanego w przedmiotowej uchwale artykułu wynika, że rada gminy może ustanowić zasady, na jakich przewodniczącemu organu wykonawczego jednostki pomocniczej, członkom organu wykonawczego jednostki pomocniczej oraz członkom rady dzielnicy (osiedla) i rady sołeckiej będzie przysługiwała dieta oraz zwrot kosztów podróży służbowej. Jego zdaniem, Rada ustalając na tej podstawie w § 1 ust. 1 uchwały o przyznaniu sołtysom miesięcznej zryczałtowanej diety w wysokości 200,00 zł obejmującej koszty związane z wykonywaniem obowiązków i zadań sołtysa oraz koszty związane z wykonywaniem podróży służbowych oraz zawierając w § 1 ust. 2 uchwały analogiczne uregulowania w stosunku do przewodniczącego, niezasadnie włączyła kwoty stanowiące zwrot kosztów podróży służbowych w skład diety przewodniczących organów wykonawczych jednostek pomocniczych Gminy. Definiując pojęcie diety i kosztów podróży służbowej wykazywał odmienność obu tych świadczeń. Jednocześnie w uzasadnieniu swojego stanowiska powołał się na treść wyroku NSA z dnia 5 października 1999r. (sygn. akt I SA/Łd 812/99), zgodnie z którym w skład diety radnego nie wchodzą kwoty stanowiące zwrot kosztów podróży służbowych. Rada miejska nie może przyznawać radnym zwrotu kosztów podróży, które się nie odbyły, podobnie jak nie może ograniczyć tego prawa do określonego z góry limitu. Reguła powyższa, zdaniem organu skarżącego, powinna mieć również zastosowanie przy ustalaniu zasad przysługiwania i zwrotu tych świadczeń przewodniczącemu organu wykonawczego jednostki pomocniczej.
Za przyjęciem powyższego stanowiska przemawia według niego również literalne brzmienie przepisu art. 37 b ustawy o samorządzie gminnym, ponieważ określenie "zwrot kosztów podróży służbowej" jednoznacznie wskazuje, że zwrot w/w kosztów ma cechy rekompensaty za faktycznie poniesione wydatki, natomiast nie powinien mieć miejsca, gdy takie wydatki nie zostały poniesione. Rada Miejska uregulowała zwrot takich kosztów poprzez włączenie ich do z góry określonej, zryczałtowanej kwoty diety, zupełnie pomijając sytuację, gdy w konkretnym wypadku wysokość tych kosztów będzie wyższa od kwoty przyznanego ryczałtu, jak również taką, że zwrot kosztów będzie nieuzasadniony, gdyż nie zostaną poniesione żadne koszty związane z podróżą służbową.