Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski Sędziowie Sędzia WSA Beata Kozicka - spr. Sędzia WSA Daria Sachanbińska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 marca 2021 r. sprawy ze skargi X i Y na uchwałę Rady Miasta Opola z dnia 29 października 2020 r., Nr XXXI/656/20 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części tekstowej i graficznej obejmującej działki nr a, b, c i d, obręb ewidencyjny [...] [...] karta mapy [...], położone w [...], 2) zasądza od Gminy Opole na rzecz X i Y 300 (trzysta) złotych solidarnie, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, 3) nakazuje zwrócić ze środków finansowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu Y kwotę 300 (trzysta) złotych, tytułem nadpłaconego wpisu sądowego od skargi.
Pismem z 13 grudnia 2020 r., małżonkowie X i Y (dalej: strona, skarżący), działając na podstawie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. w dacie orzekania. Dz. U. z 2020 r., poz. 713 ze zm.), dalej jako: "u.s.g.", wnieśli za pośrednictwem Miasta Opola skargę na Uchwalę nr XXXI/656/2020 z dnia 29 października 2020 r., Rady Miasta Opola (dalej: Rada, organ stanowiący) w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]" w Opolu (druk nr 753). Zaskarżonej uchwale zarzucili naruszenie ich interesu prawnego przez przyjęcie postanowień dotyczących przeznaczenia ich działek o numerach a, b, c, d jako teren zieleni urządzonej - 11ZP w zakresie zabudowy, który to plan - jak podnieśli - jest niezgodny z postanowieniami studium przyjętego uchwałą nr LXVI/1248/18 z dnia 5 lipca 2018 r. Rady Miasta Opola, gdzie działki te są oznaczone jako teren mieszkalny 8.2M.
Nie formułując odrębnych zarzutów w uzasadnieniu skargi wskazali na naruszenie przez organ stanowiący art. 31 Konstytucji RP przez przekroczenie dopuszczonej prawem możliwości ingerencji w konstytucyjne prawa jednostki, a tym samym ustanowionej w niej zasady proporcjonalności oraz przepisów ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r., poz. 293 ze zm.), dalej: ustawa lub u.p.z.p., jak:
1) art. 20 ust. 1 u.p.z.p., poprzez pominięcie, że ustalenia studium są wiążące dla organów gminy przy sporządzaniu planów miejscowych, chociaż studium nie jest aktem prawa miejscowego,
2) art. 3 ust. 1 i art. 9 ust. 1 oraz 15 ust. 2 i art. 16 ust. 1 tej ustawy przez nie uwzględnianie, że studium jest prawnie określonym instrumentem kształtowania i prowadzenia polityki przestrzennej na terenie gminy, służącej ustaleniu lokalnych zasad zagospodarowania przestrzennego;
3) art. 9 ust. 4 u.p.z.p. przez pominięcie, że przy uchwalaniu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (dalej: m.p.z.p.) organy gminy zobowiązane są do zachowania zgodności postanowień miejscowego planu z ustaleniami studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy;
4) art. 6 ust. 2 w zw. z art. 3 ust. 1 oraz art. 4 ust. 1 u.p.z.p. przez przekroczenie granic przysługującego gminie władztwa planistycznego i nadmierne ograniczenie jego uprawnień związanych z prawem własności nieruchomości położonych na terenie objętym planem, a także naruszenie wskazanej na wstępie
5) zasady proporcjonalności przez całkowite pozbawienie ich możliwości zabudowy nieruchomości w sytuacji, gdy możliwe jest inne rozwiązanie związane z zapewnieniem terenów zielonych. W szczególności - jak stwierdzili - "gdy w grę wchodzą niewspółmierne proporcje nasycenia zieleni, w tym nieznajdujące umocowania w Studium".
Obszernie motywując te zarzuty wnieśli o oznaczenie "działek w m.p.z.p. jako tereny mieszkalne czyli zgodnie z obowiązującym studium".
W jej uzasadnieniu zakwestionowali zarówno zasadność rozwiązań przyjętych w zaskarżonej uchwale odnośnie ich działek, jak i sposób procedowania organu stanowiącego. Przytoczyli rozwinięte argumenty przedstawione w petitum skargi wskazując przy tym na rys historyczny i uwarunkowania przestrzenne terenów gminy [...] przed ich przyłączeniem do [...]. Zaprezentowali ocenę prawną podstawy działania organu podnosząc, że w studium Uchwały nr [...] Rady Gminy [...] z dnia 14 grudnia 2016 r. ich działki posiadały oznaczenia jako: "tereny rozwoju zabudowy mieszkaniowo-usługowo-produkcyjnej, wg załączonej mapy, jeden kierunek przekształceń - strefa mieszkaniowa - usługowo- produkcyjna (rys. 1)". Zaznaczyli, że w studium Uchwała nr LXVI/1248/18 Rady Miasta Opola z dnia 5 lipca 2018 r. działki te objęte planem miejscowym znajdują się w obszarze oznaczonym symbolami 8.2.M. Nadto podkreślili, że "karta ustaleń tekstowych dla jednostki urbanistycznej nr 8 przewiduje dla terenów 8.2.M - jeden kierunek zabudowa mieszkaniowa (rys.2)".