Skład orzekający w sprawie niniejszej w pełni podziela ten pogląd. Powyższe stwierdzenie nie oznacza, że zawsze i każde powtórzenie przepisów ustawowych w przepisie gminnym będzie automatycznie uznane za naruszenie prawa. Należy jednak podkreślić, iż powtarzanie przepisów ustawowych, co do zasady narusza prawo. Nie bez znaczenia pozostaje ilość tych powtórzeń, charakter powtórzonych przepisów prawa i ich istota. Co więcej stanowione przez organy jednostek samorządu terytorialnego akty prawa miejscowego winny regulować kwestie wynikające z delegacji ustawowej w taki sposób, aby przyjęte w oparciu o nią normy uzupełniały, wydane przez inne podmioty, przepisy powszechnie obowiązujące kształtujące prawa i obowiązki ich adresatów.
Reasumując w kwestionowanej uchwale w § 1 powtórzona została treść przepisu z art. 50 ust. 1 i 2 ustawy w zakresie dotyczącym podmiotów uprawnionych do usług opiekuńczych lub specjalistycznych usług opiekuńczych, przy jednoczesnym przekroczeniu delegacji ustawowej z art. 50 ust. 6 ustawy, w § 3 uchwały powtórzona została treść art. 102 ustawy, przy czym również w tym przypadku przekroczono delegację ustawową z art. 50 ust. 6 ustawy, w § 12 doszło do modyfikacji ust. 4 art. 104 przedmiotowej ustawy. Paragraf zaś 11 zaskarżonej uchwały nie odpowiada delegacji ustawowej i narusza zasady techniki prawodawczej.
Takiego działania rady gminy (miasta) nie usprawiedliwia to, że postanowienia uchwały - jak stwierdza Rada Miejska w Głogówku - "nie są literalnym odzwierciedleniem ustawowych regulacji", a celem zaskarżonej uchwały jest realizacja funkcji informacyjnej oraz chęć zapewnienia jej adresatom wiedzy o całości regulacji w danej sprawie.
Upoważnienie ustawowe, zawarte w art. 50 ust. 6 ustawy uprawniało organ gminy do stanowienia norm prawnych, ściśle określonych zakresem delegacji ustawowej. Powyższe oznaczało, że skoro przepisy uchwały miały w zamyśle ustawodawcy stanowić źródło prawa i wiązać adresata w sposób analogiczny jak przepisy prawa powszechnie obowiązujące to przepisy te nie mogą odmiennie, w stosunku do dyspozycji ustawowej uregulować takiej samej sytuacji społecznej, ani też uregulować ją w sposób przekraczający ustawową delegację.
Regulowanie przez gminę raz jeszcze tego, co zostało już zamieszczone w źródle powszechnie obowiązującego prawa narusza powszechnie obowiązujący porządek prawny w stopniu istotnym. Należy, bowiem w takiej sytuacji liczyć się z tym, że powtórzony przepis ustawy będzie interpretowany w kontekście uchwały, w której go powtórzono, co może w istocie prowadzić do całkowitej lub częściowej zmiany intencji prawodawcy. Porządek prawny narusza także modyfikowanie przepisu ustawowego przez akt wykonawczy niższego rzędu. Modyfikacja taka dopuszczalna jest tylko w granicach wyraźnie przewidzianego upoważnienia ustawowego. Takiego upoważnienia w tym zakresie jednak brak.
Mając powyższe na uwadze, na podstawie art. 147 § 1 P.p.s.a., należało stwierdzić nieważność uchwały w zakresie zaskarżonego § 1, 3, 11, 12 uchwały. Orzeczenie w punkcie 2 uzasadnia art. 152 P.p.s.a., zaś w punkcie 3 art. 200 P.p.s.a.