Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Jeżewska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant St. Sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 9 listopada 2010 r. sprawy ze skargi R. G. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu wywłaszczonej nieruchomości 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Oleskiego z dnia [...], nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja w całości nie podlega wykonaniu, 3) zasądza od Wojewody Opolskiego na rzecz R. G. kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
R.G. pismem z dnia 2 marca 2009 r. skierowanym do Starosty Oleskiego wniosła o zwrot nieruchomości oznaczonych numerami A., B., C. przejętych na rzecz Skarbu Państwa w 1987 r. od ówczesnej właścicielki H.F. z przeznaczeniem na cmentarz komunalny i drogi dojazdowe. W uzasadnieniu wskazała, że na podstawie aktu notarialnego z dnia 21 grudnia 1987 r., Rep A nr [...], sporządzonego w Państwowym Biurze Notarialnym w O. odpisano z księgi wieczystej nr [...] H.F. działki o nr A., B., C., D. i utworzono nową księgę wieczystą o nr [...], na rzecz Skarbu Państwa. Podała, że działka D. została przejęta z przeznaczeniem na ogródki działkowe, które zostały utworzone, natomiast działki A., B., C. zostały przejęte na utworzenie cmentarza i dróg dojazdowych, lecz - do dnia złożenia wniosku - cel ten nie został zrealizowany. Swoje żądanie oparła na treści art. 137 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, według którego nieruchomość uznaje się za zbędną na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu jeżeli pomimo upływu 10 lat od dnia w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, cel ten nie został zrealizowany. Wskazała, że do przejęcia doszło w wyniku wydania czterech decyzji: NMiG w Oleśnie z dnia 15.09.1987 r.,, nr [....], potwierdzającej plan realizujący zagospodarowanie działek, miedzy innymi A., B., C. na cmentarz komunalny i drogę dojazdową; z dnia 29.09.1987 r., nr [...], zatwierdzającej plan realizujący zagospodarowanie działki między innymi o nr D. na ogródki działkowe; z dnia 11.12.1987 r., nr [...], zatwierdzającej podział działek z których wydzielono działki o nr A., B., C., D.; z dnia 11.12.1987 r. nr [...], zatwierdzającej podział działek z których wydzielono działki o nr A., B., C., D.; z dnia 18.12.1987 r. nr [...] dotyczącej zgody na zbycie działek oraz protokołu z 12.11.1987 r. sporządzonego przez pracownika gminy E. D. z właścicielką H. F. dotyczącego zgody na sprzedaż gruntu pod cmentarz komunalny.
Zaakcentowała, że w tym przypadku H. F. została pozbawiona prawa własności w wyniku wyrażenia zgody na odstąpienie nieruchomości, zgoda ta została poprzedzona negocjacją, jednak w przypadku braku zgody na odstąpienie nieruchomości właścicielka miała być pozbawiona prawa własności w drodze wywłaszczenia, celem realizacji decyzji NMiG z dnia 15.09. i 29.09.1987 r.. Zdaniem wnioskodawczyni, nieruchomości zostały zbyte pod przymusem administracyjnym. Za przejęty grunt otrzymała odszkodowanie, nie otrzymała nieruchomości zamiennej, a dodatkowo po wypłacie odszkodowania, została pozbawiona zapomogi z pomocy socjalnej, którą otrzymywała ze względu na brak emerytury czy renty.
Starosta Oleski decyzją z dnia [...], nr [...] działając na podstawie art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), odmówił R. G. zwrotu nieruchomości będących własnością Gminy O., położonych w O., oznaczonych numerami A., B. i C..