Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący : sędzia NSA Roman Ciąglewicz Sędziowie: sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) asesor sądowy Elżbieta Naumowicz Protokolant : referent Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2005 r. sprawy ze skargi M. K. na uchwałę Rady Miejskiej w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zarzutów na projekt planu zagospodarowania przestrzennego oddala skargę.
Wyrokiem z dnia 20 maja 2004 r., sygn. akt II SA/Wr 2408/2003, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, po rozpatrzeniu skargi M. K., stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej w O. z dnia [...], nr [...], podjętej w przedmiocie zarzutu do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Sąd ustalił, iż M. K. w dniu 25 sierpnia 2003 r. wniosła zarzuty do projektu planu zagospodarowania przestrzennego terenu działalności rzemieślniczo - usługowej, obejmującej działki a, b i c we wsi K. Skarżąca podniosła, że planowane na tym terenie uruchomienie masarni jest przedsięwzięciem mogącym znacząco oddziaływać na środowisko, a tym samym na skarżącą, która zamieszkuje w bezpośrednim sąsiedztwie planowanej inwestycji. Działalność polegająca na przetwórstwie produktów pochodzenia zwierzęcego, a zwłaszcza szambo konieczne do jej prowadzenia, będzie źródłem uciążliwych zapachów, grozi powstaniem plagi insektów i gryzoni, co spowoduje pogorszenie jakości życia na działkach sąsiednich, ograniczy możliwość korzystania przez właścicieli ze swych nieruchomości oraz obniży wartość działek. Ponadto wyraziła zdziwienie, dlaczego projektem planu nie objęto jej działki i terenu od ul. [...] oraz podniosła, iż w projekcie planu wadliwie zlokalizowano pas zieleni. Przypomniała, że dotychczasowe plany zagospodarowania przestrzennego nie przewidywały na przedmiotowych terenach jakiejkolwiek działalności rzemieślniczo - usługowej. Zaakcentowała także, że planowaną działalność będzie prowadził J. J., który jest obywatelem [...], i któremu pracownicy urzędu ułatwiają realizację tego celu, nie będąc w sprawie całkowicie bezinteresownymi.
Dalej Sąd ustalił, że uchwałą nr [...] Rady Miejskiej w O., z dnia [...], jako zarzut potraktowano twierdzenia o pogorszeniu zdrowia skarżącej oraz osoby z nią zamieszkałej, ograniczenie w korzystaniu z działki, obniżenie wartości nieruchomości. Rada uznała za zasadny tylko zarzut co do wielkości produkcji i wskazała, że w § 7 projektu planu dopisana zostanie wielkość dopuszczalnej produkcji wyrobów gotowych - "nie większa niż 7,5 tony tygodniowo". Pozostałe zarzuty odrzucono jako bezzasadne, wywodząc, iż o faktycznej uciążliwości planowanej wytwórni wędlin zadecyduje organ przy rozpatrywaniu wniosku o pozwolenie na budowę, przy czym podkreślono, że planowana masarnia będzie miała charakter rzemieślniczy a nie przemysłowy. Wskazano również, że na działce nr c, znajdującej się pomiędzy planowaną masarnią a posesją skarżącej, dopuszczono w planie działalność usługową, nieuciążliwą, w lokalu użytkowym o powierzchni nie przekraczającej 30 % powierzchni budynku mieszkalnego, co nie wpłynie na warunki zamieszkania, na zdrowie mieszkańców oraz obniżenie wartości nieruchomości nr d, należącej do skarżącej. Argumentację M. K. zmierzającą do wykazania, iż J. J. traktowano w sposób uprzywilejowany uznano za protest i - odrzucając go - wyjaśniono, że obywatelstwo wnioskującego o zmianę planu nie miało żadnego znaczenia w sprawie, gdyż prowadzono ją w oparciu o obowiązujące prawo.