Sprawa ze skargi na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu w przedmiocie odmowy przydziału lokalu mieszkalnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz - spr. Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędzia WSA Daria Sachanbińska Protokolant St. inspektor sądowy Grażyna Jankowska-Stykała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 lipca 2020 r. sprawy ze skargi P. N. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu z dnia 29 sierpnia 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przydziału lokalu mieszkalnego oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/9

Przedmiotem niniejszego postępowania jest skarga P. N. (zwanego dalej również "skarżącym"), reprezentowanego przez pełnomocnika adwokata J. R., na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu (dalej również organ odwoławczy lub w skrócie DOSW) z dnia 29 sierpnia 2019 r., nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Aresztu Śledczego w Opolu (dalej organ I instancji lub w skrócie DAŚ) z dnia 28 maja 2019 r. odmawiającą skarżącemu przydziału lokalu mieszkalnego przy ul. [...] w [...].

Niniejsza decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Prezydent Miasta [...] decyzją z dnia 25 października 1974 r. oddał do dyspozycji Wojewódzkiemu Zarządowi Zakładów Karnych w [...] lokal mieszkalny położony przy ul. [...] w [...], który następnie decyzją z dnia 29 października 1974 r. przydzielono jako mieszkanie służbowe funkcjonariuszowi SW R. N. Do zamieszkania z R. N. uprawnieni zostali żona E. N. oraz syn K. N. a następnie także syn P. N.

W dniu [...] zmarł R. N., a decyzją z dnia 22 lutego 1994 r. ustalono E. N. i P. N. rentę rodzinną Służby Więziennej. Pismem z dnia 16 października 1994 r. E. N. wniosła o zmianę decyzji o przydziale mieszkania znajdującego się w [...] przy ul. [...] poprzez wydanie nakazu kwaterunkowego na nią, jako głównego lokatora oraz syna P. N. W dniu 26 października 1994 r. nastąpił przydział mieszkania służbowego na rzecz E. N., zaś do zamieszkania z nią uprawnieni zostali członkowie jej rodziny - syn P. N. Po śmierci E. N., P. N. pismem z dnia 1 lipca 2011 r. zwrócił się z prośbą do Dyrektora Aresztu Śledczego w Opolu o przepisanie na niego mieszkania przy ul. [...] w [...]. Dyrektor Aresztu Śledczego w Opolu decyzją nr [...] z dnia 1 sierpnia 2011 r. poinformował P. N. o obowiązku opuszczenia lokalu położonego w [...] przy ul. [...] w terminie 3 miesięcy od dnia doręczenia decyzji o opróżnieniu w/w lokalu. P. N. od wydanej decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w Opolu z dnia 1 sierpnia 2011 r. wniósł odwołanie do Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu, organ ten decyzją z dnia 13 stycznia 2012 r. uchylił zaskarżoną decyzję w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji z dnia 13 stycznia 2012 r. DOSW wskazał, iż organ I instancji nie przeprowadził w sposób wyczerpujący całego postępowania dowodowego, a w szczególności nie ustalił czy w dniu złożenia wniosku P. N. był uprawniony do renty rodzinnej.

Ponadto organ odwoławczy stwierdził, iż wniosek został załatwiony niezgodnie z żądaniem, gdyż organ I instancji nie wyjaśnił sprawy w stopniu dostatecznym dla potrzeb rozstrzygnięcia o żądaniu wniosku, co uniemożliwia organowi odwoławczemu podjęcie merytorycznego rozstrzygnięcia. Mając na względzie rozstrzygnięcie organu odwoławczego, DAŚ ponownie rozpatrzył sprawę. Następnie decyzją z dnia 28 maja 2019 r. organ I instancji odmówił P. N. przydziału lokalu mieszkalnego mieszczącego się przy ul. [...] w [...].

Z rozstrzygnięciem tym nie zgodził się skarżący. W odwołaniu wniósł o stwierdzenie nieważności decyzji.

Strona 1/9