Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant Referent stażysta Marta Gajowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 czerwca 2020 r. sprawy ze skargi W. M. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 1 października 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia 2 lipca 2019 r., nr [...].
Przedmiotem skargi sądowoadministracyjnej wniesionej przez W. M. jest decyzja Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z 1 października 2019 r., nr [...], mocą której organ ten utrzymał w mocy decyzję własną z 2 lipca 2019 r., nr [...], odmawiającą potwierdzenia skarżącemu statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych w trybie art. 5 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 oraz art. 3 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 690, zwanej dalej ustawą).
Wydanie tych aktów administracyjnych poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu.
Wnioskiem z 7 lutego 2019 r., W. M. (zwany dalej również jako "skarżący" bądź "wnioskodawca") zwrócił się do Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych o potwierdzenie statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych, na podstawie ww. ustawy o działaczach opozycji antykomunistycznej oraz osobach represjonowanych z powodów politycznych. Jako tytuł do uzyskania wymienionych statusów wskazał: 1) nieuzasadnione zwolnienia z pracy z powodu odmowy wstąpienia w szeregi PZPR; 2) wielokrotną eksmisję całej rodziny z domu przydzielonego za tzw. "mienie zabużańskie" oraz 3) szykany z powodu przynależności jego ojca do Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej. We wniosku skarżący podał, że już w szkole średniej za odmowę wstąpienia do Związku Młodzieży Socjalistycznej zmuszony został do zmiany szkoły na wieczorową dla pracujących. Z kolei, za odmowę wstąpienia do PZPR był zwalniany z pracy lub zmuszany do zmiany miejsca pracy oraz miejsca zamieszkania. Dodał, że w stanie wojennym był kurierem ulotek [...], [...], [...], [...], [...]. Ponadto, dwukrotnie został aresztowany w [...] i [...].
Do pisma z 25 marca 2019 r., stanowiącego uzupełnienie wniosku, skarżący dołączył m.in. decyzję Prezesa Instytutu Pamięci Narodowej - Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu z 25 marca 2019 r., nr [...], stwierdzającą, że nie był pracownikiem, funkcjonariuszem lub żołnierzem organów bezpieczeństwa państwa i w archiwum IPN nie zachowały się dokumenty wytworzone przez niego lub przy jego udziale, w ramach czynności wykonywanych przez niego w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji przez organy bezpieczeństwa państwa.
Pismem z 15 kwietnia 2019 r. Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych zwrócił się do Prezesa IPN o przekazanie informacji, na podstawie art. 5 ust. 5 ustawy, o treści zgromadzonych przez Instytut dokumentów dotyczących działalności lub doznanych represjach przez skarżącego oraz o przekazanie uwierzytelnionych kopii tych dokumentów. Udzielając odpowiedzi, Prezes IPN w piśmie z 25 kwietnia 2019 r., poinformował, że w wyniku szczegółowej kwerendy dotyczącej skarżącego, przeprowadzonej w zasobach archiwalnych IPN, nie odnaleziono dokumentów spełniających wymogi z art. 2 i art. 3 ustawy.