Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Ewa Janowska Protokolant Referent stażysta Marta Gajowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Nysie na zarządzenie Burmistrza Gminy Paczków z dnia 21 października 2016 r., Nr 283/2016 w przedmiocie ustalenia wysokości opłat za korzystanie z cmentarzy komunalnych na terenie gminy stwierdza nieważność zaskarżonego zarządzenia.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez Prokuratora Rejonowego w Nysie (dalej też: Prokurator lub skarżący) jest zarządzenie Burmistrza Gminy Paczków z dnia 21 października 2016 r., Nr 283/2016, podjęte w sprawie ustalenia wysokości opłat za korzystanie z cmentarzy komunalnych na terenie Gminy Paczków.
Powyższe zarządzenie zostało wydane na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2016 r. poz. 573, z późn. zm.) oraz § 1 uchwały Nr XXVI/195/2016 Rady Miejskiej w Paczkowie z dnia 29 września 2016 r. w sprawie powierzenia Burmistrzowi Gminy Paczków uprawnień do stanowienia wysokości opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej. W § 1 i § 2 zarządzenia Burmistrz postanowił, że ustala wysokość opłat za korzystanie z cmentarzy komunalnych na terenie Gminy Paczków zgodnie z załącznikiem do niniejszego zarządzenia, zaś jego wykonanie powierzył zarządcy cmentarzy komunalnych. Określił też, że zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania (§ 3).
Na wskazane zarządzenie, pismem z dnia 22 października 2019 r., Prokurator Rejonowy w Nysie wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu. Zaskarżonemu zarządzeniu - w treści § 3 - zarzucił rażące naruszenie art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (obecnie Dz. U. z 2019 r. poz. 1461; w dacie wydania zarządzenia: Dz. U. z 2016 r. poz. 296, z późn. zm.) poprzez uznanie, że zarządzenie nie stanowi aktu prawa miejscowego i nieogłoszenie go w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego, podczas gdy zarządzenie to mieści się w ustalonym w ww. przepisie katalogu aktów publikowanych w wojewódzkim dzienniku urzędowym. W związku z tym zarzutem domagał się stwierdzenia nieważności całości zaskarżonego zarządzenia. W uzasadnieniu skargi Prokurator wywodził, że z art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej wynika upoważnienie dla organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej, do określenia wysokości cen i opłat albo sposobu ustalania cen i opłat za usługi komunalne o charakterze użyteczności publicznej oraz za korzystanie z obiektów i urządzeń użyteczności publicznej. Z kolei po myśli ust. 2 tego przepisu, uprawnienia w tym zakresie rady mogą powierzyć organom wykonawczym. Podkreślił skarżący, że wskazany art. 4 ust. 1 ustawy o gospodarce komunalnej zawiera wszystkie elementy delegacji ustawowej do wydania aktu prawa miejscowego. Natomiast w przypadku, gdy Rada Miejska w Paczkowie przekazała swą kompetencję odnośnie do ustalenia cen i opłat Burmistrzowi Gminy Paczków, to wydane przez ten organ wykonawczy zarządzenie również ma charakter prawa miejscowego, a w związku z tym, stosownie do art. 13 pkt 2 ustawy o ogłoszeniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych, wymaga obligatoryjnego ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Opolskiego. Brak publikacji zarządzenia stanowi istotne naruszenie prawa, gdyż nie może ono wiązać adresatów zawartych w nim norm i skutkuje jego nieważnością. Ponadto Prokurator podniósł, że na podstawie zaskarżonego zarządzenia dochodziło do wiążącego obciążenia mieszkańców gminy obowiązkiem ponoszenia opłat za korzystanie z cmentarzy komunalnych, zatem jest to akt prawa miejscowego. Podzielił też stanowisko wyrażone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (wyrok z dnia 6 kwietnia 2017 r., sygn. akt IV SA/Gl 865/16), wedle którego adresaci zarządzenia ustalającego opłaty na cmentarzach komunalnych zostali określeni generalnie, a nie indywidualnie, natomiast zarządzenie dotyczyło sytuacji powtarzalnych, a nie jednorazowych, więc ma ono charakter zewnętrzny, normatywny, generalny i abstrakcyjny, czyli posiada cechy pozwalające na zaliczenie go do aktów prawa miejscowego.