Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik - spr. Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Protokolant St. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 19 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 27 czerwca 2013 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego w ramach programu wieloletniego "Pomoc Państwa w zakresie dożywiania" oddala skargę.
Przedmiot postępowania sądowoadministracyjnego stanowi decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 27 czerwca 2013 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie z dnia 1 lutego 2013 r. o przyznaniu T. R. kwoty 60 zł, jako świadczenie pieniężne na zakup żywności.
Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym:
T. R. wnioskiem z dnia 2 stycznia 2013 r. zwrócił się do Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie o pomoc w zapewnieniu jednego dziennie ciepłego posiłku i darów z Unii Europejskiej. W uzasadnieniu nadmienił, że interesuje go forma wypłacenia ekwiwalentu, który stanowiłby równowartość wydawanych przez Dzienny Dom Pomocy Społecznej w [...] posiłków.
Decyzją z dnia 1 lutego 2013 r., nr [...], Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie, działając z upoważnienia Burmistrza Nysy, orzekł o przyznaniu T. R. pomocy w ramach programu "Pomoc państwa w zakresie dożywiania", jako świadczenie pieniężne na zakup żywności (zasiłek celowy) w wysokości 60 zł. Decyzja wydana została na podstawie art. 104 K.p.a. oraz art. 8 ust. 1 i 3, art. 24 ust. 2, art. 39 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. nr 175, poz. 1362 ze zm.) oraz art. 3 i art. 5 ustawy z dnia 29 grudnia 2005 r. o ustanowieniu programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz. U. nr 267, poz. 2259 ze zm.). W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, na treść wniosku oraz poczynione ustalenia stanu faktycznego i przyjął, że T. R. prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe i utrzymuje się z renty inwalidzkiej, która po odliczeniu alimentów wynosi 595,26 zł. W miesiącu poprzedzającym złożenie wniosku tj. w grudniu 2012 r. wnioskodawca nie uiścił opłaty za czynsz, gaz i energię elektryczną, ale poniósł wydatki na telefon i internet w wysokości 107,39 zł, wydatki na leki w kwocie 153,02 zł. Przytaczając brzmienie przepisów art. 8, art. 39 ustawy o pomocy społecznej oraz art. 3 ustawy o ustanowieniu wieloletniego programu w zakresie dożywiania, a także przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 17 lipca 2012 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U. z 2012 r., poz. 823) oraz § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia7 lutego 2006 r. w sprawie realizacji programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz. U. nr 25, poz. 186 ze zm.) uznał, że dochód strony nie przekracza kwoty odpowiadającej 150 % kryterium dochodowego ustalonego zgodnie z art. 8 ustawy o pomocy społecznej, tj. kwoty 813 zł. Jednocześnie podniósł, że przyznał wnioskodawcy zasiłek celowy na zakup żywności z programu w zakresie dożywiania, a to z uwagi na treść wniosku i podniesione tam zarzuty, jak również posiadania przez klienta możliwości przygotowania posiłków w domu. Uzasadniając wysokość przyznanej pomocy powołał się dodatkowo na zarządzenie Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie z dnia 11 czerwca 2012 r. w sprawie wprowadzenia procedury postępowania w sprawach pomocy społecznej w Ośrodku Pomocy Społecznej w Nysie oraz zasad postępowania w sprawie wniosków o przyznanie dodatku mieszkaniowego, cele pomocy społecznej oraz przeprowadził analitykę posiadanych środków, zasad i sposobu ich wydatkowania. Argumentował organ, że ma realizację programu dożywiania w styczniu 2013 r. przeznaczono kwotę 95000zł i z tej pomocy w formie zasiłku na zakup żywności skorzystało 55 osób i rodzin, natomiast z pomocy w formie posiłków skorzystało 487 osób dorosłych oraz 410 dzieci. Organ zauważył jednocześnie, że przyznana pomoc jest minimalna, lecz szczupłość środków finansowych i wciąż wzrastająca liczba osób kwalifikujących się do pomocy nakłada na organ obowiązek takiego dysponowania środkami, aby zaspokoić potrzeby jak najszerszej grupy osób.