Podsumowując stwierdzić należy, iż w okolicznościach faktycznych sprawy zakończonej kontrolowaną decyzją i w świetle przedstawionego wyżej stanu prawnego, istniały podstawy do wydania decyzji o ustaleniu należnych od skarżącego opłat z tytułu pobytu ojca w domu pomocy społecznej zarówno co do zasady, jak i co do wysokości. Skarżący jest synem, a jego dochód netto od początku pobytu ojca w domu pomocy społecznej, tj. od 22 marca 2019 r. do daty orzekania przez organy obu instancji przewyższał kwotę wolną od przeznaczenia na opłaty za pobyt mieszkańca w domu pomocy społecznej, tj. 300% ustawowego kryterium dochodowego. Należy też podkreślić, iż o odpłatności, o której mowa w art. 61 ustawy decyduje wysokość dochodów osoby zobowiązanej wg tego przepisu, a nie wielkość wydatków. Wysokość koniecznych wydatków może być wzięta pod uwagę w odrębnym postępowaniu, którego przedmiotem byłby wniosek o zwolnienie z należnej opłaty. Chybione, w ocenie Sądu, są wobec powyższego zarzuty skargi koncentrujące się na naruszeniu przepisów postępowania w związku z niewłaściwym przeprowadzeniem postępowania w zakresie możliwości zwolnienia skarżącego z opłaty, albowiem postępowanie takie powinno być - ewentualnie - przeprowadzone odrębnie na skutek wniosku skarżącego w tym przedmiocie. W konsekwencji, w ocenie Sądu, organy prawidłowo uznały, że na skarżącym ciąży obowiązek ponoszenia opłaty za pobyt ojca w DPS, w zakresie przekraczającym kwotę opłaty ponoszonej przez samego mieszkańca. Kolejny raz powiedzieć przyjdzie, że w doktrynie wskazuje się, że ustawodawca oparł powyższe zobowiązanie wyłącznie na więzach pokrewieństwa, nie na faktycznym związku zobowiązanego do opłaty i korzystania z usług DPS (por. I. Sierpowska, Pomoc społeczna, Komentarz 4, wyd. Warszawa 2017, s. 292-293). Podnoszony przez skarżącego brak jakichkolwiek relacji z ojcem nie ma żadnego znaczenia w perspektywie powstania obowiązku wnoszenia opłaty. Trzeba bowiem pamiętać, że kontroli Sądu została poddana decyzja ustalająca wysokość opłaty, nie zaś decyzja w przedmiocie zwolnienia od opłaty. W tej sytuacji niezasadne są zarzuty skargi odnoszące się do naruszenia przepisów proceduralnych, poprzez niewyjaśnienie w sprawie istotnych okoliczności faktycznych, nieuwzględnienia interesu strony i podnoszonych przez nią argumentów, skoro kwestia rzeczywistych relacji pomiędzy skarżącym, a jego ojcem nie ma znaczenia w sprawie wydania decyzji w przedmiocie zobowiązania skarżącego do uiszczenia opłaty za pobyt ojca w DPS.
Konkludując, Sąd nie dopatrzył się zarzucanego naruszenia przepisów prawa procesowego, jak i materialnego, w konsekwencji skargę oddalił na podstawie art. 151 p.p.s.a.
Przywołane wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych znajdują się na stronie internetowej Centralnej Bazy Orzeczeń Sądów Administracyjnych, pod adresem http://orzeczenia.nsa.gov.pl).