Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Ewa Janowska Protokolant Referent stażysta Marta Gajowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 stycznia 2020 r. sprawy ze skargi C. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 24 października 2019 r., nr [...] w przedmiocie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję w części dotyczącej daty początkowej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.
Wnioskiem z dnia 14 lutego 2019 r. C. S. (zwana dalej skarżącą) zwróciła się do Ośrodka Pomocy Społecznej w Praszce (dalej w skrócie: OPS) z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad niepełnosprawną matką - A. S. w miejsce pobieranego przez nią zasiłku dla opiekuna. Do wniosku dołączyła m.in. orzeczenie Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w [...] z dnia 26 sierpnia 2010 r., nr [...], o zaliczeniu matki do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności na stałe, z którego wynika, że niepełnosprawność istnieje od 2001 r., a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 21 czerwca 2010 r. W odrębnym oświadczeniu, złożonym tego samego dnia, skarżąca wyraziła wolę zamiany zasiłku dla opiekuna na świadczenie pielęgnacyjne, powołując się na art. 27 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych.
Po rozpatrzeniu wniosku, Kierownik OPS, działając z upoważnienia Burmistrza Praszki, decyzją z dnia 6 marca 2019 r., nr [...], odmówił przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego wnioskowanego na A. S.
W wyniku rozpatrzenia odwołania skarżącej, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu decyzją z dnia 27 maja 2019 r., nr [...], uchyliło powyższą decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji. W ocenie organu odwoławczego, niezasadne było uznanie, że strona nie spełnia warunków do otrzymania świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na treść art. 17 ust. 1b i art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o świadczeniach rodzinnych. Kolegium zgodziło się z organem pierwszej instancji, że przepis art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy o świadczeniach rodzinnych wyklucza możliwość pobierania dwóch świadczeń jednocześnie. Jednakże stwierdziło, że w niniejszej sprawie w zasadzie pozbawiono skarżącą możliwości wyboru świadczenia korzystniejszego z uwagi na sam fakt pobierania zasiłku dla opiekuna, pomijając oświadczenie strony z dnia 14 lutego 2019 r. Wedle Kolegium, z uwagi na fakt, że organ pierwszej instancji poza swoją oceną pozostawił ww. oświadczenie strony, konieczne jest przeprowadzenie postępowania wyjaśniającego w tym zakresie.
Po ponownym rozpatrzeniu wniosku skarżącej, Kierownik OPS decyzją z dnia 20 sierpnia 2019 r., nr [...], odmówił przyznania wnioskodawczyni prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad A. S. Decyzja wydana została na podstawie art. 3 pkt 11, art. 17 ust. 1-6, art. 23, art. 24 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2220, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, oraz na podstawie przepisów rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 lipca 2017 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania w sprawach o przyznanie świadczeń rodzinnych oraz zakresu informacji, jakie mają być zawarte we wniosku, zaświadczeniach i oświadczeniach o ustalenie prawa do świadczeń rodzinnych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1466), zwanego dalej rozporządzeniem. W ustaleniach stanu faktycznego organ podał m.in., że na skutek prośby skarżącej decyzją z dnia 8 sierpnia 2019 r., nr [...], uchylił decyzję z dnia 18 czerwca 2014 r., nr [...] (zmienioną decyzją z dnia 19 września 2018 r.), przyznającą C. S. prawo do zasiłku dla opiekuna, a strona zrzekła się prawa do wniesienia odwołania od tej decyzji. Podał, że wnioskodawczyni jest córką A. S., czyli osobą na której ciąży obowiązek alimentacyjny zgodnie z przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oraz nie podejmuje ona zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką. Wskazał, że niepełnosprawność osoby wymagającej opieki nie powstała nie później niż do ukończenia 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej i nie później niż do ukończenia 25 roku życia. Z orzeczenia wynika bowiem, że niepełnosprawność A. S. powstała w 2001 r., a więc po ukończeniu przez nią 25 roku życia. Tym samym organ uznał, że nie został spełniony warunek z art. 17 ust. 1b ustawy.