Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik - spr. Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 28 grudnia 2011 r. sprawy ze skargi A. H. na uchwałę Rady Miejskiej w Białej z dnia 5 listopada 2010 r., nr XXXVII/411/10 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały, 2) określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Gminy Biała na rzecz A. H. kwotę 838,00 (osiemset trzydzieści osiem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiot postępowania sądowoadministracyjnego stanowi skarga A. H. na uchwałę Rady Miasta Biała z dnia 5 listopada 2010 r., Nr XXXVII/411/10 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów lokalizacji farmy wiatrowej na gruntach wsi Browiniec Polski - Rostkowice - Wilków.
Podjęcie uchwały poprzedziły następujące czynności:
Uchwałą z dnia 24 lutego 2009 r., Nr XXII/263/09 Rada Miejska w Białej postanowiła o przystąpieniu do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów lokalizacji farmy wiatrowej na gruntach wsi Browiniec Polski - Rostkowice - Wilków. Po zawiadomieniu o powyższym i poinformowaniu o prawie składania wniosków i uwag do planu, zgodnie z wymogami art. 17 pkt 1 i 10 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) - zwaną dalej ustawą i art. 39 ust. 1 w związku z art. 54 ust. 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r., o udostępnieniu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. Nr 199, poz. 1227) - zwaną dalej ustawą o udostępnieniu informacji o środowisku oraz po rozpatrzeniu złożonych wniosków Burmistrz Białej sporządził projekt planu i uzyskał wymagane przepisami ustawy opinie i uzgodnienia. Następnie, po wprowadzeniu niezbędnych zmian, ogłosił o wyłożeniu, w dniach od 16 września do 14 października 2010 r., projektu planu do publicznego wglądu, o czym ogłoszono, zawiadamiając o możliwości składania wniosków i uwag do tego projektu (zgodnie z art. 17 pkt 1 i 10 ustawy oraz art. 39 ust. 1 w związku z art. 54 ust. 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku) i o przeprowadzeniu w dniu 5 października 2010 r., dyskusji nad przyjętymi w nim rozwiązaniami. W związku z brakiem uwag do projektu planu w trakcie jego wyłożenia oraz podczas dyskusji publicznej, a także 14 dni od zakończenia okresu wyłożenia, Rada Miejska w Białej w dniu 5 listopada 2010 r., podjęła stanowiącą przedmiot zaskarżenia uchwałę Nr XXXVII/411/10 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów lokalizacji farmy wiatrowej na gruntach wsi Browiniec Polski - Rostkowice - Wilków. Do części tekstowej planu załączony został rysunek planu w skali 1 : 2000.
Pismem z dnia 29 czerwca 2011 r. A. H., reprezentowany przez radcę prawnego, wezwał Burmistrza Gminy Biała do usunięcia naruszenia prawa poprzez powtórzenie procedury uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenów lokalizacji farmy wiatrowej na gruntach wsi Browiniec Polski - Rostkowice - Wilków, co do procedur pominiętych w trakcie pierwotnego wadliwego uchwalenia oraz dokonanie stosownych zmian w zapisach uchwały, które zapewnią, iż elektrownie wiatrowe zostaną posadowione w odległości bezpiecznej od zabudowań mieszkalnych tj. przynajmniej 2000 m, zaś grunty orne będą mogły być wykorzystywane, jak to miało miejsce do tej pory, na prowadzenie działalności ornej.
Pismem z dnia 25 sierpnia 2011 r. A. H., wniósł w trybie art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r., o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 r., NR 142 poz. 1591 ze zm.) skargę na uchwałę Rady Miejskiej w Białej z dnia 5 listopada 2010 r., Nr XXXVII/411/10, domagając się stwierdzenia jej nieważności wraz z zasądzeniem kosztów postępowania według załączonego wykazu kosztów. Zaskarżonej uchwale zarzucił naruszenie art. 20 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 4 w zw. z art. 15, art. 14 ust. 3, art. 16 ust. 1, art. 17 pkt 3 ustawy, § 12 pkt 14 rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z dnia 26 sierpnia 2003 r. (Dz.U. Nr 164 poz. 158) - zwanego dalej rozporządzeniem, w zw. z art. 16 ust. 2 w zw. z art. 17 pkt 9, art. 16 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 17 pkt 6c ustawy, art. 39 pkt 2 w zw. z art. 54 ust. 2, art. 42 pkt 2 w zw. z art. 54 ust. 2, art. 51 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku, art. 1 ust. 2 pkt 7 w zw. z art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy w zw. z art. 64 ust. 2 Konstytucji, art. 2 Konstytucji oraz § 4 pkt 1. rozporządzenia, § 7 pkt 4, § 12 pkt 19 rozporządzenia, art. 1 ust. 2 pkt 5 ustawy w zw. z Dyrektywą 2002/49/WE Parlamentu Europejskiego i Rady odnoszącą się do oceny i zarządzania poziomem hałasu w środowisku (Dz.U. UE L. 02.189.12), naruszenie przepisów uchwały nr XXXIII/235/05 Rady Miejskiej w Białej z dnia 30 czerwca 2005 r., § 118 w zw. z § 143 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r., w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. z 2002 r. Nr 100, poz. 908). Zdaniem skarżącego, w wyniku podjęcia zaskarżonej uchwały z naruszeniem powyższych przepisów doszło do naruszenia jego interesu prawnego. Skarżący wyjaśnił, iż grunty rolne stanowiące jego własność położone są w bezpośrednim obrębie oddziaływania projektowanych elektrowni wiatrowych i w bezpośrednim sąsiedztwie (ok. 5 m), na terenie objętym zaskarżonym planem, natomiast tereny, na których posadowiony został jego dom i zabudowa gospodarcza znajdują się na granicy projektowanego oddziaływania tj. w odległości 500 - 600 m. W tym kontekście skarżący podniósł, że przewidziana planem budowa elektrowni wiatrowych znajduje się w zbyt bliskiej odległości od jego nieruchomości oraz innych siedlisk ludzkich, co uzasadnia twierdzenie, że takie przeznaczenie gruntów stanowi zagrożenie dla zdrowia i życia. Nadto według jego oceny, tak bliskie położenie elektrowni wiatrowych spowoduje spadek wartości jego nieruchomości wskutek pozbawienia ich waloru kulturowo - turystycznego, a także ograniczy swobodę ich użytkowania. Zaznaczył, iż negatywne oddziaływanie turbin elektrowni uniemożliwi mu także prowadzenie chowu bydła i ich wypasania. Zarzucając naruszenie art. 39 pkt 2 w zw. z art. 54 ust. 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku oraz art. 17 ust. 9 ustawy skarżący wskazał, iż obwieszczenie z dnia 2 września 2009 r., nie zawierało informacji o możliwości zapoznania się z niezbędną dokumentacją sprawy oraz o miejscu, w którym została ona wyłożona do wglądu. Skarżący zarzucił także brak poinformowania społeczności lokalnej o przystąpieniu do opracowania planu zagospodarowania przestrzennego, jak również o wyłożeniu planu do wglądu, co w konsekwencji uniemożliwiło im zgłoszenie do planu jakichkolwiek uwag. W tym zakresie zarzucił brak dowodów uprawdopodobniających fakt w/w ogłoszeń. W przedmiotowej skardze szeroko komentowane były również zastrzeżenia skarżącego odnoszące się do braku przeprowadzenia przez organ konsultacji społecznych, w trybie przewidzianym w uchwale Rady Miejskiej w Białej z dnia 30 czerwca 2005 r., nr XXXIII/235/05 w sprawie trybu przeprowadzania konsultacji z mieszkańcami. W ocenie skarżącego przygotowana do planu prognoza oddziaływania na środowisko zawierała znaczące braki dyskwalifikujące ten dokument jako źródło informacji. Brak w niej bowiem było danych jakościowych, ilościowych i gatunkowych, wykonania elementarnych badań, a także analizy wariantów alternatywnych. Zastrzeżenia strony skarżącej budziła również przeprowadzona prognoza w zakresie wpływu inwestycji na zdrowie ludzi. Skarżący pod tym względem wyraził swoje wątpliwości do przyjętych przez organ kryteriów wyznaczających do 500 m strefę oddziaływania. Wskazując na wadliwą lokalizację farm wiatrowych zwrócił uwagę na negatywne skutki zbyt bliskiej ich lokalizacji oraz nadmiernej koncentracji. Zauważył, iż mapa planu nie została sporządzona w normatywnie przewidzianej skali 1 : 1000, a w skali 1 : 2000, pomimo że z planu jak i z uzasadnienia nie wynikało, aby zaistniały szczególne okoliczności powodujące konieczność sporządzania planu w przyjętej przez organ skali. Wskazując na naruszenie art. 20 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 4 w zw. z art. 15 ustawy podniósł, iż organ w trakcie sporządzania uchwalonego planu nie uwzględnił postanowień studium. Uzasadniając zarzut dotyczący zapisów planu zaakcentował naruszenie art. § 118 w zw. z art. 143 rozporządzenia w sprawie zasad techniki prawodawczej, w zakresie w jakim plan zawiera powtórzenia definicji aktów normatywnych rangi ustaw. Wskazując na nieprecyzyjne określenie sposobu użytkowania gruntów oznaczonych jako RR i RR(EW) podał, że realizacja inwestycji związanych z energetyką wiatrową na terenach przekraczających 0,5 ha wiąże się z koniecznością uzyskania zgody Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych na nierolne.