Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Cisyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Daria Sachanbińska Protokolant Sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 listopada 2006 r. sprawy ze skargi M. S. na rozkaz personalny Opolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie funkcjonariuszy Policji oddala skargę.
Komendant Miejski Policji w Opolu, rozkazem personalnym z dnia 11 grudnia 2004 r., nr [...], wydanym na podstawie art. 41 ust. 2 pkt 8 oraz art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 ze zm.), zwolnił M. S. ze służby stałej w Policji z dniem 11 grudnia 2004 r. W uzasadnieniu organ podał, że prokuratora zarzuciła funkcjonariuszowi popełnienie opisanego przestępstwa, które zdaniem organu było oczywiste, a zatem uniemożliwiło pozostawienie M. S. w służbie.
Opolski Komendant Wojewódzki Policji w Opolu, w wyniku rozpatrzenia odwołania, rozkazem personalnym nr [...] z dnia 22 grudnia 2004 r., wydanym na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a., uchylił zaskarżony rozkaz w części dotyczącej nadania rygoru natychmiastowej wykonalności, podtrzymując zwolnienie na zasadzie art. 41 ust. 2 pkt 8 oraz art. 45 ust. 3 i art. 114 ust. 3 ustawy o Policji.
W wyniku złożonej skargi, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 7 lutego 2006 roku, sygn. akt II SA/Op 80/05, uchylił zaskarżoną decyzję Opolskiego Komendanta Wojewódzkiego Policji w Opolu oraz poprzedzającą ją decyzję Komendanta Miejskiego Policji w Opolu. W uzasadnieniu Sąd wskazał na naruszenie przez organy orzekające przepisów o postępowaniu administracyjnym (art. 7, 10, 77 § 1 i 80 K.p.a.) oraz naruszenie art. 41 ust. 2 pkt. 8 ustawy o Policji poprzez skoncentrowanie się tylko na jednej przesłance i zaniechanie zbadania drugiej, tj. możliwości pozostania skarżącego w służbie.
Rozkazem personalnym z dnia [...], nr [...] Komendant Miejski Policji w Opolu, działając na podstawie art. 41 ust. 3 i art. 42 ust. 2 i 5 oraz art. 45 ust. 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2002 r., Nr 7, poz. 58 ze zm.), zwolnił policjanta M. S. ze służby z dniem 16 czerwca 2006 r. oraz przyznał świadczenie pieniężne równe uposażeniu na stanowisku zajmowanym przed zwolnieniem, za okres sześciu miesięcy. W uzasadnieniu organ podał, że w dniu 27 kwietnia 2006 r.,(po uprawomocnieniu się wyroku WSA w Opolu z dnia 7 lutego 2006 r., sygn. akt II SA/Op 80/05), wszczął postępowanie administracyjne w sprawie zwolnienia M. S. ze służby w Policji, na podstawie art. 41 ust. 3 przy zastosowaniu art. 42 ust. 2 ustawy o Policji. Organ przywołał art. 42 ust. 1 tej ustawy, który stanowi, że uchylenie lub stwierdzenie nieważności decyzji o zwolnieniu ze służby w Policji z powodu jej wadliwości, stanowi podstawę przywrócenia do służby na stanowisko równorzędne. Natomiast z ust. 2 tego przepisu wynika, że jeżeli zwolniony policjant, w ciągu 7 dni od przywrócenia do służby nie zgłosi gotowości niezwłocznego jej podjęcia, stosunek służbowy ulega rozwiązaniu na podstawie art. 41 ust. 3. Dokonując wykładni przepisu art. 42 ust. 2 ustawy, oraz analizując zebrany w sprawie materiał dowodowy organ stwierdził, że policjant nie wyraził gotowości do podjęcia służby w ciągu 7 dni od uprawomocnienia się przywołanego wyżej wyroku. Przedmiotowy wyrok uprawomocnił się 8 kwietnia 2006 r. i zdaniem organu M. S. winien zgłosić gotowość do dnia 15 kwietnia 2006 r., czego jednak nie uczynił, a zatem została spełniona norma z art. 42 ust. 2 ustawy o Policji, stąd uzasadnienie znajduje zastosowanie art. 41 ust. 3 tej ustawy. Organ dokonując oceny złożonej (pisemnej), w dniu 5 maja 2006 r., gotowości podjęcia służby przez M. S., podał z jakich powodów nie zasługuje na uwzględnienie twierdzenie, że zgłosił ustnie gotowość podjęcia służby w Komendzie Wojewódzkiej Policji w Wydziale Kadr i Szkolenia, w dniu 7 lutego 2006 r. Na tę okoliczność przywołał protokół z przesłuchania strony i świadka M. R., notatki, wyciągi z książki przepustek, oświadczenia Naczelnika Wydziału Kadr i Szkolenia KWP w Opolu. Organ podkreślił, że z zapisu w "Książce wejść" KWP w Opolu, wynika, iż w dacie 7 lutego 2006 r. widnieje wpis, że "M. S. +1" osoba udaje się do Związków a nie do Wydziału Kadr. W piśmie z dnia 18 maja 2006 r., Naczelnik tego Wydziału stwierdził, że "M. S. i M. R. w tym dniu nie zgłosili gotowości do podjęcia służby, w związku z ogłoszonym wyrokiem WSA w Opolu". Organ zaakcentował, że podnoszona przez skarżącego okoliczność zgłaszania ustnie gotowości w sekretariacie przez policjanta z wieloletnim stażem, znającego zasady hierarchiczności i podległości służbowej, budzi zasadnicze wątpliwości. Ponadto M. S. nie zgłosił gotowości przełożonym i nie powiadamiał ich, co zostało potwierdzone w protokole przesłuchania strony z dnia 24 maja 2006 r. Organ również stwierdził, że przytaczane przez skarżącego okoliczności opierają się wyłącznie na deklaratywnej formie oświadczenia, że dotrzymał terminu zgłoszenia gotowości do służby w różnych miejscach i czasie, co jednak nie znajduje potwierdzenia materialnego. Dodał, że potwierdzeniem takim nie może być z powyższych względów oświadczenie innego policjanta M. R., że razem zgłaszali gotowość w dniu 7 lutego 2006 r., gdyż w stosunku do w/w prowadzone jest w tożsamej sprawie postępowanie administracyjne, a obaj skarżący potwierdzają wersję broniącą ich racji. Ponadto, w ocenie organu (po wyroku WSA w Opolu), na zasadzie art. 42 ust. 5 ustawy o Policji, policjantowi przywróconemu do służby przysługuje za okres pozostawania poza służbą świadczenie pieniężne równe uposażeniu na stanowisku zajmowanym przed zwolnieniem, nie więcej jednak niż za okres 6 miesięcy i nie mniej niż za 1 miesiąc. Stąd, skoro M. S. pozostawał poza służbą przez okres powyżej sześciu miesięcy, tym samym postanowiono o wypłacie wymienionego świadczenia w maksymalnej wysokości.