Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Protokolant St. inspektor sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 lutego 2018 r. sprawy ze skargi J. G. na uchwałę Rady Miejskiej w Krapkowicach z dnia 22 czerwca 2017 r., Nr XXX/356/2017 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej działek nr a, b, c, d, e oraz f k.m. [...] położonych w [...], 2) zasądza od Gminy Krapkowice na rzecz skarżącego J. G. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
W dniu 20 listopada 2017 r. J. G., reprezentowany przez pełnomocnika, złożył za pośrednictwem Urzędu Miasta i Gminy w Krapkowicach, skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu na uchwałę Rady Miejskiej w Krapkowicach Nr XXX/356/2017 z dnia 22 czerwca 2017 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi [...]. Skarżący wskazał, że skarży ww. uchwałę w części tekstowej i graficznej dla działek ewidencyjnych o numerach a, b, c, d, e oraz f km. [...] położonych w [...], stanowiących jego własność.
W skardze zarzucono naruszenie:
- art. 1 ust. 2 pkt 7 w związku z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073 - zwanej dalej ustawą) poprzez podjęcie uchwały, która w stopniu rażącym narusza prawo własności skarżącego, nie realizując przy tym żadnego z celów gospodarki przestrzennej, który w świetle przepisów ustawy mógłby być uznany za istotny dla społeczności lokalnej, co stanowi nadużycie władztwa planistycznego gminy i istotnie narusza interes prawny skarżącego;
- art. 17 pkt 11 i 13 ustawy poprzez brak merytorycznej oceny uwag zgłoszonych przez skarżącego w odniesieniu do projektu planu;
- art. 9 ust. 4 ustawy przez pominięcie wiążących ustaleń Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krapkowice - przyjętego uchwałą Rady Miejskiej w Krapkowicach Nr XXI/346/2013 z dnia 11 września 2013 r. w sprawie uchwalenia zmiany Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Krapkowice - w zakresie założeń co do budownictwa mieszkaniowego na terenach wiejskich gminy w ramach zabudowy zagrodowej.
Na tej podstawie skarżący wnosił o uwzględnienie skargi poprzez stwierdzenie nieważności ww. uchwały w zaskarżonej części oraz o zasądzenie na jego rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa radcy prawnego wg norm przepisanych.
W uzasadnieniu skarżący wyjaśnił, że ww. działki, które w przeważającej części oznaczone są w ewidencji gruntów i budynków symbolem R, gdyż stanowią grunty orne V i VI klasy, a w nieznacznej części, tj. obszar 0,0050 ha działki nr c - tereny mieszkaniowe, zostały w obowiązującym Studium określone symbolami ZBp, MN oraz MR, tj. teren zabudowy wymagający przekształceń, zabudowy mieszkaniowej o niskiej intensywności oraz zabudowy zagrodowej. Natomiast w kwestionowanym planie działki te bez żadnej podstawy zostały zakwalifikowane jako tereny o oznaczone symbolami 31MN, 33MN i 34MN, czyli tereny mieszkaniowe, dla których m.in. zakazuje się lokalizacji inwestycji zaliczanych do przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko oraz przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko. Skarżący podniósł, że przedmiotowe grunty zakupił w celu prowadzenia działalności rolniczej i tak zamierza je nadal wykorzystywać. Podkreślił, że na tych działkach znajduje się zabudowa zagrodowa, która stanowi element gospodarstwa rolnego i znacząco różni się od zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Wywiódł, że pojęcie to, użyte w art. 61 ust. 1 ustawy należy rozumieć zgodnie z § 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, w związku z czym w jej skład wchodzą położone w gospodarstwie rodzinnym (osobiście prowadzonym przez rolnika indywidualnego) budynki mieszkalne, gospodarcze i inwentarskie (np. chlewnie, kurniki, obory, stajnie), a także obiekty budowlane, takie jak płyty do składowania obornika, szczelne zbiorniki na gnojówkę lub gnojowicę, naziemne silosy na materiały sypkie czy suszarnie kontenerowe. W związku z tym, ze względu na jednoznaczną wolę skarżącego zachowania rolniczego wykorzystywania gruntów, władztwo planistyczne gminy w sposób rażący godzi w jego interes prawny i faktyczny, ograniczając jego uprawnienia właścicielskie.