Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński (spr) Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Ewa Janowska Protokolant Sekretarz sądowy Agnieszka Jurek po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 16 lipca 2009 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Opolu M. B. sprawy ze skargi B. K. i J. K. na uchwałę Rady Gminy Komprachcice z dnia 25 kwietnia 2008 r., nr XIII/84/08 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy 1) stwierdza, że zaskarżona uchwała jest niezgodna z prawem, 2) określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Rady Gminy Komprachcice na rzecz skarżących B. K. i J. K. kwotę 500 (słownie: pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez B. i J. K. jest uchwała Rady Gminy w Komprachcicach z dnia 25 kwietnia 2008 r., nr XIII/84/08 w sprawie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Komprachcice.
W skardze zarzucono, że organ planistyczny nie zastosował się do wskazań i oceny wynikającej z wyroków Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 6 kwietnia 2004 r., sygn. II SA/Wr 2795/2001, z dnia 18 kwietnia 2005 r., sygn. II SA/Op 415/04 i z dnia 2 sierpnia 2007 r., sygn. II SA/Op 220/07 oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 lutego 2006 r., sygn. II OSK 832/05 i nadużywając władztwa planistycznego zadecydował o zmianie przeznaczenia terenów sąsiadujących z nieruchomością skarżących z funkcji mieszkalnej i rolniczej (oznaczenie "1 P/S/UK") na funkcję produkcyjną ("oznaczenie "II R"). Wskazali, że już od 1999 r. kwestionują próby zmiany przeznaczenia spornego terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego na produkcyjno składowy, gdyż na terenie tym powstał bezprawnie duży tartak, zaś Gmina usiłuje w ten sposób zalegalizować bezprawne działania jego właściciela. Nie liczy się przy tym ani z interesem prawnym ani prawem własności posiadaczy działek sąsiednich. Wskazali, że w poprzednim planie z 1994 r. działki te miały przeznaczenie mieszkalno - zagrodowe i przeznaczenie ich w chwili obecnej na uciążliwą działalność gospodarczą musiałoby być uzasadnione wyjątkowymi względami, a nie chęcią legalizacji budowy tartaku, który w świetle przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko [Dz. U. nr 257, poz. 2573 ze zm.] jest przedsięwzięciem znacząco oddziaływującym na środowisko. Podkreślono też, że organ nie może powoływać się na inwestycyjne przeznaczenie spornego terenu w dotychczasowym planie, gdyż plan ten został sądownie unieważniony.
Wójt Gminy Komprachcice wnosił o odrzucenie, względnie o oddalenie skargi, zarzucając, że skarżący nie są uprawnionymi do wniesienia skargi na uchwałę w sprawie studium zagospodarowania przestrzennego gminy, które nie jest aktem prawa miejscowego oraz że skarżący nie dotrzymali 60 - dniowego terminu do wniesienia skargi, liczonego zgodnie z art. 53 § 2 P.p.s.a. od dnia wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa. Nie doszło przy tym do spełnienia przez skarżących przesłanki naruszenia ich interesu prawnego lub uprawnienia, wymaganej przepisem art. 101 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gdyż postanowienia studium nie mają charakteru normatywnego i tylko pośrednio wpływają na prawa i obowiązki podmiotów spoza systemu organów administracji publicznej. Przywoływane przez skarżących wyroki sądowe dotyczą innej materii, a mianowicie planów miejscowych zagospodarowania przestrzennego, zaś podstawą rozstrzygnięć było naruszenie przepisów związanych z procedurą planistyczną a nie naruszenie praw właścicielskich skarżących. Zdaniem organu nie było żadnych przesłanek, by tereny istniejącego i funkcjonującego zakładu produkcyjnego przeznaczyć pod zabudowę mieszkaniową, przy czym ewentualne zagrożenia związane z jego działalnością winny być przedmiotem kontroli ze strony odpowiednich organów inspekcji ochrony środowiska. Kwestia sposobu przeznaczenia w studium terenów, na których zlokalizowano tartak, nie spowoduje jego likwidacji i nie przesądza o funkcjonowaniu w przyszłości tego zakładu. W sytuacji dotychczasowego zainwestowania przeznaczenie terenu obejmującego istniejący tartak na tereny budowlane byłoby rozwiązaniem niewłaściwym pod kątem wykorzystania istniejącej infrastruktury. Ponadto obowiązujące do tej pory studium również wskazywało na funkcję przemysłową tego terenu, natomiast w nowym studium uwzględniono możliwość przekształcenia spornego terenu na działalność usługową, czyli potencjalnie mniej uciążliwą dla nieruchomości sąsiednich. Skarżący, pomimo wyczerpania przez organ całej procedury planistycznej, w tym powiadomienia społeczności lokalnej o przystąpieniu do jego sporządzania, nie wnieśli żadnych wniosków i uwag.