Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie: sędzia WSA Elżbieta Kmiecik asesor sądowy Grażyna Jeżewska (spr.) Protokolant: sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi W. M. o wymierzenie Dyrektorowi Okręgowej Służby Więziennej w O. grzywny z tytułu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 3 października 2005 r., sygn. akt II SA/Op 24/04 w przedmiocie funkcjonariusza Służby Więziennej oddala skargę.
Wnioskiem z dnia 20 lutego 2006 r. W. M., na podstawie art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) wystąpił do tut. Sądu o wymierzenie grzywny Dyrektorowi Okręgowej Służby Więziennej w O. z tytułu niewykonania wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 3 października 2005 r., sygn. akt II SA/Op 24/04.
Skarżący w uzasadnieniu ww. wniosku wskazał, iż wezwał pisemnie Dyrektora Okręgowej Służby Więziennej w O. do wykonania przedmiotowego wyroku, jednak zdaniem skarżącego, odpowiedź organu w tej kwestii jest wykrętna i podważa wydane prawomocne orzeczenie sądowe. W tej sytuacji, Dyrektor Okręgowej Służby Więziennej w O., w jego ocenie, nie zastosował się do wyroku Sądu, a tym samym zasadne jest wymierzenie mu grzywny.
Powołanym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w pkt 1 uchylił decyzję Dyrektora Okręgowej Służby Więziennej w O. z dnia [...] nr [...] oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Aresztu Śledczego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie funkcjonariusza Służby Więziennej. Określił w pkt 2 wyroku, że zaskarżona decyzja w całości nie podlega wykonaniu, zaś w pkt 3 zasądził od organu II instancji na rzecz skarżącego koszty postępowania sądowego.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Okręgowej Służby Więziennej w O. wniósł o jej oddalenie podnosząc, iż zarzuty skarżącego dot. niewykonania wyroku WSA są bezpodstawne. Wskazał, iż prawomocny wyrok doręczono organowi II instancji w dniu 6 grudnia 2005 r. Dnia 15 grudnia 2005 r. zrealizowano pkt 3 wyroku poprzez przelanie na konto skarżącego zasądzone koszty postępowania sądowego. Odnośnie pkt 2 wyroku organ wyjaśnił, że uchylone decyzje wyrokiem z dnia 3 października 2005 r. zostały zrealizowane w całości przed datą wyrokowania w sprawie poprzez wypłatę uposażenia za okres od 22 września do 30 listopada 2003 r. Po dacie wyrokowania organy nie podejmowały żadnych działań związanych z realizacją uchylonych decyzji. Zdaniem organu w sytuacji, gdy Sąd nakazuje nie realizować wyrugowanych z obrotu prawnego decyzji zrealizowanych wcześniej poprzez wypłatę należności pieniężnej, do rozważenia była by jedynie kwestia dochodzenia zwrotu wypłaconej należności, jako świadczenie nienależne. Odnośnie realizacji pkt 1 wyroku, organ podniósł, że postępowanie w sprawie uchylonych decyzji wszczęto z urzędu, w celu realizacji wyroku NSA w Warszawie z dnia 11 czerwca 2003 r., którym uchylono decyzje w przedmiocie zwolnienia skarżącego ze służby z dniem 31 lipca 2001 r. w związku ze zgłoszeniem pisemnego wystąpienia ze służby, jednak do czasu orzeczenia przez komisję lekarską zdolności skarżącego do służby, nie zachodzą podstawy do wszczęcia postępowania w tej sprawie. Stanowisko powyższe, w ocenie organu, znajduje potwierdzenie w wyroku WSA z dnia 3 października 2005 r., w którym wskazano, iż tryb postępowania w sprawie mianowania funkcjonariusza, niezależnie od powodów, czy okoliczności w jakich dochodzi do wydania decyzji, na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o Służbie Więziennej, nie przewiduje żadnych wyjątków, co oznacza, że mianowanie na podstawie tego przepisu także powinno być poprzedzone oceną zdolności psychicznej i fizycznej do służby, w trybie określonym ustawą. Na koniec organ II instancji przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania zmierzający do oceny zdolności zdrowotnej skarżącego do służby w więziennictwie.