Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant Referent stażysta Marta Kubiak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 marca 2014 r. ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Miejskiej w Ozimku z dnia 28 października 2013 r. Nr XXXV/329/13 w przedmiocie ustalenia opłat za wykup miejsca na cmentarzach komunalnych oraz zwolnień w tych opłatach 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, 2) określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu.
Rada Miejska w Ozimku podjęła w dniu 28 października 2013 r. uchwałę Nr XXXV/329/2013 w sprawie ustalenia opłat za wykup miejsca pod grób na cmentarzach komunalnych w Dylakach i w Ozimku oraz zwolnień w tych opłatach. Jako podstawę prawną wskazała przepis art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.) oraz art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o gospodarce komunalnej (Dz. U. z 2011 r., nr 45, poz. 236). W § 1 pkt 1-7 uchwały Rada ustaliła kwoty opłat za wykup miejsca na 20 lat pod grób w zależności od rodzaju grobu (miejsca ziemne i pod grobowiec - pojedyncze i podwójne oraz za kolumbarium), a w punkcie 8 określiła, że opłata za pochówek następny przy opłaconym miejscu wynosi 200 zł. W § 2 ustaliła opłaty za miejsce w grobach wykupione za życia na 20 i 10 lat, a w § 3 określiła zwolnienie od opłaty w przypadku pochówku osób samotnych, nad którymi sprawował opiekę Ośrodek Integracji i Pomocy Społecznej, Zakład Opiekuńczo-Leczniczy z terenu Gminy Ozimek lub organizacje charytatywne. Z kolei w § 5 wykonanie uchwały powierzono Burmistrzowi Ozimka, natomiast w § 6 stwierdzono, że uchwała wchodzi w życie z dniem jej podjęcia z mocą obowiązującą od 1 stycznia 2014 r.
Na powyższą uchwałę Wojewoda Opolski wniósł skargę w trybie art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, w której domagał się stwierdzenia nieważności § 1 pkt 8 zaskarżonej uchwały z powodu istotnego naruszenia prawa. W uzasadnieniu skarżący organ nadzoru zarzucił, że wskazana została błędna podstawa prawna zaskarżonej uchwały, gdyż z przepisu art. 4 ust. 1 pkt 2 ustawy o gospodarce komunalnej nie można wywieść normy prawnej dającej podstawę do nakładania na obywateli świadczeń publicznoprawnych. Podstawę do nakładania opłat związanych z pochowaniem zwłok stanowi natomiast art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2011 r. nr 118, poz. 687, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Jednak zapis § 1 pkt 8 zaskarżonej uchwały, według organu nadzoru, nie mieści się w delegacji wynikającej z przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych, który jest przepisem kompetencyjnym, upoważniającym do określenia opłat, do jakich należą opłaty określone w § 1 pkt 1-7 uchwały. Zapis § 1 pkt 8 nie pozwala zaś jednoznacznie wywnioskować o jaką opłatę chodzi i jakiego rodzaju grobu ona dotyczy, tj. czy wszystkich określonych w § 1 pkt 1-7 uchwały, czy z wyłączeniem kolumbarium albo również grobów murowanych. Wojewoda skonkludował, że w kwestionowanym zapisie skarżonej uchwały Rada bezpodstawnie ustaliła "podwójną" opłatę za miejsce pod grób, tj. jedną - za wykupienie miejsca pod grób "nowy", do tej pory nieużywany, określoną w § 1 pkt 1-7 oraz drugą - za miejsce w grobie, który był już wykorzystany, ale może być użyty ponownie w związku z upływem 20 lat i brakiem wniesienia opłaty. Zdaniem skarżącego, w obowiązujących przepisach nie znajduje uzasadnienia zróżnicowanie opłaty za ponowne użycie grobu, która wynosi tylko 200 zł, podczas gdy pozostałe opłaty są wyższe, gdyż wysokości opłaty za wykup danego miejsca nie można uzależniać od tego, czy miejsce to było już wcześniej używane czy też dopiero powstało. Wysokość opłaty może natomiast być uzależniona od wielkości miejsca pochówku oraz skalkulowana przy uwzględnieniu wartości terenu i kosztów ponoszonych oraz administratora cmentarza.