Sprawa ze skargi na decyzję SKO w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Asesor WSA Jan Szuma (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi E. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2015 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji; I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej kwotę 200,- (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Uzasadnienie strona 1/8

Decyzją z dnia [...] lipca 2015 r., [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (zwane dalej "Kolegium"), po rozpoznaniu wniosku E. M. o ponowne rozpatrzenie sprawy, utrzymało w mocy decyzję własną z dnia [...] 2015 r., [...] Wymienione decyzje wydano w ramach postępowania o stwierdzenie nieważności części decyzji Naczelnika Miasta i Gminy W. (zwanego dalej "Naczelnikiem Miasta") z dnia [...] 1988 r., [...] Ta ostatnia dotyczyła podziału nieruchomości położonej w [...], gmina [...], stanowiącej działkę [...] i będącej własnością Z. M. (poprzedniczki prawnej skarżącej), na działki o numerach od [...] do [...].

Powyższe rozstrzygnięcia wydano w następujących okolicznościach.

Wnioskiem z dnia 20 stycznia 2012 r. E. M. zwróciła się do Kolegium o stwierdzenie nieważności decyzji Naczelnika Miasta z dnia [...] 1988 r., [...] w części dotyczącej rozstrzygnięcia o prawie własności działki [...] i jednocześnie o stwierdzenie, że "działka z mocy prawa stała się własnością G. P., a co za tym idzie, że "gmina ta jest zobowiązana do wypłaty odszkodowania za tą nieruchomość". Jako podstawę wystąpienia przywołała art. 156 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (na datę wniosku tekst jednolity Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., obecnie Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 - uw. Sądu, dalej "K.p.a."). Wskazała zarazem, że decyzję Naczelnika Miasta oparto na art. 12 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 22, poz. 99, dalej "u.g.g."), a nie przywołano art. 12 ust. 5 u.g.g. oraz nie zastosowano normy wynikającej z tego ostatniego przepisu.

Decyzją z dnia 10 kwietnia 2015 r., [...] Kolegium - działając na podstawie art. 156 § 1, art. 158 § 1, art. 157 § 1 i 2 oraz 158 § 1 K.p.a. oraz z powołaniem na art. 12 ust. 1 i 3 u.g.g. - odmówiło stwierdzenia nieważności decyzji Naczelnika Miasta z dnia [...] 1988 r. w sprawie zatwierdzenia projektu podziału działki [...]. Wskazało, że do stwierdzenia nieważności decyzji nie jest wystarczające wykazanie naruszenia prawa, a koniecznym jest wskazanie, że zostało ono naruszone w sposób rażący (organ odnosił się w ten sposób do powołanej we wniosku postawy nieważności - art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.).

Kolegium argumentowało, że w świetle orzecznictwa sądowego cechą rażącego naruszenia prawa jest pozostawienie treści decyzji w sprzeczności z przepisem poprzez proste ich zestawienie ze sobą. Zdaniem organu odwoławczego taka sytuacja w odniesieniu do weryfikowanej decyzji nie wystąpiła.

Odnosząc się do treści decyzji Naczelnika Miasta z dnia [...] 1988 r. Kolegium przypomniało, że organ ten - z powołaniem na art. 12 ust. 1 i 3 u.g.g. - zatwierdził projekt podziału działki [...] polegający na wydzieleniu z niej 13 nowych działek oznaczonych od [...] do [...]. W odniesieniu do działki [...] zaznaczono, iż "pozostaje [ona] przy właścicielu i służyć będzie jako dojazd do nowopowstałych działek, do czasu wykupu przez S.P." [Skarb Państwa], a przy pozostałych działkach zaznaczono "na rzecz nowego nabywcy". W uzasadnieniu decyzji Naczelnika Miasta wskazano, że plan zagospodarowania przestrzennego gminy W. przewiduje na tym terenie budownictwo letniskowe, więc podział jest zgodny z planem, a dojazd do nowopowstałych działek jest zapewniony od działki [...] pozostającej przy właścicielu, która przejęta będzie przez Skarb Państwa w terminie późniejszym.

Strona 1/8