Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Koś (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Kosewska Sędzia WSA Beata Sokołowska Protokolant sekr. sąd. Damian Wojtkowiak po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2008r. sprawy ze skargi K. S. na rozporządzenie Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie ochrony przyrody; oddala skargę /-/ B.Sokołowska /-/ B.Koś /-/ M.Kosewska
K.S. wniosła na podstawie art. 44 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o administracji rządowej w województwie (Dz. U. z 2001 r., Nr 80, poz. 872 z późn. zm.) skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu na rozporządzenie Wojewody Nr [...] z dnia [...] r. w sprawie Parku Krajobrazowego opublikowanego w dniu [...] r. w Dzienniku Urzędowym Województwa z [...]r. Nr [...], poz. [...], żądając stwierdzenia jego nieważności i wskazując na naruszenie:
- art. 16 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody poprzez uznanie, że zaskarżonym rozporządzeniem nie ustanowiono parku, jak i nie zmieniono granic parku, wobec czego nie było wymagane uzgodnienie z właściwymi radami gmin;
- art. 64 w zw. z art. 2, art. 8 ust. 2 i art. 31 Konstytucji RP poprzez pozbawienie skarżącej możliwości wykonywania prawa własności oraz złamanie zasady proporcjonalności poprzez nieuzasadnione ograniczenie prawa własności.
Wniesienie skargi strona poprzedziła wezwaniem Wojewody do usunięcia naruszenia prawa zawartym w piśmie z dnia [...] stycznia 2008 r. Wojewoda pismem z dnia [...] lutego 2008 r. odmówił uchylenia zakwestionowanego rozporządzenia.
W uzasadnieniu skargi strona wskazała na swój interes prawny w zaskarżeniu rozporządzenia, podając, że jest właścicielką działki o numerze ewidencyjnym [...] położonej w R., a Wojewoda powołując się na zaskarżone rozporządzenie uznał w postępowaniu dotyczącym uzgodnienia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu, iż realizacja zamierzonej przez skarżącą inwestycji polegającej na budowie domu jednorodzinnego na wymienionej działce jest niemożliwa. Od wydanego w tym postępowaniu postanowienia z dnia [...] r., nr [...] strona wniosła zażalenie do Ministra Środowiska.
Strona wyjaśniła ponadto, że działka nr [...] powstała na skutek podziału działki o numerze ewidencyjnym [...], co do której Burmistrz Gminy wydał w dniu [...] 2005 r. decyzję o warunkach zabudowy, ustalając warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego wolnostojącego.
W ocenie strony zaskarżone rozporządzenie odmiennie niż poprzednio obowiązujące rozporządzenie Nr [...] Wojewody z dnia [...] 1997 r. w sprawie utworzenia Parku Krajobrazowego określa granice parku krajobrazowego, zmniejsza o ok. 0,8 % jego powierzchnię i wprowadza nowe zakazy, m. in. zakaz budowania nowych obiektów budowlanych w pasie szerokości 100 m od linii brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych, z wyjątkiem obiektów służących turystyce wodnej, gospodarce wodnej lub rybackiej, co oznacza, że zachodzi sytuacja opisana w art. 16 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody, stanowiącym, że projekt rozporządzenia w sprawie utworzenia, zmiany granic lub likwidacji parku krajobrazowego wymaga uzgodnienia z właściwą miejscowo radą gminy. Zdaniem strony użyte w art. 16 ust. 4 powołanej ustawy pojęcie "utworzenie" interpretować należy przez pryzmat ochrony interesów właścicieli nieruchomości znajdujących się w danym parku. Pod tym pojęciem należy rozumieć zatem nie tylko utworzenie zupełnie nowego parku, ale także wprowadzenie choćby jednego zakazu w parku już istniejącym. Zdaniem skarżącej, w oparciu o treść art. 64 ust. 1-3 Konstytucji RP przewidującego zasadę ochrony własności, art. 165 ust. 2 Konstytucji RP przewidującego ochronę samodzielności samorządu terytorialnego oraz art. 4 ust. 6 Europejskiej Karty Samorządu Lokalnego przewidującego prawo konsultowania wszelkich spraw dotyczących społeczności lokalnej, należy przyjąć szeroki zakres pojęcia "utworzenia" użytego w art. 16 ust. 4 ustawy o ochronie przyrody.