Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Joanna Zdrzałka Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk WSA Elżbieta Mazur-Selwa /spr./ Protokolant Anna Zięba-Drymajło po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 21 października 2014 r. sprawy ze skargi Wojewody Podkarpackiego na uchwałę Rady Gminy Dębica z dnia 19 września 2013 r., nr XXXI/411/2013 w przedmiocie określenia zasad gospodarowania nieruchomościami I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Gminy Dębica na rzecz skarżącego Wojewody Podkarpackiego kwotę 240 zł /słownie: dwieście czterdzieści złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; IV. nakazuje ściągnąć od Gminy Dębica na rzecz Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie kwotę 300 zł /słownie: trzysta złotych/ tytułem brakującego wpisu od skargi.
Rada Gminy Dębica podjęła uchwałę z dnia 19 września 2013 r., nr XXXI/411/2013 w sprawie określenia zasad gospodarowania nieruchomościami Gminy Dębica. Uchwała została wydana na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a i art. 40 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 i 645), oraz art. 37 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm., dalej zwanej u.g.n.).
Wojewoda Podkarpacki skierował pismo z 10 listopada 2013 r. do Wójta Gminy Dębica, zwracając uwagę na nieprawidłowości zaistniałe przy podejmowaniu przedmiotowej uchwały.
Wójt Gminy Dębica w odpowiedzi pismem z 20 grudnia 2013 r. ustosunkował się do stawianych zarzutów.
Wojewoda Podkarpacki reprezentowany przez radcę prawnego w dniu 26 marca 2014 r. nadał w Urzędzie Pocztowym w Rzeszowie skargę skierowaną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na ww. uchwałę z 19 września 2013 r., wnosząc o stwierdzenie jej nieważności oraz zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. W uzasadnieniu Wojewoda zarzucił, że Rada w § 1 pkt 2 oraz § 12 objęła przedmiotem uchwały nie tylko zasady nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości wydzierżawiania lub najmu nieruchomości na czas oznaczony dłuższy niż trzy lata lub na czas nieoznaczony, ale również zasad zawierania kolejnych umów dzierżawy i najmu po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat. Dalej zarzucił, że Rada w § 12 ograniczyła krąg podmiotów, które mogą ponownie skorzystać z prawa zawarcia umowy. Takie ograniczenie wymaga wyraźnego upoważnienia ustawowego. W tym przypadku Rada bez podstawy prawnej nałożyła sankcję administracyjną za nienależyte wykonywanie zobowiązań o charakterze cywilnym, a taka regulacja jest sprzeczna z prawem. W ocenie Wojewody organ w podjętej uchwale zawarł definicję nieruchomości, nie podając upoważnienia do definiowania pojęć już określonych w ustawie, a ponadto nadając własnej definicji brzemiennie odbiegające od brzemienia ustawowego. Za niedopuszczalne uznano także, uchwalenie w § 11 ust. 1 uchwały, że zawarcie umowy najmu lub dzierżawy następuje w drodze przetargu. Wyjaśniono, że ustawodawca zadecydował, że najem i dzierżawa do 3 lat nie podlega reżimowi przetargowemu. Inaczej mówiąc, z art. 37 ust. 4 u.g.n. wynika generalna zasada, że przy zawieraniu umów dzierżawy na okres do 3 lat nie obowiązuje tryb przetargowy, gdyż dotyczy on zawierania takich umów na czas dłuższy niż 3 lata. W konsekwencji uchwała Rady Gminy nie może modyfikować tego bezwzględnego obowiązującego unormowania i ograniczać Wójta co do sposobu zwierania umów do lat 3, narzucając mu bezwzględne zachowanie trybu przetargowego dla tych umów. Nadto zwrócono uwagę, że zapis § 11 ust. 1 przedmiotowej uchwały, w którym rada określa warunki przeprowadzenia przetargu wykracza poza kompetencje organu uchwałodawczego gminy. Rada gminy nie jest bowiem organem uprawnionym do określenia powyższych kwestii. Wojewoda stwierdził, że uprawnienia rady gminy w przypadku sprzedaży bądź najmu lub dzierżawy nieruchomości obejmują jedynie określenie trybu (przetargowy, bezprzetargowy), a nie formy i warunków przeprowadzenia przetargu, o której decyduje wójt (burmistrz) gminy. Odnośnie § 11 ust. 2 uchwały podniesiono również sprzeczne z art. 37 ust. 4 u.g.n. określenie w sposób generalny warunków odstąpienia od przetargu na najem i wydzierżawienie nieruchomości. Dopuszczenie podjęcia generalnej uchwały o odstąpienia od przetargowego trybu zawierania umów dzierżawy lub najmu doprowadzi do utraty przez radę funkcji organu kontrolnego. Podjęcie uchwały o charakterze generalnym pozbawia organ stanowiący możliwości wglądu i monitorowania działań organu wykonawczego w tym zakresie, a tym samym dokonania oceny ich zgodności i racjonalności. Reasumując Wojewoda stwierdził, że uchwała istotnie narusza prawo, gdyż przekracza upoważnienie ustawowe z art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a u.s.g., a nadto zawiera regulacje sprzeczne z ustawą oraz powtórzenie przepisów ustawowych.