Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Miejsce Piastowe w przedmiocie określenia rodzaju świadczeń przyznawanych w ramach pomocy zdrowotnej dla nauczycieli
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Joanna Zdrzałka /spr./ Sędziowie NSA Stanisław Śliwa NSA Małgorzata Wolska Protokolant st. sekr. sąd. Paweł Kozik po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 14 grudnia 2010 r. sprawy ze skargi Wojewody Podkarpackiego na uchwałę Rady Gminy Miejsce Piastowe z dnia 28 października 2009 r. nr XXXIII/333/09 w przedmiocie określenia rodzaju świadczeń przyznawanych w ramach pomocy zdrowotnej dla nauczycieli I. stwierdza nieważność § 4 ust. 2, § 5 ust. 2-7 oraz § 6 ust. 5 zaskarżonej uchwały; II. w pozostałym zakresie skargę oddala.

Uzasadnienie strona 1/6

W dniu 28 października 2009 r. Rada Gminy Miejsce Piastowe, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz.1591 ze zm.) oraz art. 72 ust. 1 i 4 oraz art. 91 d pkt 1 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 674 ze zm.), podjęła uchwałę nr XXXIII/333/09 w sprawie określenia rodzaju świadczeń przyznawanych w ramach pomocy zdrowotnej dla nauczycieli korzystających z opieki zdrowotnej, zatrudnionych w szkołach prowadzonych przez Gminę Miejsce Piastowe oraz warunków i sposobu ich przyznawania.

Uchwała ta została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa Podkarpackiego z dnia 11 stycznia 2010 r. nr 4, poz. 87.

25 stycznia 2010 r. Wojewoda Podkarpacki zaskarżył tę uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie wnosząc o stwierdzenie nieważności jej § 3, § 4 ust. 2, § 5 ust. 2 - 7, § 6 ust. 5 oraz wstrzymanie jej wykonania.

Wojewoda zarzucił, że Rada Gminy wprowadzając powyższe przepisy do uchwały, przekroczyła zakres swego umocowania prawnego. I tak wbrew swoim kompetencjom w § 3 w/w uchwały określiła krąg podmiotów oraz wskazała okoliczności, w których nauczyciele i nauczyciele-emeryci mają uprawnienie do korzystania z pomocy zdrowotnej. Niedozwolone jest także wskazanie w § 4 ust. 2 uchwały kręgu podmiotów, które mogą wystąpić o przyznanie pomocy zdrowotnej w imieniu nauczyciela. Takiego uprawnienia nie można bowiem przypisać dyrektorowi i radzie pedagogicznej. Kompetencje wymienione w art. 39, art. 41 i art. 42 ustawy o systemie oświaty, nie wymieniają ich uprawnienia do złożenia w imieniu nauczyciela wniosku o przyznanie pomocy zdrowotnej. Zapis w uchwale stanowi zatem nieuprawnione rozszerzenie kompetencji wymienionych podmiotów.

Wbrew swoim uprawnieniom wynikającym z przepisu delegacyjnego dla wydania aktu prawa miejscowego, Rada przewidziała także tryb rozpoznawania wniosków o przyznanie świadczeń, w którym działać ma zespół opiniujący wnioski nauczycieli i określiła jego kompetencje. Nadto ustalenie górnej granicy świadczenia pieniężnego w § 6 ust. 5 uchwały, przekracza upoważnienie zawarte w art. 72 ust. 1 ustawy Karta Nauczyciela. W ocenie Wojewody Podkarpackiego powoduje to, że powyżej tej kwoty świadczenie nie zostanie przyznane. W dalszej części skarżący wskazał na orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego w tym zakresie, zgodnie z którym akt wykonawczy do ustawy może być wydany tylko na podstawie wyraźnego, precyzyjnego upoważnienia ustawowego i tylko w granicach tego upoważnienia. Na poparcie zasadności zarzutów strona skarżąca powołała szereg orzeczeń sądów administracyjnych.

W odpowiedzi na skargę Rada Gminy Miejsce Piastowe wniosła o jej oddalenie. Wskazała, że w przedmiotowej sprawie upłynął termin na wydanie rozstrzygnięcia nadzorczego i zarzuciła Wojewodzie opieszałość w zakresie publikacji zaskarżonej uchwały. Uchwała ta w praktyce do momentu publikacji nie obowiązywała i nie stanowiła podstawy prawnej do przyznania nauczycielom świadczeń w ramach pomocy zdrowotnej. Rada gminy podniosła, że podejmując przedmiotową uchwałę i nadając jej określoną treść, opierała się na istniejącej praktyce i wzorowała się na innych uchwałach w tym zakresie, które organ nadzoru publikował w Dzienniku Urzędowym Województwa Podkarpackiego i które to nadal funkcjonują w obrocie prawnym. Na potwierdzenie tego faktu Rada Gminy wymieniła te uchwały załączając ich kserokopie do odpowiedzi na skargę. Podała, że wójt nigdy nie podjął jakichkolwiek działań na gruncie zaskarżonej uchwały, zarówno przed jej ogłoszeniem, jak również po jej opublikowaniu i wejściu w życie.

Strona 1/6