Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Elżbieta Mazur - Selwa Sędziowie NSA Małgorzata Wolska WSA Magdalena Józefczyk /spr./ Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2019 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Przemyślu na uchwałę Rady Miejskiej w Przemyślu z dnia 30 marca 2006 r. nr 43/2006 w przedmiocie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Przedmiotem kontroli Sądu jest uchwała Rady Miejskiej w Przemyślu z dnia 30 marca 2006 r., nr 43/06 w sprawie regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków.
W podstawie prawnej uchwały powołano art 7 ust. 1 pt 3 i art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2006 r. Nr 17, poz. 128, dalej: "u.s.g.") oraz art 19 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków ( Dz. U. z 2005 r., Nr 130, poz. 1087; dalej: "ustawa"). Uchwałę podjęto 30 marca 2016 r. - 17 głosami za, głosów przeciwnych i wstrzymujących się nie odnotowano, na ogólną liczbę 23 radnych.
Zaskarżając uchwałę do Sądu Prokurator Rejonowy w Przemyślu (dalej: "Prokurator") zarzucił:
- naruszenie art. 6 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. 2016 poz. 23 z późn. zm.; dalej: "K.p.a.") w związku z art. 7 i art. 94 Konstytucji RP, przez przekroczenie delegacji ustawowej zawartej w ustawie o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzeniu ścieków w brzmieniu obowiązującym w dacie podjęcia uchwały, a tym samym naruszenie konstytucyjnych warunków legalności aktu prawa miejscowego wydanego na podstawie upoważnienia ustawowego;
- naruszenie art.19 ust. 2 pkt 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym w dacie podjęcia uchwały, poprzez zamieszczenie w § 3 ust. 1 zaskarżonej uchwały zapisu, że umowa zawarta pomiędzy odbiorcą, a przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym powinna określać ilość wody dostarczanej odbiorcom oraz ilość odprowadzanych ścieków, minimalne ciśnienie utrzymywane w miejscu przyłączenia do sieci wodociągowej, a nadto, że może ona ustalać rodzaj ścieków odprowadzanych przez odbiorców oraz dopuszczalny poziom zanieczyszczeń tych ścieków, podczas gdy powyższe zagadnienia powinny być częścią regulacji umownej,
- naruszenie art. 27 ust. 1, 4 i 5 oraz art. 5 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym w dacie podjęcia uchwały, poprzez zamieszczenie: w § 4 ust. 1 pkt 1 i 2 ww. uchwały zapisu, że przedsiębiorstwo ma obowiązek zapewnić sprawność techniczną posiadanego przyłącza wodociągowego umożliwiającą dostawę wody do odbiorcy w ilości ustalonej w umowie oraz sprawność techniczną posiadanego przyłącza kanalizacyjnego umożliwiającego odprowadzanie ścieków w ilości określonej w umowie oraz w § 25 ust. 5 i 6 zaskarżonej uchwały zapisu nakładającego obowiązek podania we wniosku o przyłączenie określenia przewidywanego poboru wody i przewidywanej ilości odprowadzanych ścieków, podczas gdy wymaganą ilość wody dostarczanej do nieruchomości ustala się na podstawie wskazania wodomierza głównego, a w przypadku jego braku w oparciu o przeciętne normy zużycia wody, zaś ilość odprowadzanych ścieków na podstawie wskazań urządzeń pomiarowych, a w razie ich braku na podstawie umowy, o której mowa w art. 6 ust. 1 ustawy jako równą ilości wody pobranej lub określonej w umowie;
- istotne naruszenie art. 19 ust. 2 pkt 2 i art. 6 ust. 3 pkt 3 i 6 ustawy w brzmieniu obowiązującym w dacie podjęcia uchwały, poprzez przekroczenie delegacji ustawowej i uchwalenie zaskarżonych przepisów bez podstawy prawnej, w szczególności zamieszczenie w § 9 ust. 1 i 2, § 10 ust. 1 i 2, § 15, § 16 i § 17 zaskarżonej uchwały zapisów regulujących okresy obowiązywania umowy, warunki jej rozwiązania i wygaśnięcia oraz formę zmiany warunków umowy, gdy ustawodawca w art. 6 ust. 3 ustawy określił, jakie w szczególności postanowienia winna zawierać umowa o zaopatrzeniu w wodę lub odprowadzaniu ścieków,