Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Jolanta Ewa Wojtyna /spr./ Sędziowie WSA Zbigniew Czarnik WSA Krystyna Józefczyk Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 18 czerwca 2009 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie zmiany studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego - skargę oddala -
Przedmiotem skargi Wojewody do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie jest uchwała Rady Gminy nr [...] z dnia [...] lipca 2008 roku , która w § 1 pkt.1 zmienia Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy [...], a w pkt. 2 wskazuje , że załączniki do uchwały stanowią tekst studium, jego rysunek i rozstrzygnięcie o sposobie rozpatrzenia uwag. Uchwała w § 2 powierza jej wykonanie Wójtowi Gminy, a w § 3 stanowi, ze uchwała wchodzi w życie z dniem jej podjęcia. Podstawę prawną uchwały stanowi art. 12 ust.1 ustawy z dnia 27 marca 2003 roku o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80 poz.717 ze zm.) oraz art. 18 ust.2 pkt.5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Nr 142 poz. 1591 z 2001 r. ) . W podstawie prawnej powołano również uchwałę Rady Gminy nr [...] z dnia [...] grudnia 2005 r. w sprawie przystąpienia do zmiany Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Gminy [...].
W krótkim uzasadnieniu skargi Wojewoda zarzucił, że kwestionowana uchwała w sposób istotny narusza przepis art. 10 ust.2 pkt.1 i ust.4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym , bowiem rysunek Studium nie spełnia wymogów określonych w § 7 pkt. 1 lit. c i lit. d rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 kwietnia 2004 roku w sprawie zakresu projektu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin ( Dz. U. Nr 118 poz. 1233). Przyjęte oznaczenia poszczególnych obszarów nie zawierają numerów umożliwiających ich identyfikację spośród innych obszarów. Stanowi to o uchybieniu zasad sporządzania studium , o których mowa w art. 28 ust.1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
W związku z tym, że Rada Gminy nie usunęła powyższych nieprawidłowości , mimo kierowanych do niej wskazówek organu nadzoru, Wojewoda uznał, że skarga jest w takim wypadku uzasadniona.
W odpowiedzi na skargę, działający imieniem Rady Gminy - Wójt podniósł, że przedstawiony zarzut jest całkowicie chybiony. Zwrócił uwagę, że Studium jako plan - program, jest zbiorem dyrektyw określających przyszłe zamierzenia w zakresie ładu przestrzennego na terenie całej gminy, służąc jej do określenia kierunków polityki przestrzennej. W związku z tym jego postanowienia - wedle art. 10 ust.2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - wyznaczają ogólne kierunki działalności i wskaźniki dla wydzielonych obszarów. W konsekwencji , ustalenia studium formułowane są na wyższym stopniu ogólności niż oparte na nich plany miejscowe.
Organ wskazał, że wymóg oznaczania numerami przewidzianych w studium obszarów nie stanowi celu samego w sobie, lecz służyć ma rozróżnieniu określonych obszarów, na dodatek tylko w sytuacji , gdy użyte w odniesieniu do więcej niż jednego obszaru identyczne symbole literowe, nie dają takiej możliwości ze względu na zróżnicowanie ustalenia dla tych obszarów zawarte w jego p części tekstowej. W ocenie Wójta , konieczność dodania oznaczeń numerowych zachodzi zatem jedynie wówczas, gdy użycie samych tylko symboli literowych do oznaczenia pewnych obszarów nie jest wystarczające do ich identyfikacji z uwagi na zróżnicowanie ustalenia przypisane im w części tekstowej. Wójt wrócił uwagę, że określonego w § 7 rozporządzenia wymogu wprowadzenia oznaczeń numerowych nie można rozumieć jako potrzeby rozróżnienia poszczególnych obszarów ze względu na ich odmienne, chociażby niewymienione w części tekstowej właściwości takie jak np. przyrodnicze czy geograficzne. Przyjęcie takiego założenia oznaczałoby konieczności opracowywania studium na takim poziomie szczegółowości , który pozostawałby w sprzeczności z charakterem tego typu aktu. Poza tym, jego realizacja nie byłaby możliwa bez narażenia się na zarzut niemożności dostatecznego rozróżnienia określonych jego obszarów spośród innych, wobec nieograniczonej możliwości wskazywania dodatkowych jeszcze - nieuwzględnionych w studium - cech detalicznych tych obszarów. Akceptacja stanowiska organu prowadziłaby więc do uczynienia obrazu studium zagmatwanym, niejasnym i nieczytelnym.