Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ryszard Bryk Sędziowie NSA Marian Ekiert AWSA Joanna Zdrzałka /spr./ Protokolant: st.sekr.sąd.B.Krztoń po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2005 r. na rozprawie sprawy ze skarg W.I.i Grupy mieszkańców Gminy D. reprezentowanej przez W. I. na uchwałę Rady Gminy Dydnia z dnia [...] stycznia 2004 r. nr [...] w przedmiocie studium uwarunkowań i zagospodarowania przestrzennego I. stwierdza niezgodność zaskarżonej uchwały z prawem, za wyjątkiem § 4 tej uchwały II. skargę oddala w pozostałej części III. stwierdza, że zaskarżona uchwała w zakresie określonym w pkt I nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku IV. zasądza od Gminy D. na rzecz skarżącego W. I. kwotę 555 zł. (pięćset pięćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego
Przedmiotem skarg wniesionych do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie jest uchwała Nr [...] z dnia [...] stycznia 2004 r. Rady Gminy D. w sprawie uchwalenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy D.
Podjęta została na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591, ze zm.) oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717).
Prace nad przedmiotowym Studium zapoczątkowała uchwała Rady Gminy D. Nr [...] z dnia [...] marca 1999 r. w sprawie przystąpienia do sporządzenia Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy D. Opracowany projekt Studium udostępniony był do opiniowania w okresie od 16.06.2003 r. do 7.07.2003 r. Mieszkańcy gminy D. byli powiadomieni o sporządzeniu projektu Studium i możliwości zapoznania z jego treścią w dniach 4-8.08.2003 r.
W dniu 8 grudnia 2003 r. Rada Gminy D. uchwaliła Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy D. Wezwanie do usunięcia naruszenia interesu prawnego skierowali kolejno: W. I., grupa mieszkańców gminy D., pracownicy Zakładu G. zamieszkali poza terenem gminy D. oraz A. Sz. i T. T. Jednocześnie do Wojewody Podkarpackiego skierowane zostały wnioski o stwierdzenie nieważności uchwały w przedmiocie uchwalenia Studium.
Postępowanie nadzorcze zostało jednak umorzone, z uwagi na podjęcie przez Radę Gminy D. uchwały z dnia [...] stycznia 2004 r., wymienionej na wstępie (§ 4 tejże uchwały stanowi o utracie mocy uchwały Nr [...] z dnia [...] grudnia 2003 r).
W przypadku uchwały z dnia [...] stycznia 2004 r. W. I. i grupa mieszkańców gminy D. również wezwali Radę Gminy do usunięcia naruszenia interesu prawnego oraz skierowali wnioski do Wojewody o stwierdzenie nieważności uchwały. Wojewoda odmówił stwierdzenia nieważności, wyjaśniając swoje stanowisko w piśmie z dnia 12 marca 2003 r.
Uchwałami z dnia [...] marca 2004 r. o numerach: [...] [...], [...] i [...] Rada Gminy D. odmówiła uwzględnienia wezwania do usunięcia naruszenia interesu prawnego w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy D. W uzasadnieniu wszystkich tych uchwał podniosła, że Studium zostało sporządzone w celu określenia polityki przestrzennej gminy, nie jest powszechnie obowiązującym przepisem prawa i nie ingeruje w interes prawny osób fizycznych i prawnych, a zatem interesu takiego nie narusza. Stwierdziła też, że nikt z wzywających nie wykazał naruszenia interesu prawnego.
W związku z powyższym W. I. oraz grupa mieszkańców gminy D. przez niego reprezentowanych, wspólną skargą zaskarżyli wymienioną na wstępie uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności.
Skarżący przedstawiają szereg zarzutów, wskazując przede wszystkim na niewłaściwy tryb uchwalenia Studium.
Procedura prowadząca do jego uchwalenia powinna zostać przeprowadzona według ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Wynika to z art. 87 ust. 4 tej ustawy, który wskazuje, iż gminy, które do dnia wejścia w życie ustawy nie sporządziły studium, sporządzą i uchwalą go w terminie roku od dnia wejścia w życie ustawy, zgodnie z jej wymaganiami. Przepis ten należy odnosić do tych etapów opracowywania studium, za które odpowiada gmina, co oznacza, że dopiero przejście studium przez wszystkie etapy jego opracowywania wymienione w art. 11 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym może prowadzić do uznania, że studium zostało sporządzone. Nie ma bowiem żadnych podstaw prawnych, aby zignorować etapy wymienione w ust. 9-12 art. 11 (dokonanie zmian wynikających z uzyskanych opinii oraz uwag zainteresowanych osób fizycznych i prawnych) jako mniej ważne od etapów z ust. 4-8 i ustalić, że studium zostało sporządzone, jeśli zostało przedstawione do zaopiniowania organom wymienionym w ust. 8. Zastosowanie procedury wynikającej z ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym stanowi poważne naruszenie prawa i powinno skutkować unieważnieniem zaskarżonej uchwały.