Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody w przedmiocie stwierdzenia nieważności Statutu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Robert Sawuła Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk /spr./ NSA Stanisław Śliwa Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 9 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi Województwa na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności Statutu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej I. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze; II. stwierdza, że zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; III. zasądza od Wojewody na rzecz strony skarżącej Województwa kwotę 257 zł /słownie: dwieście pięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego; IV. zarządza zwrot na rzecz strony skarżącej Województwa kwoty 300 zł /słownie : trzysta złotych/ tytułem nienależnie uiszczonego wpisu od skargi.

Uzasadnienie strona 1/3

Przedmiotem sprawy o sygn. II SA/Rz 386/10 jest skarga Województwa [...] na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody [...] z [...].02.2010 r., znak [...] o stwierdzeniu nieważności Statutu Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej [...] (zwany dalej WFOŚ).

Sejmik Województwa [...] uchwałą z [...].01.2010 r., o nr [...], nadał Statut WFOŚiGW. W treści § 16 ust. 2 załącznika do w.w. uchwały zawarto zdanie: w przypadku nie podjęcia przez Zarząd Województwa uchwały o powołaniu Zarządu w składzie wnioskowanym przez Radę Nadzorczą, Rada jest zobowiązana na najbliższym posiedzeniu podjąć uchwałę o wystąpieniu z wnioskiem do Zarządu Województwa, w sprawie powołania członków Zarządu wskazując inne osoby w miejsce tych, które nie otrzymały akceptacji Zarządu Województwa.

W dniu 10.02.2010 r. Wojewoda wszczął postępowanie nadzorcze zmierzające do stwierdzenia nieważności § 16 ust. 2 Statutu WFOŚ. Jako powód wszczęcia postępowania podano naruszenie przez Sejmik art. 400p w związku z art. 400j ustawy z 27.04.2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 ze zm.; zwana dalej P.o.ś.) oraz naruszenie art. 18 pkt 20 ustawy z 5.05.1998 r. o samorządzie województwa (Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1590 ze zm.; zwana dalej u.s.w.).

Na mocy rozstrzygnięcia nadzorczego z [...].02.2010 r., nr [...], Wojewoda [...] stwierdził nieważność § 16 ust. 2 Statutu WFOŚ w zakresie sformułowania: wskazując inne osoby w miejsce tych, które nie otrzymały akceptacji Zarządu Województwa. W ocenie organu nadzoru w dyspozycji art. 400p P.o.ś. nie mieści się kompetencja Sejmiku do określenia sposobu (trybu) powoływania członków zarządu funduszu. Ten tryb został określony w art. 400j P.o.ś. W przeciwnym razie doszłoby do kreowania przez Sejmik Województwa organu wykonawczego funduszu a kompetencja ta została wyraźnie przypisana radzie nadzorczej i zarządowi województwa. Sformułowania organizacja wewnętrzna i szczegółowy tryb działania organów mieszczą w sobie kwestie organizacyjno - porządkowe. Nie mają one jednak decydującego wpływu na tryb powoływania ustawowo wskazanych organów. Przekroczenie przez Sejmik swych kompetencji stanowi istotne naruszenie prawa, które skutkuje stwierdzeniem nieważności uchwały organu województwa.

Rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody zostało zaskarżone przez Województwo [...] do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie (dalej WSA). Zdaniem skarżącego Województwa, rozstrzygnięcie nadzorcze narusza przepisy prawa materialnego zawarte w art. 400j i 400p P.o.ś. Skargę poparto następującymi argumentami: Wojewoda nie dostrzegł, że zakwestionowany przepis Statutu nie określa trybu powoływania członków zarządu funduszu. Z przepisów P.o.ś. nie wynika bynajmniej, iż zarząd województwa jest związany wnioskiem rady nadzorczej o powołanie bądź odwołanie wskazanej osoby na stanowisko prezesa lub jego zastępcy. Wprowadzone sformułowanie oznacza tylko tyle, że w przypadku gdy wnioskowany kandydat nie otrzyma większości głosów w głosowaniu tajnym to rada nadzorcza nie może ponownie wnioskować o powołanie tej samej osoby. Jako nietrafny uznano zarzut organu nadzoru, iż przepis art. 400j P.o.ś powierza kompetencje do kreowania organu wykonawczego radzie nadzorczej. Ten organ tylko współuczestniczy w kreowaniu składu osobowego organu wykonawczego funduszu. To sejmik województwa tworzy personalny skład rady nadzorczej i może określać sposób działania w zakresie, w jakim współuczestniczy w określaniu składu osobowego zarządu. Jeżeli ustawa nie przewiduje trybu działania rady nadzorczej w sytuacji gdy wnioskowany kandydat nie uzyska akceptacji zarządu województwa, to Statut musi regulować konieczność zwołania kolejnego posiedzenia rady w celu wskazania innego kandydata. Treść podważanego przez Wojewodę przepisu jest regulacją zarówno w sensie podmiotowym jak i przedmiotowym mieszczącą się w zakresie kompetencji rady nadzorczej. Ponieważ P.o.ś. nie określa sposobu kreowania obsady personalnej zarządu funduszu to art. 400p musi być rozumiany jako dający sejmikowi kompetencje do normowania tych kwestii w statucie. Te powody winny spowodować uchylenie rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody oraz zasądzenie kosztów postępowania sądowego. Do skargi załączono uchwałę Sejmiku Województwa w sprawie wniesienia skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze. W treści uchwały zawarto pełnomocnictwo dla radcy prawnego do reprezentowania Województwa przed WSA (zob. § 2 uchwały).

Strona 1/3