Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Joanna Zdrzałka /spr./ Sędziowie WSA Ewa Partyka WSA Paweł Zaborniak Protokolant specjalista Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 sierpnia 2019 r. sprawy ze skargi M. K. na uchwałę Rady Gminy Łańcut z dnia 25 lutego 2019 r. nr VI/75/19 w przedmiocie określenia rodzaju dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów -skargę oddala-
Uchwałą z dnia 25 lutego 2019 r. nr VI/75/19, Rada Gminy Łańcut określiła rodzaje dodatkowych usług świadczonych przez Gminę Łańcut w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, sposób ich świadczenia oraz wysokość cen za te usługi.
W podstawie prawnej uchwały Rada Gminy wskazała art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz.U. z 2019 r. poz. 506 z późn. zm.) - dalej: "u.s.g." i art. 4 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r. poz. 1454 z późn. zm.) - dalej: "u.c.p.".
Stosownie do § 1 pkt 2 uchwały, jednym z rodzajów usług dodatkowych są m.in. worki o pojemności 120 l, przeznaczone na odpady ulegające biodegradacji, ze szczególnym uwzględnieniem bioodpadów, w cenie 11 zł brutto, w przypadku wytworzenia w ilości ponad limit odpadów ulegających biodegradacji, ze szczególnym uwzględnieniem bioodpadów wskazanych w uchwale Rady Gminy Łańcut z dnia 27 grudnia 2018 r. nr III/30/18, zmieniającej uchwałę z dnia 18 lipca 2016 r. nr XX/163/16, podjętą w sprawie określenia szczegółowego sposobu i zakresu świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych opadów.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, M. K. wniosła o stwierdzenia nieważności uchwały z dnia 25 lutego 2019 r. nr VI/75/19 w części, tj. w zakresie § 1 pkt 2.
Zdaniem skarżącej, ograniczenie zbierania odpadów ulegających biodegradacji do jednego worka na nieruchomość w miesiącu przy jednoczesnym wprowadzeniu możliwości odpłatnego nabycia worków o pojemności 120 l na odpady biodegradowalne, uniemożliwia jej wywiązanie się z nałożonych na nią ustawą obowiązków utrzymania porządku na nieruchomości oraz pozbycia się odpadów. Skarżąca podała, że u.c.p. wprowadza wprawdzie możliwość ograniczenia ilości odbieranych odpadów, jednakże sąsiednie gminy robią to - w jej ocenie - w granicach rozsądku, ograniczając się np. do 180 worków 120 litrowych na rok. Podniosła, że jej działka posiada 38 arów i liczne nasadzenia zieleni, co skutkuje tym, że jeden worek odpadów miesięcznie wystarcza jej w okresie wiosennym, natomiast gdy wieje wiatr lub zachodzi potrzeba przycięcia roślinności ilość potrzebnych worków rośnie kilkukrotnie. Dodatkowo podała, że zalecane jej kompostowniki nie spełnią swojej roli, gdyż nie wszystkie odpady zielone nadają się do kompostowania, natomiast sam proces kompostowania wymaga czasu. Tym samym niemożliwe jest sukcesywne przetwarzanie odpadów zielonych w ramach takiego procesu. Wobec powyższego zapisy zaskarżonej uchwały naruszają jej uprawnienia do odbierania przez Gminę odpadów wytworzonych przez skarżącą z miejsca ich wytworzenia. Mieszkańcy gminy chcąc pozbyć się odpadów muszą przewieźć własnymi środkami odpady do najbliższego punktu ich odbioru, oddalonego o 30 km od Łańcuta oraz wykupić worki w cenie 11 zł za sztukę. Skutkuje to, mając na uwadze możliwości finansowe mieszkańców Podkarpacia, że odpady zielone są często spalane na nieruchomościach, co z kolei jest sprzeczne z celem u.c.p.