W ocenie Sądu skarga jest nieuzasadniona.
Kontroli Sądu podlega uchwała Rady Gminy w Ś. podjęta na podstawie ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Udp). W myśl art. 1 cyt. ustawy "Drogą publiczną jest droga zaliczona na podstawie niniejszej ustawy do jednej z kategorii dróg, z której może korzystać każdy, zgodnie z jej przeznaczeniem, z ograniczeniami i wyjątkami określonymi w tej ustawie lub innych przepisach szczególnych". Drogi publiczne ze względu na funkcje w sieci drogowej dzielą się na następujące kategorie: 1) drogi krajowe; 2) drogi wojewódzkie; 3) drogi powiatowe; 4) drogi gminne (art. 2 ust. 1 Udp). Drogi niezaliczone do żadnej kategorii dróg publicznych, w szczególności drogi w osiedlach mieszkaniowych, dojazdowe do gruntów rolnych i leśnych, dojazdowe do obiektów użytkowanych przez przedsiębiorców, place przed dworcami kolejowymi, autobusowymi i portami oraz pętle autobusowe, są drogami wewnętrznymi (art. 8 ust. 1 Udp). Zgodnie z art. 7 ust.1 Udp "Do dróg gminnych zalicza się drogi o znaczeniu lokalnym niezaliczone do innych kategorii, stanowiące uzupełniającą sieć dróg służących miejscowym potrzebom, z wyłączeniem dróg wewnętrznych", zaś w myśl ust. 2 cyt. przepisu "Zaliczenie do kategorii dróg gminnych następuje w drodze uchwały rady gminy po zasięgnięciu opinii właściwego zarządu powiatu". Nie ulega wątpliwości, że przed podjęciem kwestionowanej przez skarżącą spółkę uchwały, zapadła uchwała Rady Powiatu w Rz. Nr [...] z dnia [...].09.2009 r., w której pozytywnie zaopiniowano zaliczenie do kategorii dróg gminnych drogi zlokalizowanej na działkach ewidencyjnych o nr 482, 397 w T. Wymóg zatem współdziałania przez radę gminy został wyczerpany.
Zarzut naruszenia art. 7 i 8 Udp w aspekcie zaliczenia dotychczasowej drogi wewnętrznej do kategorii dróg gminnych, bez uprzedniego spełnienia przez tą drogę określonych wymogów technicznych określonych w Rozp. z 1999 Sąd ocenia jako nietrafny. Samo zaliczenie drogi do kategorii dróg gminnych nie zostało uzależnione w Udp od spełnienia wszystkich warunków technicznych, jakie dla tego typu drogi przewiduje Rozp. z 1999. W myśl § 2 cyt. rozporządzenia jego przepisy stosuje się przy "projektowaniu, wykonywaniu dróg publicznych i związanych z nimi urządzeń budowlanych, a także ich odbudowie, rozbudowie, przebudowie oraz przy remontach objętych obowiązkiem uzyskania pozwolenia na budowę". Kwestia spełniania przez drogę określonych wymagań technicznych należy do odrębnego zagadnienia, niezależnego od kwestii zaliczania drogi do odpowiedniej kategorii, skoro w myśl art. 2 ust. 3 Udp "Drogi publiczne ze względów funkcjonalno-technicznych dzielą się na klasy określone w warunkach technicznych, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 i Nr 170, poz. 1217), jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie". Te warunki techniczne określa właśnie Rozp. z 1999.
Z podobnych przyczyn ocenić należy zarzuty skargi polegające na zaliczeniu do kategorii dróg gminnych drogi, która do tej pory miała funkcję drogi dojazdowej i wykorzystywana jest m.in. dla celów prowadzenia przez skarżącą działalności gospodarczej. Sama skarżąca przyznaje, że droga na pewnym jej odcinku służy także innym osobom, zapewniając dojazd do domów, nadto łączy się z drogą powiatową. Ma ona zatem walor lokalny, uzupełniającą sieć istniejących dróg. Przypisanie tej drogi do kategorii dróg gminnych nie zmienia ograniczenia dostępności do tej drogi, jak trafnie zauważono w odpowiedzi na skargę, nadto z punktu widzenia jej parametrów technicznych i użytkowych ujętych w Rozp. z 1999 może ona mieć klasę drogi dojazdowej D (por. § 4 ust. 1 Rozp. z 1999).