Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy [...] w przedmiocie zaliczenia drogi do kategorii dróg gminnych
Uzasadnienie strona 4/4

Zarzut braku uwzględnienia tej drogi w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego czy planie zagospodarowania przestrzennego, w ocenie Sądu nie ma znaczenia dla oceny legalności inkryminowanej uchwały. Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie jest aktem prawa miejscowego i wiąże organy gminy przy sporządzaniu planów miejscowych (art. 9 ust. 4 i 5 ustawy z 27.03. 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.). Skarżąca nie wskazała, aby na obszarze, na którym położona jest działka nr 482 w T. obowiązywał plan miejscowy, a takiemu faktowi zaprzeczyła Gmina Ś. Brak planu zagospodarowania przestrzennego na określonym obszarze gminy nie stanowi przeszkody do podejmowania uchwały odnośnie do zaliczenia drogi do kategorii dróg gminnych.

Nietrafny jest zarzut naruszenia art. 10 ust. 3 Udp (w uzasadnieniu skargi zapewne błędnie powołano się na naruszenie art. 20 ust. 3 cyt. ustawy - por. s. 4 skargi). W myśl art. 10 Udp "Organem właściwym do pozbawienia drogi dotychczasowej kategorii jest organ właściwy do zaliczenia jej do odpowiedniej kategorii" (ust. 1), "Pozbawienia drogi jej kategorii dokonuje się w trybie właściwym do zaliczenia drogi do odpowiedniej kategorii" (ust. 2), "Pozbawienie drogi dotychczasowej kategorii, z wyjątkiem przypadku wyłączenia drogi z użytkowania, jest możliwe jedynie w sytuacji jednoczesnego zaliczenia tej drogi do nowej kategorii. Pozbawienie i zaliczenie nie może być dokonane później niż do końca trzeciego kwartału danego roku, z mocą od dnia 1 stycznia roku następnego" (ust. 3). Cytowane przepisy dotyczą, jak słusznie wywiedziono w odpowiedzi na skargę sytuacji, w której następuje pozbawienie dotychczasowej drogi określonej kategorii, a takiego stanu faktycznego nie dotyczy przedmiotowa sprawy, albowiem przed podjęciem kwestionowanej uchwały działka nr 482 w Ś., stanowiąca drogę, nie należała do żadnej z kategorii dróg publicznych ujętych w dyspozycji art. 2 ust. 1 Udp.

Zupełnie nietrafne jest formułowanie zarzutu naruszenia przepisów k.p.a. przez Radę Gminy w Ś. przy podejmowaniu kwestionowanej uchwały, albowiem k.p.a. nie ma zastosowania do podejmowania aktów o charakterze prawa miejscowego.

Sformułowany w skardze zarzut o braku celowości podjęcia przedmiotowej uchwały nie może stanowić oceny Sądu, który kontroluje przedmiot skargi wyłącznie z punktu widzenia jego legalności. Wskazanie na naruszenie interesu skarżącej spółki w aspekcie uzyskania decyzji o warunkach zabudowy czy pozwolenia na budowę nie zostało przez skarżącą bliżej sprecyzowane, w ocenie Sądu zarzut z tego względu nie zasługuje na uznanie, skoro nadanie drodze, do tej pory wewnętrznej, kategorii drogi gminnej nie prowadzi wszak do pozbawienia dostępu do drogi właścicieli czy użytkowników nieruchomości, którzy korzystali z niej przed wejściem do obrotu prawnego inkryminowanej uchwały.

Z wyłożonych przyczyn Sąd skargę na zasadzie art. 151 Ppsa oddalił.

Strona 4/4