Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Zbigniew Czarnik Sędziowie NSA Małgorzata Wolska NSA Stanisław Śliwa /spr./ Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 22 stycznia 2009 r. sprawy ze skargi K. J. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania -skargę oddala-
do wyroku z dnia 22 stycznia 2009 r.
Postanowieniem z dnia [...] lipca 2008 r., Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze działając w oparciu o art. 134 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zm.), powoływanej następnie jako KPA po rozpoznaniu "odwołania od decyzji Wójta Gminy w sprawie warunków przyłączenia do sieci kanalizacyjnej oraz warunków przyłączenia do sieci wodociągowej rozstrzygniętej pismami z dnia 11 maja 2004 r., Nr [...] i [...]", stwierdziło niedopuszczalność odwołania.
W uzasadnieniu wskazano, iż w dniu 14 kwietnia 2008 r. K. J. wniósł do Samorządowego Kolegium Odwoławczego pismo zatytułowane jak wyżej. Argumentując rozstrzygnięcie organ wskazał, że wedle art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858) dostarczanie wody jak też odprowadzanie ścieków odbywa się na podstawie pisemnej umowy w tym przedmiocie, która to umowa zawierana jest między przedsiębiorstwem wodociągowo-kanalizacyjnym a odbiorcą usług. W ocenie organu odwoławczego, pisma Wójta Gminy z dnia 11 maja 2004 r. (znak: [...] i [...]) są de facto umowami cywilnoprawnymi, stanowiącymi o wzajemnych prawach i obowiązkach ich stron. Dochodzenie wszelkich roszczeń z nich wynikających może nastąpić wyłącznie w oparciu o regulacje cywilnoprawne, nie zaś administracyjnoprawne, a zatem kompetentnymi do rozpoznania spraw powstałych na ich tle są sądy powszechne, nie zaś organy administracji publicznej.
Organ wskazał, iż odwołanie stanowi w świetle art. 127 § 1 KPA środek zaskarżenia decyzji administracyjnych. Możliwość jego wniesienia uwarunkowana jest zatem istnieniem decyzji administracyjnej. Stwierdzając w niniejszej sprawie brak takiej decyzji, SKO wskazało na jednoczesną niemożność jej zaskarżenia. Powyższe skutkuje koniecznością stwierdzenia niedopuszczalności odwołania po myśli art. 134 KPA.
Postanowienie SKO z dnia [...] lipca 2008 r. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie K. J., wnosząc o jego uchylenie. W uzasadnieniu powołał się na decyzję Wójta Gmina z dnia [...] lutego 2004 r., Nr [...] ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji dotyczącej rozbudowy zakładu mięsnego, wskazując, iż w akcie tym ustalono warunki w zakresie odprowadzania ścieków sanitarnych i technologicznych. Tym samym odmienne rozstrzygnięcie Kierownika Gospodarstwa Pomocniczego - działającego w tym zakresie z upoważnienia Wójta - jest, w jego ocenie, nieważne, jako że sprawa została już rozstrzygnięta wcześniejszą decyzją.
Odpowiadając na skargę SKO wniosło o jej oddalenie, ponawiając argumentację przedstawioną uprzednio w skarżonym postanowieniu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył , co następuje :
Sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, a kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej (art. 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych; Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1269). W związku z tym, aby wyeliminować z obrotu prawnego akt wydany przez organ administracyjny konieczne jest stwierdzenie, że doszło w nim do naruszenia bądź przepisu prawa materialnego w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, bądź przepisu postępowania w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie, albo też przepisu prawa dającego podstawę do wznowienia postępowania (art. 145 § 1 pkt 1 lit. a - c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2002 r. Nr 153 poz. 1270; Dz. U. 2004 r. Nr 162 poz. 1692, powoływanej dalej jako p.p.s.a.), lub stwierdzenia nieważności w przypadku zaistnienia przyczyn określonych w art. 156 KPA (art. 145 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).