Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Jerzy Solarski /spr./ Sędziowie WSA Zbigniew Czarnik WSA Jolanta Ewa Wojtyna Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 18 lutego 2009 r. sprawy ze skargi Wojewody na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; II. stwierdza, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.

Uzasadnienie strona 1/4

II SA/RZ 784/08

U Z A S A D N I E N I E

W dniu [...]r. Rada Gminy K. podjęła uchwałę nr [...] w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "[...]"; przedmiotowa uchwała, przy piśmie Wójta Gminy K. z dnia [....]r. ze wskazaniem na art. 90 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), została przedstawiona Wojewodzie i do organu nadzoru wpłynęła w dniu [...]r. (k.60a akt sądowych).

Wojewoda pismem z dnia [...]r., na podstawie art. 85, art. 86 i art. 91 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym wskazał na następujące nieprawidłowości uchwały:

- niewłaściwy zapis zawarty w § 3 ust. 1 pkt 3, ustalenia planu stosownie do § 4 pkt 3 lit. a rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26.08.2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego powinny zawierać nakazy, zakazy, dopuszczenia i ograniczenia w zagospodarowaniu terenów z uwagi na położenie w obrębie parku krajobrazowego; nie należy powtarzać wszystkich przepisów tylko wybrać te, które dotyczą określenia sposobów zagospodarowania terenów,

- niewłaściwy zapis zawarty w § 3 ust. 1 pkt 2, gdyż w planie nie ustala się procedury; nie można uzależniać realizacji planu od zgody wymaganej przepisami odrębnymi,

- przeredagowania wymaga zapis § 12 ust. 4, który jest niezrozumiały i nielogiczny,

- zapis w § 12 ust. 5 dotyczący "zgody właścicieli lasów" nie należy o przedmiotu planu określonego w art. 15 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,

- w § 15 ustalono, że "dostępność terenu zagospodarowania winna być zabezpieczona mocnym ogrodzeniem" - nie wiadomo jednak do którego terenu się odnosi i jak rozumieć zapisaną w planie "dostępność",

- numerację ustępów oraz punktów w uchwale należy poprawić w odpowiedniej kolejności.

Niezależnie od tego wskazano na postanowienie Wojewody z dnia [...]r. znak: [...] odmawiające uzgodnienia projektu miejscowego planu "[...]", które wydane zostało około 3 miesiące po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, uchylającym poprzednie postanowienie w tym przedmiocie.

Na tej podstawie Wojewoda zwrócił się o ponowne przeanalizowanie treści uchwały i dokonanie stosownych zmian.

Rada Gminy z uwagi na "zróżnicowany ciężar gatunkowy" wskazanych nieprawidłowości nie dokonała zmiany względnie uchylenia uchwały we własnym zakresie, a jedynie w piśmie z dnia 18 kwietnia 2007r. Wójt Gminy stwierdził, że zastrzeżenia Wojewody wykorzystane zostaną w toku aktualizacji planu miejscowego dokonanej w trybie art.32 z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 ze zm.), zwanej dalej u.p.z.p.

Wobec tej treści stanowiska i upływu terminu do stwierdzenia nieważności uchwały we własnym zakresie, Wojewoda wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego formułując wniosek o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały. Nawiązując do zastrzeżeń zawartych w piśmie z dnia 22 marca 2007r. skierowanym do Rady Gminy K. podkreślił, że uchwala została podjęta mimo negatywnego uzgodnienia z dnia [...]r. Dyrektora Zespołu K. Parków Krajobrazowych w K.

Strona 1/4