Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Stanisław Śliwa /spr./ Sędziowie WSA Ewa Partyka WSA Paweł Zaborniak Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek - Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 maja 2013 r. sprawy ze skargi S. F. i D. F. na uchwałę Rady Gminy [...] z dnia 31 marca 2004 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego -skargę oddala-
Przedmiotem zaskarżenia jest uchwała Nr [...] Rady Gminy [...] z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie uchwalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego Gminy [...], podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5, art. 40 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (DZ. U. z 2001r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), zwanej w dalszej części "u.s.g.", art. 85 ust. 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.), określanej dalej jako "u.p.z.p." oraz art. 26 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 199r. Nr 15, poz. 139 z późn. zm.).
Paragraf 1 pkt 1 powyższej uchwały wskazuje, że uchwala się miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Gminy [...], pkt 2 stanowi, że ustalenia planu dotyczą terenu o powierzchni 1.633 ha, położonego w granicach administracyjnych Gminy [...], zaś w pkt 3 podano, że treść przedmiotowego planu przedstawiona jest w postaci: tekstu uchwały (pkt 1), rysunku planu stanowiącego załącznik Nr 1 do uchwały, wykonanego na mapach ewidencji gruntów zawierających granice władania gruntami w skali 1:2000 (pkt 2) oraz map dodatkowych, sporządzonych na mapie sytuacyjno-wysokościowej w skali 1:10 000 (pkt 3).
W piśmie z dnia 17 września 2012 r. D. F. i S. F., działając w trybie art. 101 ust. 1 u.s.g., wezwali Radę Gminy [...] do usunięcia naruszenia prawa poprzez uchylenie § 11 oraz wyrażenia zawartego w § 36 zdanie ostatnie: "i budowę" w wymienionej wyżej uchwale z dnia 31 marca 2004 r.
W odpowiedzi na to wezwanie Rada Gminy [...] podjęła w dniu 19 października 2012 r. uchwalę Nr [...], w § 1 której odmówiła uchylenia własnej uchwały Nr [...] z dnia 31 marca 2004 r. w sprawie uchwalenia Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego w części dotyczącej § 11 w całości oraz wyrażenia "i budowę sieci" w ostatnim zdaniu § 36 tej uchwały - z uwagi na brak naruszenia przedmiotową uchwałą interesu prawnego składających wezwanie oraz brak naruszenia obowiązującego prawa.
W dniu 25 września 2012 r. wpłynęła do Rady Gminy [...] - skierowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie - skarga D. F. i S. F. na wymienioną na wstępie uchwałę z dnia 31 marca 2004 r., Nr [...], w której skarżący wnieśli o stwierdzenie jej nieważności w części dotyczącej § 11 w całości i wyrażenia "i budowę sieci" w ostatnim zdaniu jej § 36 oraz o zwrot kosztów postępowania sądowoadministracyjnego.
Składający skargę zarzucili:
* rażące naruszenie art. 7 i art. 21 ustawy z dnia 2 kwietnia 1997 r. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 78, poz. 483) oraz
* rażące naruszenie art. 3 ust. 1, art. 6, art. 15, art. 36 ust. 1, ust. 2, ust. 3, art. 37 ust. 3 u.p.z.p. wobec niezgodnego z prawem naruszenia prawa własności poprzez ograniczenie sposobu korzystania z nieruchomości, której są właścicielami.
W uzasadnieniu wskazali na fakt wydania w dniu [...] sierpnia 2012 r. przez Starostę Powiatu [...] decyzji (znak: [...]) opartej o § 11 kwestionowanej przez nich uchwały, którą ograniczony został sposób korzystania z należącej do nich działki nr 1909 przez udzielenie A. S.A. z siedzibą [...] Oddział [...] zezwolenia na założenie i przeprowadzenie przez tę nieruchomość podziemnego gazociągu wysokiego ciśnienia DN700 o średnicy 711 mm wraz z infrastrukturą towarzyszącą na głębokości min. 1,2 m w poprzek działki w odległości ok. 41-46 m od granicy z działkami nr 1900/1 i nr 1900/2. Wskazali, że wzdłuż gazociągu ma zostać wyznaczona strefa kontrolowana szerokości 12 m, na której nie wolno będzie wznosić budynków, urządzeń trwałych, składów oraz sadzić drzew. Skarżący zwrócili uwagę, że status prawny nieruchomości nierozerwalnie związany jest ograniczeniami wprowadzanymi miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a to wymusza takie określenie granic władztwa planistycznego, by spełnione zostały konstytucyjne kryteria ochrony własności. Plan nie może zatem zawierać regulacji, które nie mają zakotwiczenia w ustawie materialnej. Zdaniem skarżących, treść § 11 i § 36 uchwały Rady Gminy [...] stanowi "pogwałcenie" konstytucyjnej zasady ochrony prawa własności, jako, że regulacje te stanowią wyraz swobody planistycznej Gminy, która doznaje przecież ograniczeń w regulacjach materialnego prawa administracyjnego. Wskazali, że zgodnie z art. 15 ust. 2 pkt 1 u.p.z.p. w planie miejscowym określa się obowiązkowo przeznaczenie terenów oraz linie rozgraniczające tereny o różnym przeznaczeniu lub różnych zasadach zagospodarowania. Warunkom tym nie odpowiada tymczasem ani rysunek planu ani część tekstowa kwestionowanej przez nich uchwały. Nadto, uchwała narusza ich interes prawny jako właścicieli działki, co stoi w sprzeczności z art. 6 ust. 2 pkt 1 u.p.z.p., według którego każdy ma prawo, w granicach określonych ustawą, do zagospodarowania terenu, do którego ma tytuł prawny, zgodnie z warunkami ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy, jeżeli nie narusza to chronionego prawem interesu publicznego oraz osób trzecich. Tymczasem przedmiotowa uchwała ogranicza wykonywanie prawa własności wobec wprowadzenia możliwości realizowania inwestycji w zakresie infrastruktury technicznej z urządzeniami bez jednoznacznego wskazania przebiegu inwestycji w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego. W ich ocenie, w kwestionowanej uchwale doszło do nieuprawnionej subdelegacji, bowiem ograniczenie sposobu i zakresu wykonywania własności zostało przeniesione na inwestora, a podstawą wprowadzenia ograniczenia wykonywania prawa własności i zasięgu ograniczenia będzie projekt budowlany, czyli dokument prywatny, a nie akt normatywny (w tym przypadku akt prawa miejscowego). Składający skargę wskazali, że realizacja gazociągu o tak dużym przekroju wyłącza możliwość stworzenia gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 553 Kodeksu cywilnego, które będzie wymagało wzniesienia zabudowy zagrodowej. Nadto stanowi ograniczenie prawa do dysponowania nieruchomością na rzecz następców prawnych. Już aktualnie powoduje zaś realne zmniejszenie wartości nieruchomości. Brak określenia w planie miejscowym przebiegu inwestycji, o której mowa we wskazanej wyżej decyzji Starosty Powiatu [...] czyni niemożliwym realizację przez właścicieli nieruchomości roszczeń z art. 36 ust. 3 u.p.z.p. z uwagi na prekluzję czasową wynikającą z art. 37 ust. 3 u.p.z.p. Skarżący podnieśli, że w niniejszej sprawie zaistniała sytuacja, w której dopuszczono do realizacji inwestycji bez precyzyjnego ich określenia w planie i pokazania przebiegu na rysunku planu. Tymczasem przeprowadzenie gazociągu o przedmiotowych parametrach spowoduje obniżenie wartości nieruchomości w zakresie ich rolniczego wykorzystania oraz ewentualnego zbycia, jako że inwestor zaprojektował gazociąg w poprzek ich działki, a to oddziałuje na wartość całej nieruchomości, nie zaś tylko na część określoną w decyzji Starosty Powiatu [...] z [...].08.2012 r. Podnieśli, że naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 1 ustawy polega także na tym, że nie jest możliwe realizowanie inwestycji gazociągu przesyłowego, z uwagi na to, że nie jest ona uwzględniona w planie. Nie jest też możliwe, wobec istnienia planu dla tego terenu, wydanie decyzji o warunkach zabudowy lub decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego.