Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Iwankiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Grzegorczyk-Meder, Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska, Protokolant starszy sekretarz sądowy Małgorzata Płocharska-Małys, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 maja 2015 r. sprawy ze skargi R. A. na orzeczenie Komendanta Policji w S. z dnia [...] r. nr .[...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, orzeczenia w sprawie ukarania karą dyscyplinarną I. uchyla zaskarżone orzeczenie, II. stwierdza, że zaskarżone orzeczenie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku, III. zasądza od Komendanta Policji w S. na rzecz skarżącego R. A. kwotę [...] złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Orzeczeniem nr [...]R.A. został uznany winnym popełnienia czynu określonego w art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy o Policji w zw. z art. 228 § 3 kk i ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby w Policji.
Pismem z dnia 20 września 2013 r. R.A. zwrócił się do Komendanta Miejskiego Policji o wznowienie postepowania dyscyplinarnego na podstawie art. 135 r ust. 1 ustawy o Policji w związku z uniewinnieniem go od zarzucanego mu czynu wyrokiem Sadu Rejonowego z dnia [...]. W piśmie z dnia 4 kwietnia 2014 r. ww. funkcjonariusz sprecyzował podstawę żądania wznowienia postępowania dyscyplinarnego wskazując art. 135 r. ust. 1 pkt 4 ustawy o Policji. Postanowieniem z dnia [...] Komendant Miejski Policji wznowił prawomocnie zakończone postępowanie dyscyplinarne wobec ww. policjanta. Orzeczeniem Nr [...] Komendant Miejski Policji na podstawie art. 135s ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2011 r., Nr 287, poz. 1687 ze zm.), po wznowieniu postępowania dyscyplinarnego przeciwko policjantowi R.A. obwinionemu o to, że w dniu [...] będąc funkcjonariuszem Policji, w związku z pełnieniem funkcji publicznej, przyjął za pośrednictwem M. L. obietnicę bliżej nieokreślonej korzyści majątkowej bądź osobistej, w zamian za zachowanie stanowiące naruszenie przepisów ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), polegające na zaniechaniu uniemożliwienia A. I. korzystania z pojazdu marki [...], którego stan techniczny zagrażał bezpieczeństwu lub porządkowi ruchu, po kolizji drogowej w dniu [...], tj. o czyn z art. 132 ust. 3 pkt 3 ustawy o Policji w zw. z art. 228 § 3 kk, odmówił uchylenia orzeczenia nr [...]Komendanta Miejskiego Policji z dnia [...].
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał, że w toku czynności w postępowaniu dokonano zbadania przyczyn wznowienia, w tym w szczególności analizie poddano art. 135 r ust. 1 ustawy o Policji. Oceniając merytorycznie przesłanki wznowienia organ podkreślił, że orzeczenie nr [...] zostało wydane na podstawie całości dowodów zgromadzonych w toku przeprowadzonego postępowania dyscyplinarnego, które w znacznej części zostały zgromadzone na potrzeby postępowania karnego. Jednakże uznanie ich przydatności podlega swobodnej ocenie organu na podstawie stosownych przepisów kpk. W analizowanej sprawie decyzję merytoryczną podjęto nie tylko w oparciu o materiały uzyskane z postępowania karnego. Wyrok Sądu Rejonowego sygn. akt [...] był nieprawomocny i nie stanowił podstawy przyjęcia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby. Ponadto organ I instancji, powołując się na treść art. 132 ust. 4 ustawy o Policji, zaznaczył, że właściwy przełożony jest uprawniony do oceny zachowania policjanta w zakresie odpowiedzialności dyscyplinarnej, bez względu na to, czy i ewentualnie jakie rozstrzygnięcia zapadały w postępowaniu karnym. Podejmując decyzję w zakresie rozstrzygnięcia o wymierzeniu kary dyscyplinarnej wzięto pod uwagę nie tylko nagrania z prowadzonych rozmów telefonicznych (w tym zakresie w dalszym ciągu toczy się postępowanie o wznowienie postępowania przed Naczelnym Sądem Administracyjnym sygn. I OSK 2038/13), ale również inne zgromadzone dokumenty, zeznania i wyjaśnienia poszczególnych osób, które w ogólnej ocenie pozwoliły na podjęcie decyzji merytorycznej. Zdaniem organu I instancji, z analizy całości zgromadzonego materiału jednoznacznie wynika, że orzeczenie o wydaleniu R.A. ze służby w Policji, było decyzją w pełni suwerenną i niezależną od orzeczenia Sądu w sprawie karnej. W analizowanej sprawie zatem przesłanki z art. 135 r ust. 1 pkt 4 ustawy o Policji nie zaistniały, wobec czego postanowiono odmówić uchylenia orzeczenia nr [...].