Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Sędziowie Sędzia WSA Maria Mysiak,, Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska (spr.), Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Kukla, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 29 stycznia 2015 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego na uchwałę Rady Gminy Ustronie Morskie z dnia 5 maja 2011 r. nr IX/49/2011 w przedmiocie wysokości opłat za zajęcie pasa drogowego I. stwierdza nieważność § 2 ust. 5 oraz § 3 ust. 2 zaskarżonej uchwały, II. stwierdza, że uchwała w części określonej w pkt I wyroku nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku.
W dniu 5 maja 2011 r. Rada Gminy, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 8, art. 40 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.) oraz art. 40 ust. 8 i 9 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 ze zm.), podjęła uchwałę Nr IX/49/2014 w sprawie wysokości opłat za zajęcie pasa drogowego. Uchwała weszła w życie z dniem 7 lipca 2011 r.
Pismem z dnia 3 października 2014 r. Prokurator Okręgowy złożył skargę na ww. uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w części obejmującej postanowienia: § 2 ust. 5 i § 3 ust. 2.
Zaskarżonej uchwale zarzucono rażące naruszenie prawa materialnego, tj. przepisu art. 40 ust. 5 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych poprzez ustalenie w § 3 ust. 2 uchwały, iż za niepełny rok kalendarzowy umieszczenia w pasie drogowym urządzeń infrastruktury technicznej niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego, opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby miesięcy takiego umieszczenia, podczas gdy faktycznie ten przepis ustawy przewiduje, iż w przypadku tego rodzaju zajęcia pasa drogowego przez okres krótszy niż rok opłata obliczana jest proporcjonalnie do liczby dni przez okres, w którym trwało takie zajęcie, co w konsekwencji zmieniło treść ustawowego uregulowania rozumienia terminu "rok" i warunkowało obliczenie wysokości stawek opłat, niezależnie od czasookresu zajęcia pasa drogowego, wyłącznie tak jak za miesiąc pełny.
Ponadto, wskazano na sprzeczność postanowienia § 2 ust. 5 ww. uchwały z dyrektywami legislacyjnymi zawartymi w § 115 w zw. z § 143 "Zasad techniki prawodawczej" stanowiącymi załącznik do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie tychże zasad poprzez nadanie własnej treści terminowi "dzień" w akcie prawa miejscowego o charakterze wykonawczym wbrew regulacji zawartej w przepisie art. 40 ust. 4 in fine ustawy o drogach publicznych.
W związku z powyższym strona skarżąca wniosła o stwierdzenie nieważności przedmiotowej uchwały w ww. części jako sprzecznej z prawem.
W odpowiedzi na skargę, Rada Gminy reprezentowana przez Wójta Gminy, wniosła o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przystępując do oceny zaskarżonej uchwały wskazać na wstępie należy, że stosownie do treści art. 3 § 2 pkt 6 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., kontrola działalności administracji publicznej, wykonywana przez sądy administracyjne, obejmuje również orzekanie w sprawach skarg na akty organów jednostek samorządu terytorialnego podejmowanych w sprawach z zakresu administracji publicznej. Kontrola ta, w myśl art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Zgodnie z treścią art. 147 § 1 p.p.s.a. Sąd stwierdza nieważność uchwały w całości lub w części albo stwierdza, że wydana ona została z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenia jej nieważności.