Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska Sędziowie Sędzia WSA Maria Mysiak, Sędzia WSA Arkadiusz Windak (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Katarzyna Skrzetuska-Gajos po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 marca 2018 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zwrotu wydatków poniesionych zastępczo przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w K. z tytułu odpłatności za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę.
Decyzją z dnia [...] r. Prezydent Miasta K. zobowiązał J. W. do zwrotu wydatków poniesionych zastępczo przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w K. z tytułu odpłatności za pobyt M. H. w Domu Pomocy Społecznej w L. w łącznej kwocie [...]zł, na którą składają się należności wynikające z ostatecznych decyzji z dnia [...] r. oraz z dnia [...] r., obejmujące okres od [...] r. do [...] r. W podstawie prawnej decyzji organ wskazał przepisy art. 14, art. 61 ust. 3 i art. 104 ust. 3 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2016 r., poz. 930 ze zm.).
J. W. złożyła odwołanie od ww. decyzji podnosząc, że w świetle obowiązujących przepisów brak jest podstaw do obciążania jej należnościami za okres przypadający przed dniem wydania decyzji z dnia [...] r. Strona podkreśliła, że powyższa decyzja ma konstytutywny charakter i może wywierać wyłącznie skutki ex nunc. Jednocześnie przypomniała, że wszystkie wcześniejsze decyzje mające stanowić podstawę ustalenia odpłatności zostały uchylone wyrokami Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie ze względu na rażące naruszenie prawa.
W wyniku rozpoznania sprawy na skutek wniesionego odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] r., nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia
14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257) i art. 61 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji.
Uzasadniając treść podjętego rozstrzygnięcia Kolegium przywołało brzmienie art. 60 ustawy o pomocy społecznej i zwróciło uwagę, że decyzja o ustaleniu opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej indywidualizuje przewidziany w przepisach art. 60 ust. 1 oraz art. 61 ust. 1 i 2 obowiązek ponoszenia opłat za pobyt mieszkańca w domu pomocy społecznej przez wymienione w tych przepisach osoby (podmioty). Jednakże istotą zagadnienia wymagającego rozstrzygnięcia w rozpoznawanej sprawie nie jest kwestia prawidłowości ustalenia wysokości kwoty, jaką zobowiązana jest uiszczać odwołująca się tytułem opłat za pobyt jej matki w DPS w L. ale uregulowana prawnie przepisem art. 61 ust. 3 ustawy możliwość domagania się od odwołującej zwrotu kwoty poniesionych zastępczo kosztów pobytu jej matki w domu pomocy. Zastępcze ponoszenie przez gminę opłat może nastąpić, tak jak ma to miejsce w analizowanej sprawie wówczas, gdy osoby, na które obowiązek wnoszenia opłat został nałożony w drodze decyzji (art. 59 ustawy) lub podjęły się wnoszenia takiej opłaty na podstawie umowy (art. 103 ustawy), nie wywiązują się z tego obowiązku.
Decyzje z dnia [...] r. i z dnia [...] r., określające wysokość kwot, które winna uiszczać odwołująca się, są ostateczne. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 27 października 2016 r., wydanym w sprawie o sygn. akt II SA/Sz 608/16, uznał, że w sprawie mamy do czynienia z sytuacją, w której pomimo, że M. H. od dnia 23 kwietnia
2012 r. przebywa w DPS w L. , a zaskarżona decyzja jest kolejną ustalającą odpłatność za pobyt w tym domu (...), to nie można uznać - jak oczekiwała odwołująca - że wydana decyzja winna obowiązywać jedynie od dnia jej wydania, bowiem w takiej sytuacji wystarczające byłoby wniesienie odwołania, aby spowodować przesunięcie terminu od jakiego obowiązywałaby ustalona decyzją odpłatność (skrócenie okresu odpłatności) (...). Sąd uznał, iż toczące się w sprawie postępowanie administracyjne w przedmiocie ustalenia wysokości odpłatności za pobyt w DPS, trwa od momentu przeniesienia M. H. do DPS w L. , tj. od [...] r.