Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Gebel (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska, Asesor WSA Joanna Wojciechowska, Protokolant Agata Banc, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 02 lutego 2006 r. sprawy ze skargi I. P. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie zwrotu różnicy w opłatach czynszowych I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Aresztu Śledczego w [...] z dnia [...] r. Nr [...], II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.
Decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Dyrektor Aresztu Śledczego w [...] na podstawie § 2, 3 i 4 zarządzenia Nr [...] Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 września 1996 r. w sprawie określenia wysokości czynszu najmu lokali mieszkalnych będących w administracji jednostek organizacyjnych Służby Więziennej oraz opłat dodatkowych, a także zasad zwrotu różnicy w opłatach czynszowych za inne lokale mieszkalne, za które funkcjonariusze są obowiązani opłacać czynsz przyznana została I. P. z dniem [...] r. różnica w opłatach czynszowych we wskazanej w decyzji kwocie. Kolejno w latach następnych dokonywano korekty tej różnicy w dokumencie pod nazwą: "Obliczenie należności z tytułu różnicy w opłatach czynszowych", a w latach 1999-2004 Dyrektor Aresztu Śledczego w [...] wydał decyzje Nr [...], Nr [...], Nr [...], Nr [...], Nr [...], Nr [...], Nr [...].
Następnie decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Aresztu Śledczego w [...] cofnął I. P. - z dniem [...] r. - uprawnienie do dalszego pobierania różnicy w opłatach czynszowych i zobowiązał do zwrotu niesłusznie pobranej kwoty w wysokości [...] zł, w terminie 14 dni od daty uprawomocnienia się decyzji.
Jako podstawę prawną tej decyzji wskazano art. 104 Kpa, art. 95 ust.2 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej ( Dz. U. z 2002 r. Nr 207, poz. 1761 z późn.zm. ) oraz § 1 ust.1 i § 3 ust.6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 21 czerwca 2002 r. w sprawie wysokości czynszu lokali mieszkalnych Służby Więziennej, opłat dodatkowych oraz zasad zwrotu różnicy w opłatach czynszowych ( Dz. U. Nr 99, poz. 897).
W uzasadnieniu tej decyzji dyrektor Aresztu Śledczego w [...] ustalił, że decyzją własną z dnia [...] r. zrzekł się dyspozycji lokalu mieszkalnego zajmowanego przez I.P., co umożliwiło rozpoczęcie procedury wykupu tego lokalu. W dniu [...] r. I. P. zawarł umowę notarialną, na podstawie której stał się właścicielem zajmowanego lokalu mieszkalnego. Z tą chwilą utracił prawo do dalszego uzyskiwania zwrotu różnicy w opłatach czynszowych ( § 3 ust. 1 w/w rozporządzenia). Na podstawie oświadczenia mieszkaniowego złożonego przez I.P. w celu ustalenia jego prawa do równoważnika pieniężnego za remont przedmiotowego lokalu, Areszt Śledczy w [...] powziął wiadomość o zmianie stanu prawnego tego lokalu.
Organ wskazał dalej, że zgodnie z § 3 ust. 3 pkt 6 cyt. rozporządzenia osoba uprawniona, której przysługuje zwrot różnicy w opłatach czynszowych, jest obowiązana powiadomić właściwą jednostkę organizacyjną Służby Więziennej o każdej zmianie mającej wpływ na wypłatę świadczenia i wobec powyższego żądanie zwrotu nadpłaty (szczegółowo wyliczonej) różnicy opłat czynszowych uznał za zasadne.
I.P. w odwołaniu wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji w części zobowiązującej do zwrotu niesłusznie wypłaconej kwoty podnosząc, że kwota ta nie jest niesłusznie pobrana tylko niesłusznie wypłacona. Wyjaśnił, że Areszt Śledczy zrzekając się dyspozycyjności lokalu w decyzji z dnia [...] r. powinien go pouczyć co należy uczynić w przypadku wykupu lokalu. O tym, ze lokal wykupił, powiadomił organ w [...] r. składając oświadczenie mieszkaniowe. Przyznaje więc, że niesłusznie pobrał świadczenie w [...] r.