Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Sokołowska Sędziowie Sędzia WSA Patrycja Joanna Suwaj (spr.), Sędzia WSA Arkadiusz Windak Protokolant starszy inspektor sądowy Aneta Ciesielska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 6 lutego 2020 r. sprawy ze skargi Spółki na decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej oddala skargę.
1. Prezydent Miasta, informacją z dnia [...] r., działając na podstawie art. 269 ust. 1 pkt 1, art. 270 ust. 7 oraz art. 272 ust. 8, 10, 22 i 23 ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2018 r. poz. 2268), dalej jako "u.p.w.", ustalił O. Spółce z o.o. z siedzibą w O., opłatę w wysokości [...] zł, za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej, na skutek wykonywania na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m2, tj. na działce nr [...], obręb [...], przy ul. [...] w S., robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, mających wpływ na zmniejszenie tej retencji, przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej, na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej, za okres od 1 lipca 2018 r. do 30 września 2018 r.
2. Kwestionując wskazaną opłatę, Spółka wniosła od niej reklamację, podnosząc:
- brak podstaw faktycznych i prawnych uzasadniających ustalenie opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej w sytuacji, gdy przedmiotowa działka została ujęta w system kanalizacji otwartej lub zamkniętej,
- brak dokonania przez organ jakichkolwiek ustaleń, czy zainstalowany na przedmiotowej działce system prowadzi do zmniejszenia naturalnej retencji wodnej,
- pominięcie przez organ treści pozwolenia wodno-prawnego, z dnia [...] r., wydanego przez Prezydenta Miasta dla wyżej wskazanej działki, która określa specyfikację systemu zamkniętego, determinującego brak podstaw do ustalenia opłaty z tytułu zmniejszenia naturalnej retencji terenu,
- arbitralne przyjęcie przez organ, iż na działce nr [...] doszło do zmniejszenia zdolności retencyjnej, która nie została przez organ udowodniona.
3. Prezydent Miasta nie uznał reklamacji i decyzją z dnia [...] r., nr [...], wydaną na podstawie art. 273 ust. 6 w związku z art. 269 ust. 1 pkt 1, art. 270 ust. 7, art. 272 ust. 8,10, 22, 23 ustawy Prawo wodne oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 t.j. ze zm.), określił firmie O. Spółce z o.o. w O. opłatę w wysokości [...] zł - za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej na skutek wykonywania na działce nr [...] obręb [...] przy ul. [...] w S. o powierzchni powyżej 3500 m2, robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, mających wpływ na zmniejszenie tej retencji, przez wyłączenie więcej niż 70% powierzchni nieruchomości z powierzchni biologicznie czynnej, na obszarach nieujętych w systemy kanalizacji otwartej lub zamkniętej, za okres od 1 lipca 2018 r. do 30 września 2018 r., w wysokości równej [...] zł. Opłata została obliczona zgodnie z art. 272 ust. 8 u.p.w. oraz § 9 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 22 grudnia 2017 r., w sprawie jednostkowych stawek opłat za usługi wodne (Dz. U. z 2017 r., poz. 2502).
W dalszej części uzasadnienia organ wyjaśnił, że system kanalizacji otwartej lub zamkniętej, o którym mowa w art. 269 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo wodne winien funkcjonować na danym obszarze, a nie tylko na nieruchomości zagospodarowanej w sposób, który doprowadził do zmniejszenia naturalnej retencji terenowej. Samo funkcjonowanie systemu kanalizacji otwartej lub zamkniętej na obszarze jest niewystarczające do przyjęcia, że zachodzi negatywna przesłanka do ponoszenia opłaty za zmniejszenie naturalnej retencji terenowej. Dodatkowo konieczne jest przyłączenie nieruchomości do funkcjonującego na danym obszarze systemu kanalizacji otwartej lub zamkniętej. Prezydent podkreślił, że przedmiotowa nieruchomość zlokalizowana na działce nr [...] położonej przy ul. [...] w S. nie została przyłączona do systemu kanalizacji deszczowej lub ogólnospławnej funkcjonującej w okolicy, co przesądziło o naliczeniu opłaty za utraconą retencję terenową.