Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej, Sędziowie WSA Sędzia Joanna Kube, Sędzia Eugeniusz Wasilewski (spr.), Protokolant Izabela Filipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 października 2008 r. sprawy ze skargi T. R. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia specjalnego oddala skargę
Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia [...] marca 2008 r. nr [...], po rozpatrzeniu wniosku T. R. z dnia [...] listopada 2007 r., powołując się na art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j.: Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 z późn. zm.), odmówił wnioskodawczyni przyznania emerytury specjalnej.
W uzasadnieniu podał, iż w szczególnie uzasadnionych przypadkach Prezes Rady Ministrów może przyznać emeryturę lub rentę na warunkach i w wysokości innej, aniżeli określone w ustawie. Wskazał, iż świadczenie specjalne może być przyznane osobie znajdującej się w trudnej sytuacji bytowej, niezdolnej do pracy z uwagi na wiek lub stan zdrowia, o ile w sprawie występują też inne okoliczności wskazujące na jej szczególny charakter. Zdaniem organu, okoliczności wynikające z uzasadnienia wniosku oraz nadesłanych dokumentów nie uzasadniały przyznania T. R. emerytury specjalnej.
Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] Prezes Rady Ministrów utrzymał w mocy swoje poprzednie rozstrzygnięcie z dnia [...] marca 2008 r. W uzasadnieniu organ podał, iż przepis art. 82 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych nie precyzuje warunków, jakie powinny być spełnione, aby renta lub emerytura mogła być przyznana w trybie tego przepisu. W związku z powyższym wniosek jest rozpatrywany i oceniany pod kątem występowania okoliczności uzasadniających potraktowanie sprawy w sposób szczególny. Jednakże, zdaniem organu, poczynione w sprawie ustalenia, pomimo niewątpliwie trudnej sytuacji życiowej T. R. i jej rodziny, nie uzasadniają jej szczególnego charakteru. Świadczenia specjalne nie są bowiem świadczeniami o charakterze socjalnym, które są przyznawane jedynie z tytułu trudnej sytuacji zdrowotnej lub materialnej wnioskodawcy. Prezes Rady Ministrów wskazał, iż podniesiony przez T. R. fakt otrzymywania skromnej renty inwalidzkiej w kwocie [...] zł miesięcznie i brak dostatecznych środków finansowych na utrzymanie rodziny, której łączny dochód wynosi [...] zł, nie jest wystarczającą przesłanką do przyznania świadczenia specjalnego. Zasadniczym kryterium pozwalającym organowi na przyznanie przedmiotowego świadczenia w trybie wyjątkowym są przede wszystkim udokumentowane okoliczności wskazujące na to, iż wnioskodawca podczas swojej działalności, np. politycznej, naukowej, społecznej czy gospodarczej dokonał wybitnych zasług dla rozwoju kraju, a jego obecna sytuacja socjalno-bytowa jest rażąco niesprawiedliwa w odniesieniu do jego dokonań. Zdaniem organu taka sytuacja w niniejszej sprawie nie zachodzi.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie T. R. wyraziła swoje niezadowolenie z powyższej decyzji Prezesa Rady Ministrów. Stwierdziła, iż decyzja ta jest dla niej i jej rodziny bardzo krzywdząca, gdyż organ nie wziął pod uwagę ciężkich przeżyć z jej dzieciństwa, w tym przede wszystkim faktu, iż matka skarżącej została śmiertelnie postrzelona w trakcie II wojny światowej [...], zaś wojsko polskie nigdy nie wypłaciło za to zdarzenie odszkodowania. Skarżąca wskazała ponadto na bardzo poważną sytuację zdrowotną, zarówno swoją, jak i wszystkich członków rodziny.