Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędzia WSA Konrad Łukaszewicz (spr.), , Protokolant starszy specjalista Bogumiła Kobierska, , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 maja 2019 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] października 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów oddala skargę.
Przedmiotem kontroli sądowoadministracyjnej w niniejszej sprawie była decyzja Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (zwanego dalej: "Ministrem") z dnia [...] października 2018 r. o numerze [...] o odmowie wyłączenia stosowania przepisów.
Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:
K. K. (zwany dalej: "Skarżącym") wystąpił do Ministra z wnioskiem o zastosowanie wobec niego art. 8a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t. j. Dz. U. z 2018 r., poz. 132 ze zm.; zwanej dalej: "ustawą zaopatrzeniową").
W uzasadnieniu wniosku wskazał, że jeżeli ustawa zaopatrzeniowa uznaje za służbę na rzecz totalitarnego państwa okres 46 lat - czyli okres od 1944 r. do 1990 r. - to okres jego służby można uznać za krótki. Skarżący wyjaśnił następnie, iż służbę w [...] (zwanym dalej: "[...]") rozpoczął [...] 1985 r. i przez blisko 5 lat jego służba polegała na straży na posterunkach zewnętrznych przed gmachami państwowymi. Podkreślił przy tym, iż na służbę w [...] zdecydował się by ochraniać władze państwowe i delegacje zagraniczne, nie zaś by umacniać system totalitarny czy zwalczać demokratyczną opozycję, czego nigdy nie robił. Po 12 września 1989 r. Skarżący pełnił przez 16 lat służbę w ochronie bezpośredniej najważniejszych osób w państwie, na stanowiskach: funkcjonariusza ochrony, dowódcy zmiany i szefa ochrony. Przez kolejne 6 lat wykonywał zadania związane z zabezpieczeniem miejsc czasowego pobytu najważniejszych osób w państwie oraz delegacji zagranicznych, na stanowiskach wykonawczych oraz kierowniczych średniego szczebla. Skarżący wskazał, iż przez 1 rok służył jako ekspert ochrony w Ambasadzie Polskiej w [...]. Natomiast w latach [...] był Szefem [...], otrzymując w 2014 r. nominację [...]. Skarżący podkreślił, iż w czasie swojej 30-letniej służby wykonywał swoje obowiązki rzetelnie i z pełnym oddaniem, niejednokrotnie z narażeniem zdrowia i życia, stale podnosił swoje zawodowe kwalifikacje, ukończył szereg kursów i szkoleń, był wielokrotnie odznaczany, w tym Gwiazdą [...], Gwiazdą [...] oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi. Końcowo podniósł, iż zawsze był apolityczny, nie należał do PZPR, nie zrobił nic przeciwko swojej ojczyźnie i zawsze były uczciwym obywatelem.
Wniosek Skarżącego został uzupełniony w piśmie z dnia [...] listopada 2017 r., w którym w sposób obszerny i szczegółowy przedstawiono przebieg jego służby, a także zwrócono się o przeprowadzenie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach osobowych Skarżącego na okoliczność krótkiego okresu służby jako funkcjonariusza organu bezpieczeństwa państwa, faktycznej roli i charakteru jego obowiązków służbowych, braku działania na szkodę obywateli, w tym organizacji opozycyjnych, a także rzetelnego wykonywania zadań i obowiązków służbowych, w szczególności z narażeniem zdrowia i życia.