Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Piotr Borowiecki, Sędzia WSA Joanna Kube, Sędzia WSA Janusz Walawski (spr.), Protokolant specjalista Maria Zawada po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2019 r. sprawy ze skargi B.J. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wyłączenia stosowania przepisów uchyla zaskarżoną decyzję
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] listopada 2018 r. nr [...] orzekł o odmowie wyłączenia stosowania wobec B.J. art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2018 r. poz. 132, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (...) lub ustawą zaopatrzeniową.
Organ w uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż ww. wnioskiem z dnia 24 sierpnia 2017 r. wystąpiła do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o zastosowanie wobec niej art. 8a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (...).
Instytut Pamięci Narodowej - Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu uznał służbę B.J. w okresie od dnia 1 czerwca 1988 r. do dnia 31 lipca 1990 r. za służbę na rzecz totalitarnego państwa, o której mowa art. 13b ustawy zaopatrzeniowej, tj. przez 2 lata i 2 miesiące.
W sprawie ustalono, że całkowity okres służby wynosił 16 lat, 10 miesięcy i 7 dni.
Nie stwierdzono, aby wnioskodawczyni nierzetelnie wykonywała zadania i obowiązki w okresie pełnienia służby.
Organ stwierdził, że pełnienie służby na rzecz totalitarnego państwa przez okres 2 lat i 2 miesięcy nie może zostać uznany za krótkotrwały. W ocenie organu nie zostały spełnione przesłanki z art. 8a ustawy zaopatrzeniowej.
B.J. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] listopada 2018 r. zarzucając, że organ dokonał nieprawidłowej interpretacji art. 8a ustawy zaopatrzeniowej w zakresie przesłanki określonej w punkcie 1 tego przepisu
Skarżąca wniosła o uchylenie zaskarżonej decyzji i o zobowiązanie organu do wydania decyzji o wyłączeniu stosowania wobec niej art. 15c, art. 22a i art. 24a ustawy zaopatrzeniowej.
W treści odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie oraz podtrzymał twierdzenia zawarte w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1302 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a., sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej, przy czym w świetle paragrafu drugiego powołanego wyżej artykułu kontrola ta sprawowana jest pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Innymi słowy, wchodzi tutaj w grę kontrola aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dokonywana pod względem ich zgodności z prawem materialnym i przepisami procesowymi, nie zaś według kryteriów odnoszących się do słuszności rozstrzygnięcia.
Ponadto, co wymaga podkreślenia, Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy, nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 134 § 1 P.p.s.a.)