Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bronisław Szydło (spr.), Sędziowie WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Stanisław Marek Pietras, Protokolant Anna Siwonia, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi G. S. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji oddala skargę
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego utrzymał w mocy decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 146 § 2, art. 151 § 2, art. 145 § 1 pkt 4, art. 150 Kodeksu postępowania administracyjnego, którą odmówiono G. S. uchylenia decyzji Komendanta Głównego Policji z dnia [...] lipca 2005 r. nr [...], oraz poprzedzającej ją decyzji Komendanta Stołecznego Policji z dnia [...] maja 2005 r. nr [...] 2005.
W uzasadnieniu podał, że decyzją nr [...] Komendant Stołeczny Policji nakazał G. S. opuszczenie z osób i rzeczy kwatery tymczasowej nr [...] przy ul. [...] w W., a Komendant Główny Policji po rozpoznaniu jego odwołania powołaną decyzję Komendanta Stołecznego Policji uchylił i umorzył postępowanie w sprawie. Wobec niezaskarżenia tej decyzji, jest ona prawomocna.
G. S. wnioskiem z dnia 9 czerwca 2006 r. wystąpił do Komendanta Głównego Policji o wznowienie postępowania zakończonego powołaną wyżej jego decyzją nr [...], a w uzasadnieniu podał, że w dniu 4 maja 2005 r. do akt tej sprawy dołączony został dokument, o czym wnioskodawca nie został poinformowany i nie miał możliwości zapoznania się z jego treścią przed wydaniem przez Komendanta Stołecznego Policji powołanej wyżej decyzji nr [...] z dnia [...] maja 2005 r.
Komendant Główny Policji uwzględnił ten wniosek i postanowieniem nr [...] z dnia [...] lipca 2006 r. wznowił postępowanie zakończone jego ostateczną decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2005 r. Następnie decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2006 r., odmówił uchylenia własnej decyzji nr [...] z dnia [...] lipca 2006 r. oraz poprzedzającej ją decyzji Komendanta Stołecznego Policji nr [...], a Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji zaskarżoną decyzją utrzymał w mocy decyzję organu I instancji, bowiem po wydaniu decyzji nr [...] z dnia [...] maja 2005 r. nastąpiła zmiana stanu prawnego skutkująca umorzeniem postępowania organu I instancji. Zdaniem organu odwoławczego słusznie więc Komendant Główny Policji powołaną decyzją nr [...], stosownie do dyspozycji art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., uchylił decyzję I instancji i umorzył postępowanie w sprawie.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie G. S. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz utrzymanej nią w mocy decyzji organu I instancji zarzucając naruszenie art. 14 § 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, bowiem organ odwoławczy w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji nie odniósł się do pisma jakie złożył w dniu 3 lipca 2006 r., zawierającego informacje o usunięciu z akt postępowania administracyjnego ważnych dokumentów. Do dnia złożenia skargi nie uzyskał również żadnej odpowiedzi w tej sprawie. Jego więc zdaniem nie można wykluczyć, że przy wydawaniu decyzji tak przez Komendanta Stołecznego Policji (decyzja nr [...] z dnia [...] maja 2005 r.), jak i Komendanta Głównego Policji (decyzja nr [...] z dnia [...] lipca 2005 r.) nie posiadali kompletnych akt postępowania. Zarzucił ponadto, że Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji wydał zaskarżoną decyzję bez rozpoznania złożonych przez skarżącego w dniach 9 i 11 października 2006 r., nowych wniosków dowodowych.