Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska (spr.), Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Andrzej Góraj, , , Protokolant Dorota Kwiatkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 stycznia 2010 r. sprawy ze skargi P. P. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie zwolnienia osobnej kwatery stałej 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2009 r. 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r. wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 149 § 3 w związku z art. 145 § 1 pkt 4 i 5 oraz art. 148 § 1 i 2 k.p.a. utrzymał w mocy swoją wcześniejszą decyzję nr [...] z dnia [...] maja 2009 r. w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania zakończonego decyzją ostateczną Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji nr [...] z dnia [...] lipca 2005 r. w sprawie zwolnienia osobnej kwatery stałej.
Do wydania powyższych decyzji doszło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
Dyrektor Zarządu Zasobów Mieszkaniowych MSWiA decyzją nr [...] z dnia [...] czerwca 2004 r. orzekł o zwolnieniu zajmowanej przez P. P. osobnej kwatery stałej nr [...] przy ul. [...] w S. Powyższe rozstrzygnięcie utrzymane zostało w mocy przez Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2005 r., a następnie poddane kontroli Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, który prawomocnym wyrokiem z dnia 27 kwietnia 2006 r. sygn. akt I SA/Wa 1753/05 oddalił skargę P. P. na powyższą decyzję.
Wnioskiem z dnia 4 maja 2009 r. radca prawny G. S. reprezentujący P. P. wystąpił do Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie art. 145 § 1 pkt 4 i 5 k.p.a. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Dyrektora Zarządu Zasobów Mieszkaniowych MSWiA nr [...] z dnia [...] czerwca 2004 r.
Do powyższego wniosku radca prawny G. S. nie załączył pełnomocnictwa, lecz powołał się na pełnomocnictwo złożone wcześniej do akt.
W uzasadnieniu wniosku podniósł, iż z uwagi na zmianę przepisów ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP wyżej wymieniona decyzja jest niezgodna z przepisami tej ustawy. Ponadto decyzja ta dotknięta jest wadą wymienioną w art. 145 § 1 pkt 4 i 5 k.p.a., gdyż strona bez swojej winy była pozbawiona możliwości pełnej obrony swoich praw, a ponadto wyszła na jaw istotna dla sprawy nowa okoliczność polegająca na tym, że obecnie toczy się postępowanie w sprawie ustalenia stopnia inwalidztwa wnioskodawcy i przyznania mu odpowiedniej grupy inwalidzkiej. Orzeczenie o przyznaniu grupy inwalidzkiej spowoduje, że wnioskodawca uzyska status rencisty, a zatem będzie osobą wymienioną w art. 45 ust. 3 ustawy o zakwaterowaniu Sił Zbrojnych RP, do których nie stosuje się trybu przymusowego przekwaterowania, o którym mowa w ust. 1 i 2 tego artykułu.
W kontekście zarzutu z art. 145 § 1 pkt 4 k.p.a. podniósł natomiast, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał mu prawo do pełnomocnika z urzędu, jednak pełnomocnik został wyznaczony przez Okręgową Izbę Radców Prawnych dopiero po zakończeniu postępowania przed sądem.
Decyzją nr [...] z dnia [...] maja 2009 r. wydaną na podstawie art. 149 § 3 w zw. z art. 145 § 1 pkt 4 i 5 k.p.a. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji odmówił wznowienia postępowania w sprawie zwolnienia osobnej kwatery, zakończonego decyzją ostateczną Dyrektora Zarządu Zasobów Mieszkaniowych MSWiA nr [...] z dnia [...] czerwca 2004 r.