Sprawa ze skargi K. J. na niewykonanie przez Komendanta Głównego Policji wyroku WSA w Warszawie o sygn. akt II SA/Wa 1344/12 -
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska Sędziowie WSA Ewa Grochowska-Jung Danuta Kania (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 kwietnia 2014 r. sprawy ze skargi K. J. na niewykonanie przez Komendanta Głównego Policji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2013 r. o sygn. akt II SA/Wa 1344/12 - oddala skargę -

Uzasadnienie strona 1/5

Pismem z dnia [...] lipca 2013 r. K.J. (dalej również jako: "skarżący") złożył skargę na niewykonanie prawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2013 r. sygn. akt II SA/Wa 1344/12 i wniósł, na podstawie art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270), dalej: "P.p.s.a.", o wymierzenie Komendantowi Głównemu Policji grzywny z tytułu niewykonania ww. wyroku w maksymalnej - prawem przewidzianej - wysokości.

W uzasadnieniu wskazał, że organ, pomimo wydania ww. wyroku, nie rozpatrzył sprawy administracyjnej i nie zakończył postępowania w ustawowym terminie od daty doręczenia prawomocnego wyroku sądowego wraz z aktami administracyjnymi. Nie podjął również w stosunku do skarżącego żadnych kroków prawnych ani informacyjnych o ewentualnych przeszkodach uniemożliwiających organowi działanie, czy też orzekanie w sprawie.

Skarżący wskazał, że pismem z dnia [...] czerwca 2013 r. wezwał organ do wykonania wyroku poprzez ponowne rozpatrzenie sprawy, jednak pomimo odległej daty wydania i uprawomocnienia się ww. wyroku organ do dnia wniesienia skargi nie rozpatrzył sprawy poprzez wydanie decyzji administracyjnej.

W dalszej części skargi skarżący podniósł argumenty merytoryczne mające przemawiać za wydaniem - w następstwie ww. wyroku - pozytywnego dla niego rozstrzygnięcia w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji.

W odpowiedzi na skargę Komendant Główny Policji wniósł o oddalenie skargi jako bezzasadnej.

W uzasadnieniu organ wskazał, iż niniejsza sprawa dotyczy skargi K.J. w przedmiocie prowadzonego przed organami mieszkaniowymi Policji postępowania dotyczącego uprawnień zainteresowanego do równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego w miejscu pełnienia służby.

Dalej podał, iż w wyniku rozpatrzenia wniosku skarżącego z dnia [...] kwietnia 2012 r., decyzją nr [...] z dnia [...] maja 2012 r. Komendant Główny Policji, działając na podstawie art. 158 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) dalej: "K.p.a.", odmówił stwierdzenia nieważności decyzji [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. nr [...] z dnia [...] sierpnia 2009 r., mocą której organ, po rozpoznaniu odwołania K.J., uchylił w całości decyzję Komendanta Powiatowego Policji w K., przyznającą wyżej wymienionemu równoważnik pieniężny za brak lokalu mieszkalnego za okres od [...] do [...] maja 2009 r. i wygaszającą z dniem [...] maja 2005 r. decyzję nr [...] Komendanta Powiatowego Policji w K., na podstawie której strona była do ww. świadczenia uprawniona, a nadto orzekł o wygaśnięciu z dniem [...] maja 2005 r. decyzji nr [...].

Na skutek wniosku skarżącego o ponowne rozpatrzenie sprawy Komendant Główny Policji decyzją nr [...] z [...] czerwca 2012 r., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu podał, że niniejsze postępowanie nie dotyczy materialnoprawnych przesłanek przyznania równoważnika pieniężnego za brak lokalu mieszkalnego, lecz stanowi formę kontroli prawidłowości wydania decyzji nr [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w K. Zatem w tym postępowaniu organ nie mógł odnieść się do kwestii żądania wypłaty ww. świadczenia, a jedynie określić, czy zapadłe orzeczenie jest dotknięte jedną z wad kwalifikowanych z art. 156 § 1 K.p.a. Jak wynika zaś z treści uzasadnienia kwestionowanej przez stronę decyzji, organ nie znalazł podstaw do stwierdzenia nieważności przedmiotowego rozstrzygnięcia i nie znajduje ich również obecnie.

Strona 1/5